Alle inzendingen over hervinden

Weldra tuimel ik naar de grond; hervind ik mijn evenwicht in een wereld zoals die vroeger bestond. En zal ik na wederom op mijn voeten te zijn beland, dankbaar zijn voor de zwaartekracht van de andere kant.…

Zo'n mens moet zijn evenwicht zien te hervinden in de krachtbron die wijzer wordt als alle pijn slijt. Om dan de weg naar buiten te vinden als het hart zich van alle beklemmingen heeft bevrijd.…

En altijd loop ik in den blinde door de bekende buurten rond om iets van vroeger te hervinden wat ik ook vroeger nergens vond, maar mij zal nimmermeer gebeuren, aan deze gracht, in gene straat, dat een van de vertrouwde deuren als vroeger voor mij opengaat, want achter deze gevels is er in leven geen die op mij wacht; De Houtmankade, Roemer…

En naar de dood getekend door de jaren hervinden wij met onze ogen dicht het leven in eenvoudige gebaren. De eerste merel zingt het donker licht. De wandeling, de brug. Knotwilgen duiken op uit de nevel, aan de overkant het bos waar zich de herfst laat ruiken.…

Waar je weer het zonlicht en ook het geluk zal hervinden. Gedicht uit bundel "Wat ik zie en voel" ISBN 978-90-484-1397-3…

Je moet jezelf hervinden, want opgeven, daar wil men niets van weten Anouk ervoer mentale ledigheid, na zoveel onderdelen stond ze stil. Wat doe ik hier en weet ik wat ik wil?…

beweegt Nu het zand van mijn huid is geveegd En mijn haren weer glanzen als zijde Oh, de golven, de meeuwen, de kliffen En het schuimende, speelse gespat Dat ik door alle pekel vergat Maar zich toch in mijn ziel wist te griffen Op het eiland van Groene Smaragd Waar de wegen van Dé Weg verhalen Kronkel ik naar ’t geluk van de Ier En hervind…

Waar dwaze lieden aan de zijlijn staan en de branding aan de vloedlijn grenst Waar koude het nachtelijk uur passeert en honger mijn droevig hart vermoeit Daar vind ik nieuwe zin in voltrokken versregels en schone kunsten in frivole tekens Daar hervind ik het leven in warm stromende beekjes in tuinen van smaragd Gedistilleerd tot een…

wij voelden wisten van elkaar het zacht verbinden met alles om ons heen probeerden wij die contacten te hervinden gingen zingend op verloren paden zoekend naar meerstemmigheid wij waren het gevoel van zielsverbondenheid alweer eeuwen kwijt in de verte kleurden bloemen hun harten wiegend in de wind zij wisten dat wij kwamen…

Hoe lang zou het duren Om je rust te hervinden Te vertrouwen op jezelf Hart en ziel te verbinden Hoe lang zou het duren Om je gevoel te omarmen Je niet meer te laten leven Maar jezelf te verwarmen Hoe lang zou het duren Voordat je eens in zal zien Dat wat soms zo mooi lijkt Je langzaam breekt misschien Hoe lang zou het duren Om weer…

Dan omarm ik de stilte als moeder en kind, waarin ik mijn ware zijn hervind. De weg naar de ziel wordt met stilte bekleed, hij slijt door de wanhoop, de angst en de weet. De stilte spreekt tot mij en laat mij alziend, daarom is de stilte mijn beste vriend.…

Open weer mijn droeve ogen, dat ik zien kan wat er is en niet langer meer blijf steken in dit oeverloos gemis. ’t Leed van velen is veel zwaarder dan wat ik hier ondervind; laat me weer wat moed hervinden en de eenvoud van het kind.…

De dromen komen tot wasdom ik hervind ontroerd de mooie dingen, herdrukken van mijn gedachten. Wat heeft hun natuur, hun erfenis, eigen zangzaad te weeg gebracht. Wat mij in welhaast langdradige burgerlijke zinnen uit dromen onbevangen beelden laten vertolken.…

van het licht terwijl het licht daalt en de adem stokt, zo dool ik zonder angst op duizend bruggen moet ik staan wankelend zijn mijn treden, compleet misplaatst, belofte steelt het evenwicht, rivaliteit, helpt hoge toppen vertrouwd groen te kleuren, de harten met kleine eikenlooftakjes op te fleuren, op grasheuvels van humor, liefde te hervinden…

Zo'n dag dat ik mijn zang hervind in de morgenhymne van de planten, de rotsen, de bomen en de wind. Ruisend als uit een schelp, later met spontaan vibrato. Gedragen als een onschuldige roos in een bed van bloeiende klanken. Zal ik mijzelf vandaag herinneren? Wakker worden uit de droom die zich voor mijn ogen afspeelt?…

Te vaak zag ik door zelfzucht de grootste liefde afgebroken en elke gedachte, onbesproken, sterven als een ongeboren vrucht; verloren wat had moeten binden om het nooit meer te hervinden wordt leven tot een solovlucht.…

ochtend voelt reeds zwaar als een diepe zucht die niet oplucht doch slechts berust in weer een nieuwe dag Zo dwaalt hij langs de oever rondom het kleine meer kijkend naar de stille zwanen hen benijdend om hun kalmte Ze lijken even verontrust door de dolende vreemdeling die hun ochtendrust verstoort Als blijkt dat die slechts kijkt hervinden…

jij liet mij zien wat niemand anders kon liet mij geloven en beleven wat je ter plekke voor mij verzon jij creëerde een wereld die wel en niet bestond liet mij de boodschap horen die de stilte ons al die tijd toezond jij zorgde ervoor dat ik mijn zinnen weer hervond liet mij voelen dat het nog bestond wat ons al die tijd verbond…

Dit water dat er is en toch niet, stroomt langs, door, over de zwarte moeder. Hier kan de dichter niet slapen. zij danst en hij, hij moet mee dansen, al kan hij verdrinken, zal hij verdrinken. Een zwarte bij trekt langs van bloem tot bloem, laat hem horen dat de soms van mensen om hem heen doordringende tijd (die hem juist deed verdrinken…

ach het wonderlijkste wezen op aarde blijft misschien toch de mens: een rollercoaster aan emoties met de meest sinistere devoties dat wroeten in zichzelf en zichzelf plus anderen proberen de les te lezen het zichzelf verliezen en dan z’n eigen wiel weer hervinden het ontdekken van de wereld om hem heen beseffen we staan niet alleen en…

Ook totaal niets mis even gezonde afstand te bewaren Boksen om eigenwaarde die zoek was te hervinden, labeur. Nu zo tevreden mijn knappe prinsesbedje in, dik min Lief poesbeest verwarmt steevast mijn voetjes, gespin dat ik bemin.…

door jou kan ik de tijd tijdloos laten geen druk, geen haast, tijd is even niet het vliegt voorbij, toch duurt een minuut uren ik open zonder gêne mijn hart, mijn ziel voor jou en hoop dat dit nog lang zo mag duren want jouw open geest biedt mij alle ruimte geeft mij lust te leven en te zijn wie ik ben jouw open hart laat mij de warmte hervinden…

hagelwitte lijnen mijn contouren vervormen, door mens en wij onteerd ik prik zonder naalden door hoofd en blik verdoofd en de kleur van liefde gitzwart rood kapot zullen ze verklaren op momenten dat ik mijmerend benaderen wil en moeizaam uit het harnas viel want wie als ik slechts kwetst en door het puin scherven versteven geluk hervind…

Maar we kunnen deze hervinden, daar moeten we voor zorgen. Zie je het dan echt niet aan mij, dat ik worstel met mijn verdriet? Ik vraag me af wat ik waard ben, als jij dit niet meer zomaar ziet. Geef ons niet zo gemakkelijk op, word nu eens wakker en vecht! Want onze liefde gebouwd in jaren bestaat en is levensecht!…

Hervind je innerlijke rustruimte met een jongere papercut en een vintage foodtruck.…

Het is in het verschijnen der dingen dat de mens zijn bestaan kan hervinden na het ongebreidelde rijmelen transcenderen in verheven gedachtengoed af en toe moet ik mijn pezen spannen om weer in goede relatie met de aarde te staan * zoals ik de Yucca verplant even de illusie wek van iets grootser maar de bestemming weer afgrens tot een…

jezelf achter te houden maar wel je omgeving op afstand te houden ook van directe derden en je meest dierbaren behoud je je persoonlijke geestelijke vrijheid het grootste goed van ieder mens je levens-basis-attitude je eigen hersens je eigen brein van vreugde en verdriet van vallen en opstaan van verliezen en winnen van verloren tot hervinden…

Nu weer hervind ik mij in het gewijde Seizoen, waar de gevallen blaren zijn Als het veeg zonlicht van een dood getijde, En denk: hoelang nog leef ik in die schijn? Wat blijft ons over van dit lange derven, Dat leven is? Wat, dat ik nog begeer?…

“ “ Hoe hervinden wij onze onschuld als de zeis de rozen kapt, maar de doornen spaart?…

Met doel voor ogen, vol van innerlijke kracht een goede reis, het wordt me dagelijks gewenst maar bovenal, zoveel als mogelijk hervinden van wat het voorgeslacht verliet, omwille van?…