inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 41.034):

Waar vandaan toch al die tranen...

Waar vandaan toch al die tranen,
wat gebeurt er in mijn ziel;
‘k Weet niet wat er staat te treuren
waar het duister binnenviel,

maar ik wil de hoop bewaren,
licht zien in de dageraad,
mensen groeten in het donker,
weer herkennen hun gelaat.

Laat me toch niet blijven steken
in wat pijn doet, wat me raakt;
mocht er nieuwe kracht ontluiken
uit blijmoedigheid gemaakt.

Open weer mijn droeve ogen,
dat ik zien kan wat er is
en niet langer meer blijf steken
in dit oeverloos gemis.

’t Leed van velen is veel zwaarder
dan wat ik hier ondervind;
laat me weer wat moed hervinden
en de eenvoud van het kind.

Schrijver: Adeleyd, 12 oktober 2011


Geplaatst in de categorie: emoties

4.0 met 8 stemmen aantal keer bekeken 286

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Marijke Vos
Datum:
16 oktober 2011
Email:
marijke.voshome.nl
Wanneer de mensen hun pakjes met ellende op één hoop zouden gooien, zou je om het hardst rennen om jouw eigen pakje er weer uit te halen...zo zei mijn oma altijd!
Héél mooi geschreven, maar voorál ook de laatste strofe is als een gebed en gebeden worden verhoord!
Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
12 oktober 2011
Email:
voorjaarsvlinderhotmail.com
Gevoelig, zo mooi ook Adeleyd.
Naam:
AstridV
Datum:
12 oktober 2011
Email:
astridvoermanhotmail.com
Prachtig en zo herkenbaar, de inhoud van het gedicht, het ritme van de zinnen, een heel mooi schrijven!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)