12193 resultaten.
Verloren ik
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 265 Verloren ik, uiteengerukt door de maatschappij,
Slachtoffer van het huidige regime; veel kopzorgen
Je dagen verlopen zonder nacht en morgen
De wereld stuk gedacht in deze verrotte maatschappij,
Waar eindig je, schuil je, waar verbreden zich je
Sferen, je zou willen vluchten maar naar waar?…
dan is het
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 195 hij kiest het tuinpad
achterom
weer langs de wilde rozen
zijn blik schaart over land
waar paarden ongejaagd
zoals de stilgevallen vogels
niet laten blijken
dat er wordt gewacht
haar roep die ver
draagt over drassig veen
en stil zwart water
verstomd
nee, als hij komt
is het om stilte
van verloren heimwee
* duogedicht II…
Verloren van het leven..
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 358 Je leven, Je hoop
Niets zal je redden,
Niemand zal je dwingen,
want alles is verdwenen,
wat er ooit heeft plaats gevonden.
Niet kan je nog wat doen
Niemand kan je redden.
Alsjeblieft laat het los..
Alles.
Je leven, Mijn alles.…
Verloren
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 438 Ik was het verloren
Had het opgeborgen zonder sleutel
Deze ben ik kwijtgespeeld
in de wonde van toen.
Ik heb gezocht naar het wonder
die heling kon brengen
geluk kon schenken
zo heb ik die sleutel weergevonden.
Ergens diep in mij
zo ergens tussen mijn hart en ziel
zweefde hij ergens rond
tot ik hem vond.…
Vals licht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 73 Woorden die niets raken
tot zij oren treffen.
Naamlozen die van twijfel blaken
zonder tastbaar te beseffen.
Onstoffelijk schijnsel bestijgt
vaal langs onberoerde gordijnen.
Ruimte die naar leegte neigt,
afgezonderd, in gesloten staat.
Krapte van kruisende lijnen,
belichaamt desolaat.…
de zee en de oude man
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 196 rollende golven
het strand bedolven
onder schuimende koppen
het moet wel kloppen
een oude man
duinpan, het klotst
aan de rand van het strand
de oude man, ziedende zee
een verloren land…
tijd
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 365 laat me
vliegen
zonder vleugels
land
oppervlakkig
in mijn bed
van leugens
zonder je
te bezeren
streel ik
de tijd
zie ons
in je ogen
in zwarte veren
van spijt…
tsja
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.247 toen
zielloze
schreeuwende stemmen
liefdeloos getypte woorden
onderstreepten
ik je stem hoorde
je niet in mijn ogen keek
zo zielloos
schreeuwend
van verdriet
ben ik gebleven
waar ik viel
met onze tranen
in mijn hart
in mijn ziel…
verloren
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 243 even dacht ik
gevonden
alsof het echt zou zijn
verloren leegte
gevonden
door mij
vervulde dromen
tot een komen
en gaan
van wantrouwen
en blikken
in de leegte
van zijn
berichten
van zijn bestaan
verloren
leegte als leeg
zo leeg
niets
vind ik terug
in mij…
Gered
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 146 Gered
Net kwam jij,
mij op het juiste spoor tegen,
toen ik
mezelf verloor
uit mijn geestelijke bazaar,
je reikte mij je hand, als mens verwant
mijn hart sloot haar wonden,
en nu nauw aan u verbonden
om als twee mensen het liefdes universum
te doorgronden.…
Ondanks dat ze er niet meer zijn?
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 163 Ik wel, ik verloor inmiddels zoveel geliefden,
dat deed zoveel pijn ik dacht,
Zou dat voor iedereen zo zijn?
Ik keek naar een foto,
zo eentje waar een geliefde op staat,
en verdomd, ze lachte naar me,
Alsof ze zeggen zou, wat flik je me nou?…
Verloren
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 219 Witte vleugels
breken het prille ochtendlicht
aan de einder
tussen wolken en zee
waar het opstijgt uit het nacht'lijk duister
Gedachten rapen schelpen
ranke vingers glijden door zand
en het zilte schuim vangt dromen
waarin alles verloren ging
tussen het wit en zwart van woorden
Daar buigt de wind zich in haar schoot
en zij buigt…
verloren
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 61 wat je zoekt
blijft niet liggen
waar het lag
het vervormde
vergeelde
waaide weg
wat je zoekt
is ergens anders
dan waar het lag
wat je zoekt
is iets anders
dan het was…
van veel verloren
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 291 ik heb gestreden
ik heb gevochten
ik heb woorden
uit hun omhulsel gehaald
en ze in de holte van de nacht verzameld
nooit heb ik er een vogel horen fluiten
wanneer de maan van mij wegging
laat en leeg
ik heb gebouwd
ik heb gebroken
de tocht naar morgen
in levende ogen en in het gevraag
naar wie we met zijn tweeën zijn
ik heb mezelf…
Verloren
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 85 Is dit een droom
Of realiteit
Weet ik nog wie ik ben
Of ben ik een pion van een spel
Waarvan ik de regels niet ken
Heb ik zelf nog de controle
Of leef ik iemand anders leven
Ik voel me zo alleen
Zo verloren
Dus maak me enkel wakker
Als ik ergens anders ben
In een wereld
Waarin ik mijn leven zelf kan bepalen!…
afgeprijsd met 50%
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 118 ik mik een jogging broek in mijn mandje.
een XXL sweater, zonder logo, komt erbij.
op de zoveelste verdrietige ochtend van dit jaar,
moet ik online dingen in mandjes doen. ik kan het niet laten.
vaak laat ik een vol mandje achter en verlaat de winkel zonder te betalen.
soms helpt dit namaak winkelen niet voldoende en moet ik iets kopen.
pantoffels…
laat de nieuwe mij bloeien.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 Het enige wat ik nog kan doen is blijven hopen.
nu laat ik de tranen vloeien.
Ik laat het verleden los zodat de nieuwe mij kan bloeien.…
Kwijt
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 75 Ik ben hem verloren
in mijn land
plotseling
heeft een hand hem opgetrokken,
ik heb hem boven even gezien
als een licht.
Toen hij weer
van boven naar beneden viel,
hij was hem niet
hij was nog steeds kwijt.
Hier in Amsterdam
ineens
zie ik hem weer.
We lopen naar huis
hand in hand
ik zal hem nooit meer los laten.…
onbezonnen
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 1.599 onbezonnen verloren gegaan
verdwaald gevangen doorlopen
stil blijven staan
nergens meer op hopen
onophoudelijk gegeven
leeg, uitgeput de hel doorstaan
nu weer een eigen leven
langzaam vooruit aan het gaan…
gedichtenfluisteraar
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 182 zonder versterker
gaat zijn stem verloren
slinken de woorden
raken zinnen stuurloos
en gedichten op drift
een enkel gebaar
geeft hoop voor morgen...
de fluisteraar echter
maakt zich zorgen
zijn stem kan het niet aan
Lejo van Kuijeren…
Weten of gok
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 166 Ver lopen wegen en paden
over wereld van weten of niet
in ruimte verloren in wijdheid
van verschillende meningen
en door velden van gevoel
waait de eenzame wind
van hoop op goede keuze
in beperkte wetenschap
wie zal die ruimte kennen?…
Weliswaar, maar...
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 189 Zij klampen zich vast aan een laatste
strohalm en hebben weliswaar hun hoop
op de toekomst gericht.
Hun leven heeft zijn glans verloren.
Men verliest elkander uit het oog.
En is nog bij elkaar als zon en regen,
maar dan zonder regenboog.…
Vroeger
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 409 In het verloren huis
de kartelrandkiekjes
van oude vrienden,
onafscheidelijk, maar
buiten het lot gerekend,
neemt de tijd
een achterwaarts loopje
en van lieverlee hoop je
dat het ooit
terugkeren zal...…
Stukjes van mij
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 193 Fragmenten van 't
Leven,verloren,
Hopen op, tijdens
Bestaan.
Ik veeg ze in potjes
Op een dag zijn er
geen over,
ben ik vergaan.
Gelabeld heb ik ze
op datum gezet,
in jouw gedachten-kast.
Daar waar ik was,
Wil ik blijven, herinner mij,
Hou me nog iets langer vast.…
Gedachten
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 160 Mijn gedachten drijven,
tussen droom en werkelijkheid.
Als bladeren die vallen,
dwarrelend in de wind.
Nog met de warmte...
van de zomertijd.
Hun voedsel gevend,
aan de grond waaruit...
ze zijn ontsproten.
Hopend
op een nieuwe lentetijd.
Antje.…
IK LIG ZO STIL
poëzie
2.0 met 8 stemmen 624 Ik lig zo stil aan u als kind aan moeder,
mijn dode levend lief, en hoor hoe zacht
het kloppen tikkert van uw zachte hart
en 't bloed hoor 'k ruisen als water zoetkens doet er.
De sterren bloeien langs haar zilvren baan
en blinken met het licht van duizend glanzende ogen,
de heemlen om hen, als heerlijk hoge togen
van blauw-zwart marmer welvend…
VLOEK NIET DE ZON!
poëzie
4.0 met 4 stemmen 1.053 Vloek niet, o vloek niet de zon,
m'n broer, die zo zwaar draagt uw last,
touwen en lijnen zijn om u getast,
hoog glijdt de boot in de zon.
Rafel van kleed hangt naar neer van uw borst,
uw ogen en slapen zijn wild omvloten,
maar de haat, de haat uw oog ontschoten
0
vloekt de zon, vloekt de zon op uw borst.
Bittere man die…
heimwee in de kast
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 119 wat ben ik eigenlijk nog voor jou
geen klank meer uit je mond
een gezicht tot op de grond
je hart zo kil en koud
eens waren we goede kameraden
maar dat was al vele jaren geleden
we waren met zo weinig tevreden
ook sterk zelfstandig en vastberaden
we hielden van de gouden zon
maakten reisjes naar die landen
waar ik hoopte dat die zon, je…
Wanhoop veranderd in hoop
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 64 in
rouw en verdriet krom gebogen
Het mensenhart is
verduisterd met kwaad
dat brandt als zout in een wond
Kerstmis komt eraan; mistletoe en dennengeur
voor het hout gekruiste raam
zien we de kaarsjes staan
Het stralende licht
van het kindje dat in de kribbe ligt
voor een nieuwe start met licht in ‘t hart
Wanhoop veranderd in hoop…
Voltooid Verleden Tijd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 327 Even zag ik je lopen Dré,
een jonge man met aan de ene hand een kind,
een ander kind er achter aan,
en in de andere hand een tas vol vuurwerk
Maar nee, je was het niet..
Even zag ik je weer zitten Pieter
aan het water, genietend van een broodje paling
en een biertje
Ik knipperde met mijn ogen, je was het niet..
Terug thuis bij Jan…