Alle inzendingen over slaperig

Muziekles voor de stad, waar het geluid van af is de stille meegaande melodie die onbewuste slapers voorzichtig aanpast aan een nieuwe dag.…

Zeven miljard mensen, staan vandaag wakker op, gaan slaperig weer slapen. Velen worden vandaag geboren. Ontelbaren gaan weer dood. Zo zal vandaag verlopen, zoals alle dagen verliepen. Vanavond zal onze verre zon, als een bol van laaiend vuur, boven onze horizon staan. Nabije troost. Ver van onze angsten. Ver van elk probleem.…

Zelfs de rook boven het vuur verspreidt zicht slaperig over het veld een gesluierde nachtkoelte omknelt de stilte en verhult het naderend uur van lichtfonteinen van nieuwe wijnen Een enkel woord drijft langzaam heen over de schrale en kale landerijen wolken omlijsten de schilderijen scheef hangend aan verweerde steen aan gebroken naaldhakken…

zon koestert rode schepjes in het zand vliegensvlug gaan berichten omhoog langs het vliegertouw licht van behuizing kleine wolken alles is gereed draadloos luisteren naar de hemel stemmen verdwalen in een droom vermengd met geur van zonnebrand slapers drijven naar een verste rand maar de golfslag van warmte spoelt hen weer…

zwijgend gaan de straten daar, waar evenmin nog woorden wordt gewisseld en gaan langs de vele wagens heen en kijk in de spiegelgladde portieren liggen oude gevels gekerkerd maar niemand vraagt waarom niemand waagt het dat te vragen want waarom deze gevels gekerkerd liggen in de spiegelgladde wagens dat weten op deze verbannen middag enkel de slaperige…

ik schoof de groene regen jonge blaadjes langs stille rollertjes open het licht kon binnen komen als gedachten lieflijk verpakt in warme dromen die nog even wakker willen worden met een volle dag in het vooruitzicht tijd om op te staan de zon nog even langs een slaperig koud lijf laten gaan dan de douche als malse regenbui…

Te dimmen hun ketens Ongrijpbare zwevende geesten Ontsnapt uit de fles Doorkruisen de schimmen Lichtjaren ruimte Spottend met wetten Van ratio en tijd Onverhoeds kruipend Bij nacht en bij ontij In aders van duivelsgebroed Maar tonen op klaarlichte Dag hun karakter Besluipen het roerloos gebeente Plegen een overval Bij diepe slapers…

kleine slaperige jongen weet jij hoe laat het is het uur van bedtijd is echt al lang voorbij ik weet heus ook wel dat je ertegen vecht als je dapper stoer steels je ogen wrijft je wil niet slapen gaan voor je Sint kunt zien die jou schoen voorziet met wat jij vurig wenst het glinster in jouw ogen verraadt de verwachting naast knagend…

De dag begon niet anders dan normaal je werd wakker, zoals eigenlijk altijd na drie koffie pas het slaperige kwijt `t huis compleet met jouw zonnestraal Geen zachte muziek op d' achtergrond geen belletjes, sterrenstof, kaapsviolen laat staan kleine lichtjes met malle capriolen `t begon als een allerdaagse ochtendstond De gong, je trok met…

Die slaperige zomerdijken zijn omgevallen regenbogen Tien ranke populieren reiken als middeleeuwse kathedralen. en kraaienzang gaat bijna lijken op het gekweel van nachtegalen. Tenslot laat ik zelfs luchtkastelen als engelen ter aarde dalen en uit miljoenen honingkelen ontsnappen blanco madrigalen.…

rol gekruld Om niet herkend te worden, over ‘t hoofd een zak In het zand zit vader met zoon en berust in geduld De voeten in oude sandalen, machteloos mak Hoe zou ik u beiden niet herkennen, onlangs nog zag ik u, mijn broer hield tegen zijn borst bemind een breekbaar lijfje en in zijn palm rustte toch precies zo'n handje van zijn klein slaperig…

De kwikstaart de merel en de mus waren al vroeg opgestaan het was in het gefladder hen niet ontgaan dat weldra het ontbijt werd klaar gezet een campingtafel rijk gedekt en twee stoelen stonden klaar nog niet bemand die éne was nog niet uit bed kwik ging draaien met de staart zong het hoogste lied de schone slaper wakkerde was dromenland…

Mijn winterogen gingen open naar de krokusjes blauw en geel in de nog slaperige tuin. Maar de kinderen dartelden reeds door het gras, zij rolden juichend tot voor mijn pantoffels. Over de zonnige straat wandelde de buurvrouw. Haar baby kraaide. Ik riep nog net op tijd een groet van uit de tuin. Mijn stem klonk anders.…

We waren slaperig geworden, ondanks de kou en zichtbaar maar wat je ziet is niets vergeleken met de verstikkende rook van het vuur dat uit de schuren naar buiten slaat met de uitlopers van het hart, slingerend door het dal wegen versperrend, zich vertakkend in alle woorden die wij met elkaar wisselen.…

er een kus zie vormen kruisjes in de lucht meeuwen vliegen hoog in mijn mond een grassprietje ik kauw er op en bouw luchtkastelen verderop loeit een koe verwonderd vraag ik me af wie zou hier ook ooit dromerig in de lucht hebben liggen staren wie dacht er ook de wereld is van mij vandaag de zon knipoogt door de wolken ik word er slaperig…

Wanneer je oud en grijs en slaperig bent En knikkebolt bij ’t vuur, pak dit gedicht, En lees het langzaam, droom van ‘t zachte licht De schaduw in je ogen ooit gekend; Hoevelen waren op je zwier gesteld, Beminden je oprecht of maar alsof Slechts één maakte je pelgrimsziel het hof En hield van je mimiek door zorg gekweld.…

. - Nu tjuikt het henen over lage hagen, En slaperige keeltjes komen joelen: Zo op een meer veel scherpe zeiltjes kroelen De dag gemoet, de dag met al haar vragen.…

Slaperige ogen door een kier van het gordijn, de zon in mijn gezicht. Koffie kan ik goed gebruiken en heb mijn blik op het keukenkastje gericht. Even later in de kamer een slok van dat donkerbruine vocht, een sterke bak, dan moed verzamelen voor de dag.…

Ogen openen, zacht gordijnlicht wekt me half slaperig nog, maar geluksgevoel zoekt een weg door mijn lijf, windstil lijsterzang.... in nabije weilanden vreugd’ koe loeien uit stallen losgelaten na winterverblijf...…

Kom, sust je 'em, Uw toorn maar, kleine toorn, die niets dan hinderen Kan aan uw eigen sufferige leventje Van zoetlijk-bedrijf'ge daagjes en slaperig Door-gezeurde avondjes, waar elk met gaperig Gebaar iets tracht te zeggen van zijn streventje, Dat niets was als een spelletje, o klein volkje, Dat ras verdwijnen zal als een…

het kompas draaide op de slaperige wind een licht gezelschap van zeevogels vloog over het wapperende slib ze vergezelden me op een verlaten wadstrand van Terschelling de brandingsklanken weerklonken in laagtij open en helder onder een zoutzilte zeelucht omdat deze septemberdag adellijk straalde ik liet vertrouwde voetstappen achter in het…

Hoe de slaper zich wiegt tussen hemel en aarde, het bladspel van een verborgen eik in dromen en in de armen van een nieuwe liefde. Hoe de eenzaamheid zich losrukt uit het hoefgetrappel van het nachtpaard de stem die uit muren klinkt en het hart laat schitteren als de zwaluw, pijlsnel langs de eeuwigheden van de dageraad.…

Ik weet van geen tijd, antwoordt zij slaperig. Dan is hier sprake, antwoord ik wakker, van eeuwigheid. Gerustgesteld wil ik verder. Wil ik verder met slapen, maar nog niet in. Hoe ouder de dichter worden mag, hoe meer hij zich verwondert, over wat bewustzijn is. Hoe meer hij zich verbazen kan, over slapen, ontwaken en nu.…

Welluidende merelklanken en jubelende leeuweriken streelden haar slaperige oren. Hera’s soezen werd wreed verstoord een woordenbrij gijzelde haar rust kaapte haar dromen. Oeverloos gebabbel had kop noch staart leidde Hera danig af van haar Zeus overspelig en zelden thuis.…

rechtsaf sla de eerste afslag links - het bonnenpad - over neem wel de tweede de bonnenweg loop naar de hoeve met de bomen er wacht u een zesjarige dame die door twee glaasjes kijkt zij vraagt komt u voor leen zegt u ja dan zegt zij neem niet het eerste paadje van het zand naar de banden ook niet de tweede van het vuur de boomgaard en de slapers…

even rusten aan jouw zijde Tja ik heb ook zoveel aan mijn kop ik moet te vaak misère verspreiden De dood daalde weg in diepe slaap zijn holle ogen bleven echter waken O, hij was wel een geschikte knaap zo lang hij niet kwam, voor zaken De dood sliep ik werd ook gaperig en even later sliepen we, zij aan zij In gene zijde ontwaakte ik, slaperig…

Wie moet je het vertellen, wie hier, van dat slaperige dier? Waar is de wereld met de namen der rozen, de musea met genummerde balgen in dozen? En je staart en je staart door je tranenvloed heen naar waar een vleugelpaar in het onbenoembare verdween. ------------------------- uit: 'Hotel Eden', 2013.…

Het dak z'n magere vinger wijst naar de uiteinden van het heelal waarmee het slaperige dorp het verleden herschrijft gedoopt in de roerige inkt waaruit de echo doorklinkt en oude teksten boven deuren langzaam vervagen.…

de dageraad is al eindeloos beschreven en de vogels doen het in hun eigen ode iedere dag maar vanmorgen hoorde ik het anders - even en het vervulde mijn slaperig hart met een gulle lach de haan kraaide al vroeg maar het bleef donker en stil totdat de dag de nacht echt ontsloeg ...…

een jaar alweer is het geleden dat wij jou welkom heetten roze zacht getint zenuwachtig nog en slaperig als nieuwe wereldburger sedertdien is er de ontdekking van jouw mama en papa zoals zij jou kennen leerden dit gaat hoe? en waar?…