Alle inzendingen over sneeuwt

Het sneeuwt in Rusland van negentienhonderdentoen: zwaanziek slingert zich eentje een zwanennek om de hals. De lenige stola wil meer. ‘Goed, ga je gang en bedek mij.’ Daar hield zij twee schoentjes aan over: de kracht van Castor en Pollux gevat in kuikentjesleer. Hoog tilden die haar van de grond: Anna Pavlova, Leda Renata.…

De wind fluisterd hoorbaar je naam De bomen wiegen heen en weer De regendruppels verklaren de liefde op het raam Ik mis je en dat doet zeer Het sneeuwt en buiten is het guur Vroeg donker, sneeuwvlokken tegen me gezicht Mis de passie, mis het innerlijke vuur Cupido`s pijlen zijn verkeerd gericht Vogels fluiten,bijen die zoemen Lammetjes…

Ik hoor mijn meren kraken, het sneeuwt op alle kerkhoven ter wereld. Tranen doen mijn ogen van de wind. Tot alle wonden in mijn vlees verzweren en ik genees, ik kom mijzelf te boven : nog vijf keer stappen tot ik eenheid vind.…

Of het regent, sneeuwt, hagelt of stormt, ’t maakt me niets uit Ik heb mijn eigen weertje bij me, gecreëerd door mezelf en kost me geen duit.…

’t Is donker en het sneeuwt in de woestijn, de herders waken trouw over hun schapen, ze spieden in het rond en gaan niet slapen nu wolven op de stroop naar lamsvlees zijn. Dan breekt de lucht en engelen dalen neer. Ze blazen zich de lippen vol met blaren op toeters in een hemelse fanfare, getoondicht door de allergrootste Heer.…

zoals spraak geen inktontbreken stapelt, zo sneeuwt een oorlog ook geen stilte toe.…

sluipt in kieren en spleten stapelt zich op vensterbanken dwarrelt op takken en twijgen het fladdert over stad en land welke zij zo in witte lakens legt als de wereld langzaam wakkert speelt blij het kind van de jeugd waar ouderen schrikkerig glijden langs en tussen het werkverkeer dat als slakken langs hen kruipt nu het witte aerosolen sneeuwt…

Het sneeuwt. Op het plein worden de sporen gewist. De man zoekt in zijn krant wat hij mist, wat hem stoort, boven het hoofd hangt en wie zich vergist. De vrouw slaapt, wordt niet gehoord. De torenklok, op de tijd achteruit, slaat geloofd zij de heer om zich heen en de huizen rollen als egels op elkaar in.…

eeuw, onder witte grond met zwart krijt van hoogmoed, niet moedwillig want op een morgen valt de eerste voorjaarsregen en worden de etsen van de zonden grillig op het telraam van de tijd, Groen bloesemtapijt sneeuwt…

het sneeuwt een donzig dekbed tegen schrale kou ogen rustig vingers blauw niet bang je wacht allang het laatste stuk leek op een ongeluk er wachtte iemand op een bel die rinkelloos de tijd versnelde van het afscheid we stonden bij de hemel hoog ingepakt en later dan we dachten keken toe hoe jij de drempel nemen zou obstakels waren…

Over de huizen - de kramen op de wind over de rivier sneeuwt ijl het carillon De Geuzen zyn in de Bommlerwaard gevallen zy hebben my ontnomen met syn allen een hupsche Schans .. Naar de horizon tuimelen de klanken de zwarte kartelige rand der strenge Veluwe over de groene golven van de Zuiderzee De Geuzen zyn ..…

Grenzeloos groene velden en een net zo groenig bladerdak Het sneeuwt nu Gele regen en donker bruine vermoedens En als zometeen het groene vlak wit weggtrekt Is er weer een jaar voorbij En dan is het alweer bijna mei Wie weet schijnt dan de zon voor Jou en mij En wie weet Hoeveel regen nog we moeten trotseren Hoeveel…

beuken kaal, het eikenhakhout bronst iets groen De vlinderstruik moet het met dorre aren doen De perken kleurloos want de herfst is er mee klaar December stapt wat vreugdeloos in ’t jaar December glijdt weer in het jaar De ochtendvorst, het struikgewas rouwt grijs berijpt De hongerige kraai die naar een vetbol grijpt De dagen waterkoud, het sneeuwt…

Open ligt het, aller ogen; ‘t waait erdeure en ‘t sneeuwt erin; ‘s zomers zal me' er hitte in dogen, ‘s winters koude. - Arm huisgezin! -------------------------------------------------- onttodderd - ontbonden kaafgat - het bovenste van de kave = schouw, haard…

en Zeus daalde weer af gewapend met Olympisch vuur waar is nou Samaranch die rare kwast is er nu weer een nieuwe oppergast te zwaard snijdt hij de linten door en sneeuwt confetti op de baan ze klappen allemaal als de sporters langs ze gaan door uniform blijft geweld voor even ver van berg en veld geen zegen komt van boven…

En zegt: Ach, doe open en laat mij er in; Doe open, lief meisje, 'k weet anders geen raad, Zo sneeuwt en zo waait het hierbuiten op straat; Ik sterf van de koude, toe, laat mij erbinnen. 'k Zal zoet zijn en allerlei grapjes beginnen.…

En als het sneeuwt of ijzelt, Of alles is berijpt, Valt zijn schaduw uit de toon, Want hij houdt dat plekje... wonderschoon. Laat hem nog maar even, Hij geeft toch nog geen last. Wij mensen zijn soms overdreven. Laat leven, wat nog leven mag.…

Als ’t sneeuwt de winter zijn intrede doet Dan zijn de rapen gaar en gaat het pas echt goed Alles ligt plat geen trein die rijdt Nee, dan zijn we pas de weg kwijt.…

Hoe sneeuwt, mijn geliefde! de vlokkige wol, Zo blank als uw boezem, de dalvelden vol! Het noorden ombuldert ons hutje op 't norst, En hek en geboomte is met rijp overkorst. 't Is winter!…

Want de wereld is weer wit, het sneeuwt weer volop als een lieve lust en menigeen kijkend naar buiten zucht: wanneer houdt het eens op?…

Wat woede dwingt u, wreed, te derven, En sneeuwt een winter neer op 's levens lentetijd? Wat vreugd, helaas! moogt gij verwerven, Zo gij gevoelloos zijt? Zweer af uw dwaling, neig uw zinnen; Hoe aaklig is uw ramp! hoe treurig is uw lot! Rampzaalge, leer in tijds beminnen: Natuur beschaamt en straft, wat met hare inspraak spot.…

Een plotse wind steekt op door het herfstige park het sneeuwt blaadjes Wanneer bij ochtendgloren achter grijze wolken een waterige zon zich verbergt van waar haar licht langzamerhand vermindert op hetzelfde moment is omgeving in een overgang waar allerhande belangrijke veranderingen plaatsvinden.…

sneeuw sneeuwt over vervaarlijke en ook over bedaagde ogen en alles raakt los in de nacht voort stromende argeloos tomeloos maar niet verlost van de klagende nacht --------------------------------------------- uit: 'Dingen die niet overgaan', 1985.…

kom: sla dit blad ook maar om. morgen sneeuwt weer de getekende dag haar beton op wat we kenden als zomer: laag na laag op een streep op een punt over het bulderend grinniken van bv. de interne ezel die god, god zijnde alwetend en zelf erg potent, voor één van zijn zonen had bedacht.…

Het goede schaap heeft op het veld Haar allereerste jong gekregen, En de arme moeder staat verlegen, Want 't sneeuwt en hagel met geweld, En daar kan 't arme lam niet tegen. Nu komt het meisje van de boer En brengt aan de oude drank en voer, En neemt haar mede naar de stal, Waar 't lam ook veilig wezen zal.…

Of de beekjes stollen, Of haar golfjes rollen, Winter sneeuwt in 't hart. Bij de druk der jaren Rekken al de snaren Van de vreugde en smart. Alles, wat wij minden, Werd een spel der winden, Of omsluit een graf. Stomp en afgesleten, Eenzaam en vergeten, Zinkt ons de eeuwgeest af.…

Ik legde mij neder op mijn bed wachtende achterover, met mijn voeten schuif ik de stille sneeuw waarin ik lig, de fonklende sneeuw, die vult rondom mij zijn kristal mijn hals, mijn armen en het dal tussen mijn borsten, als ik blaas sneeuwt over mij een jachtsneeuwgaas, kristalletjesspel, mijn adem rust, ze dooien als het vel ze kust…

Ik legde mij neder op mijn bed wachtende achterover, met mijn voeten schuif ik de stille sneeuw waarin ik lig, de fonklende sneeuw, die vult rondom mij zijn kristal mijn hals, mijn armen en het dal tussen mijn borsten, als ik blaas sneeuwt over mij een jachtsneeuwgaas, kristalletjesspel, mijn adem rust, ze dooien als het vel ze kust…

De volle maan sneeuwt over 't land krijtwitte stralen.... Leg thans uw handje in mijn hand, kom samen dwalen. Langs 't beekje loopt het liefste pad: het lover suist er, 't water spat en blinkt in 't duister.... Sta even stil..., een enkle stond! - Ik zoen uw ogen, wangen, mond..., maar wilt gij spreken, - fluister, fluister!…

Het is donker en het sneeuwt elke nacht over de velden van stilte: in het schemerland waar leven nog slechts waakvlam is waar ik met gesloten ogen bewegingloos verlang naar rust en slaap die tergend talmt te komen.…