208 resultaten.
Rutte, onze maagd van Holland!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 106 Aks een kind zo blij
staat hij:
zijne excellentie
de minister-president
van het Koninkrijk
der Nederlanden
de heer Mark Rutte
te midden
van het pure kapitalisme
een soort speelgoed
zeker voor
zijn partij van de VeelVerDieners, de VVD
Hij staat daar
namens ons land
in het land van
de ongekende mogelijkheden
en geniet met volle teugen…
De vagebond
poëzie
3.0 met 9 stemmen 2.751 Ik roofde een landmeisje haar melk en deugd
Met volle teugen, en had geen berouw.
Ik leef. Ik vrees alleen dat ’t web van wegen
Dat zich al nauwer om de wereld spant,
Mij niet meer doorlaat naar het ver gelegen,
Steeds wenkend en steeds wijkend wonderland.…
Geheugen
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 767 Nu ik 't mij weer herinneren kan
geniet ik terug met volle teugen,
'k was er uren van in de ban,
van dat ene woord: Geheugen!…
Encore
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 313 Laat alles
versmelten
samenklinken
gelijk het
leegdrinken
van het ooit
zo volle glas -
ad fundum
tot op de bodem -
met gulle teugen
genieten,
je verheugen
uitzien
naar meer
naar een reprise
"für Alle, nicht nur
für Elise".…
Het vrouwenbeeldje
gedicht
2.0 met 2 stemmen 3.748 O lafenis voorheen van 't nu verstoten
Naakt eigendom dat in dat beeldje blonk,
Toen nog de ziel vol van het lichaam dronk
Dat niet in wulpse teugen werd vergoten.…
zomerimpressie
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 289 bladeren leeg
wat kale toppen krijgen
van de wind een warme veeg
de zomer vlijt zich neer op mos
de bosrand langs voorbij de wei
een bloeiende strook hei
akkers met hun diepe voren
balen hooi en resten koren
het geelstro van de boerderij
die zomer heb ik in mijn hand
de geur gegrift in mijn geheugen
genieten deden we met volle teugen…
Vrede
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 38 jouw strijd is voor
de eeuwigheid gestreden
dat is op Golgotha volbracht
daar kan geen
mens meer iets aan af of toevoegen
om rein voor God te mogen bestaan
door 't vergeven in eeuwigheid
te mogen leven
geheid de aardse strijd
vangt nu in volle teugen aan
lucifer laat jou niet zomaar gaan
maar Hij die heeft geroepen
het is volbracht…
behagen zonder angst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 50 schoot der liefde
in een welkome verlangen
kan behagen
nu zit zij aan mijn zijde
terwijl het weten knaagt
want hoelang zij de pijn
kan behartigen in de spraak
waar geen spoortje angst
haar van het weten
kan ontzekeren
de schemer die als een
wolk haar de schaduw van
de zon kan ontnemen
is slechts een fractie
van het leven dat ze
met teugen…
Het leven smaakt altijd naar meer
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 2.102 Wie zingt er mee van mooie vrouwen
oerlelijk of overheerlijk dom
met volle borsten lege hoofden
welke echte man maalt daar nou om
Wat bedoel jij dat jij dit niet weet
sterf jij dan nooit 'es van de dorst
vul de glazen schraap de kelen
diepe teugen en zing mee uit volle borst
Hèt leven smaakt altijd naar meer
Hèt leven smaakt altijd naar…
Geurige wijn
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 280 Niet op te diepen
Wraak, zonder twijfel terecht, zou
Lijken als geurige wijn, warm en
Stimulerend bij de eerste slok
Na enkele flinke teugen echter, zou
Blijken dat de afdronk een naar corrosie
Smakende, metaalachtige zou zijn*
Tot voor kort heb ik gedacht: 'imperium
in imperio', 'ik ga voor eigen rechter spelen', maar
Laat het…
Ik heb geen haast
hartenkreet
3.0 met 32 stemmen 1.543 verbaast
Ik zie de allermooiste dingen
de zon, de bloemen en de bomen
toch blijven het bijzonderheden
waar ik urenlang over kan dromen
De lente is al zomers warm
en echt weer mijn seizoen
ik kan de hele dag wel zingen
en dansen in het frisse groen
Ik heb geen haast, ga niet opzij
doe net als ik en neem je tijd
geniet ervan met volle teugen…
waarheen?
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 449 de rivier slingert door het land
van dorp naar stad
door grenzen heen
en soms wil je alleen
maar bewonderen
en genieten van de wonderen
die de natuur je biedt
en met volle teugen geniet
je van dit schilderij
het lijkt wel een vorm van tovenarij
dan zie je het water hier
en vervolgens constateer je met plezier
dat de koers weer…
sterren
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.075 een ander spoor
Ik hunker naar je liefde
Maar weet het is voorbij
Wennen zal het nimmer
Het missen van je geur
Je hoofd op mijn schouder
Gevangen in jouw blik
Voort schrijdt de tijd
Nietsontziend en monotoon
Bladerend door mijn gedachten
De liefde langs mijn geestesoog
In mijn hart zit je
Dwaal je door mijn hoofd
Adem jou met elke teug…
Heerlijke rustige dag
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 827 Oh wat was het rustig
wat genoot ik met teugen zo vol
wat had ik niet kunnen doen
wat deed ik niet.
Want oh, wat had ik het rustig
niemand die belde me stoorde
niemand die dacht, ‘k ga even langs
mijn boek is uit.…
Negerzoen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 210 dat wat altijd zwart is geweest, kan niet wit worden
hoezeer ze dit ideaal met regels ook na willen streven
schop ik met alle kracht tegen de opgeworpen horden
het brave volkje volgt heel gedwee in de verplichte pas
terwijl ik lig te luieren in het pas gemaaide groen
ik was nooit het beste brave jongetje van de klas
en ik geniet met volle teugen…
Troosteloosheid oftewel ´velvolmaking´!!
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 236 troosteloosheid
van vele vele levens
Toch snakken zovelen naar levensadem
happend, zoekend, zich banend naar lucht
Verlangend naar een zonnestraaltje
wat soms de dichtgehouden overgordijnen
kierend, snierend ontsnapt
Moe maar moedig sta ik toch maar op
ook al slaat de regen striemend tegen de ramen
Een opgewarmd vers glas melk
drink ik in een teug…
Intimiteit
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 27 Nu elke dag ertoe doet
tellen alleen ervaringen:
nieuwe activiteiten
volle teugen schoonheid
en aandacht voor mij
De rest ruim ik op
Wat ik jaren heb bewaard
gooi ik netjes weg
in cadeaupapier
of ik vouw er bloemen van
die zullen verstoffen
ter nagedachtenis
aan mijn gezelschap
onze ontmoetingen
die niet kunnen wachten
We geven…
De zon brak door
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 3.472 wat witte vegen van de daken
haar frisse adem blaast
het water van de vaten
die haar goudgeel vocht
met het witte schuim
in kristallen glazen
koel bruisen laten
de nevel sluipt nog enkel
in het hoofd omhoog
den Duvel in mijn lijf
roept er iemand droog
en nipt eerst voorzichtig
van de gouden regen
om dan met volle teugen…
Eén grote leugen
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 733 De waarheid bleek één grote leugen
en dat terwijl mijn gevoelens en hart
weer durfden te genieten met volle teugen
ineens is alles door emoties verward
Geloven in het goede van de mens
dat doe ik dus absoluut niet meer
mijn gevoel bereikt nu een grens
omhoog gaat mijn muur van afweer
Als je iemand in vertrouwen hebt genomen
die zegt om…
PREPARATIE
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 753 Die geniet met volle teugen.
Zijn ogen puilen uit, hij huilt of lacht,
telt op z'n vingers, dit is pas het acht-
ste vers, nog zes om zich op te verheugen.…
Gele roos
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 884 Teken van vriendschap)
Zij is een zeer
aangename bries
die in korte tijd naar
een venijnige wervelwind
transformeert
Net als de lucht
maakt zij draaiende
bewegingen; als paar
dat al enige tijd intens
waar begeert
Voedt zij passie
Hoewel hij oprecht
volle teugen geniet
dartelt zij vrolijk zonder schroom
Celebreert
Zij doet…
Uit het boek van Sinterklaas
hartenkreet
3.0 met 18 stemmen 2.258 weer aangekomen
brave kindertjes, verstop je snel
nog vijf nachtjes bange dromen
dan vertrekt dat bijzondere stel
later zal men jou wel uitleggen
dat je bang was voor een fantoom
waarop jij beschadigd mag zeggen
ik heb een hekel aan mijn oom
deze traditie zal jou lang heugen
oom Peter was er toen niet bij
familie en koppel genoten volle teugen…
Elfstedenijstijd
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 434 Zinkwit sterven teugen mist buiten adem,
vriezen lippen vast in een blauwe maankus.
Kristallen groeien en krassen bloemen in ruiten,
de dromen liggen in diepe voren sneeuw gegrift.
De ontvleesde zon schijnt zilte stralen de ochtend in,
de poolkou trekt niet meer op, daalt almaar neer.…
Gelijk een hond
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.650 Gelijk een hond die drentlend draalt en druilt
om eigen vuil, beruikt met schroom'ge teugen...
- Waarom uw avondlijke vreê bevuild
met slijk van derf verleden, o Geheugen?
Gelijk de vogel die zijn woonst beslecht
met peerlen bloeds, door de eigen pluim te plukken...…
Wijze woorden*
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 4.738 Nog steeds hap ik naar lucht met volle teugen,
maar afgelegd loop ik stil over straat
met een gemoed dat is gekrenkt, geschaad
door wijze woorden die niet willen deugen.
Dat de tijd alle wonden heelt, maakt recht
wat krom is, de onbuigzaamheid een goed
dat vluchten op vergeten lijken doet
en waanbeelden tot werkelijkheid vlecht.…
Déjà ému
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 405 Ik aanvaard de beker van je bekken,
met volle teugen nip ik ervan, ik smelt.
Wiegend malen jouw heupen
mijn grofste korrels tot teder.
In je mals vlees zwem ik uitgelaten,
jouw haren zwaaien me friste toe,
sirenend zing je, jaja, ik kom, ik kom al!
Met genoegen nestel ik mij
in jouw kruis dat ik aanraak,
schroomvol.…
Gerookte meisjes
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 901 Ze zuigt een ellenlange teug
van hete, koele mist naar binnen
die dronken door de neusgaten glijdt.
De bovenlip kleeft aan ’t filterpapier.
Haar roze huid, een bloesem zo teer,
zo teer als gerookte zalm.
Een afgebladderde vioolkist steunt tegen de muur.
De sigarettenpeuk vol kwijl
bungelt in de scheve mondhoek.…
zijn konijnen
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 1.277 vreemds en zeldzaam
hij wist dat een koe een zoogdier was
zonder er ooit een te hebben gezien
hij wees zoogdier en staarde het beest aan
het beest staarde begrepen terug
ze hebben een band hij weet zo’n dingen
er werd niet gepraat enkel dorst
gaf aan dat de rugzak open moest
hij nam de fles aan zonder dank u wel
dronk beleefd in kleine teugen…
landloperij doet me heel wat
netgedicht
2.0 met 17 stemmen 3.283 dwalen langs gods wegen
bij voortduring in de piepzak
voor het openbaar gezag
met af en toe een teug
bloedwijn van onder in
uit je verrafeld pak
gingen ze even rusten
om meteen te worden aangehouden
door burgers te braaf in boeken
die zwervers lopen te zoeken
voor landloperij dronkenschap
ik moest er al vroeg
zo vreselijk om huilen…
Een stilleven
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 899 Wezenloos starend in dit glas water,
naar een onbesproken onbewegen,
met deze ongekende krater van een kater,
wil ik dit glas in een teug der herinnering legen,
ben met terugwerkende kracht nu helaas te verlegen.
Het is te stil,
als in een stilleven,
sneeuwstil,
windstil,
gedachtenstil,
zit eens stil?
Stil lief,
stil mij...…