Netgedichten

netgedicht (nr. 21.619):

landloperij doet me heel wat

dwalen langs gods wegen
bij voortduring in de piepzak
voor het openbaar gezag
met af en toe een teug
bloedwijn van onder in
uit je verrafeld pak

gingen ze even rusten
om meteen te worden aangehouden
door burgers te braaf in boeken
die zwervers lopen te zoeken
voor landloperij dronkenschap
ik moest er al vroeg
zo vreselijk om huilen

nu weet ik wel beter
het wordt pas echt erg
zonder benen in een karretje
je staat al aan de kant
ergens verdwaald in een achterland
waar winden altijd koud waaien
komen ze je bij wijze van spreken
keihard een poot uitdraaien
zo erg had ik het nog niet bekeken