Alle inzendingen over vermenging

Het water laat mijn zorgen varen op speelgoedschildpadden om ze langs de kanten te verdrinken om ze door de warmte te verzengen, opdat hun zwarte zieltjes zich met geuren van vanille, wilde munt en groene thee vermengen. Dan droom ik mijn gedachten onder water.…

Orange Grove de terugkerende dief in de nacht hij berooft de man van zijn slaap flarden van gospels en geschreeuw vermengen zich tot een gekmakend lawaai De kompanen de sinaasappelbomen zon beeld en geluid gaan hun eigen gang heen en weer voor en achteruit van zwart naar wit van wit naar zwart De man keert zich meer naar binnen de…

Neen, neen, maar wel getroost de beker met de drank Nemen van Godes hand gewillig en in dank En met dees Psalmen zoet zijn bitterheid vermengen, Die ik u t'samen wil met deze beker brengen.…

Genegenheid, warmte, liefde, erkenning en steun Die zich vermengen met elk moment van zijn Alsof ze voor zichzelf spreken, eeuwig bestaan Vanuit een vanzelfsprekendheid wel te verstaan Een gedicht hierover lijkt zinloos monnikenwerk Verspilling van kostbare energie, papier en tijd Elk woord thans is van onschatbare waarde Die bij mij vaak in…

Met mijn gave beschilder ik haar tot herinnering vermeng de kleuren zodat gevoel kan wederkeren aan zwart wit heb ik niets, behalve een helder zichtveld.…

fladdert van de grond en wervelt naar omhoog net als mijn oog om dan snavelsnel te duiken in het net ontstane rijk van scherp scherende schedeltjes graaiende pootjes, dwarrelende veren ze zijn al zo hoog en met zo velen samenzijn is een som der delen om daarmee een dans te creëren die het leven gaat eren alles is mogelijk daar vermenging…

verdwijnt de einder verder uit het zicht en wordt geen enkele rozenstruik gemeden Wat door zwarte nachten heen zich manifesteert is het onverwachte dat langzaam wordt geboren natuurlijk was dat schuilend op de achtergrond maar in aanvang en vaak langdurig ongrijpbaar, als zijnde verloren, onbereikbaar voor de mond Allengs wil de dag zich vermengen…

De avondgeuren vermengen zich Gekookte aardappelen, gras en de voorjaarswind Het is fris buiten, nog net licht Ik wacht tot de herinnering mij vindt Er ligt een kalmte over deze dag Iets dat mijn ziel tot rusten brengt Toch ook een vreugde in mijn hart Als een kleine vlam dat op meer wacht Oh, ik zou willen dansen, vliegen, zweven En me…

hij naar het strand wilt méns, dan ga ie laat november aan eind van onze herfst dan is voor hem het zand niet heet ruikt hij koud vuur in de lucht een zweem kalmerende werking lucht zijn kop dan even goed vlak voor de witte poppen, de wortels en de bloemen op zijn raam de tijd voor hem verstijven en het donker van het grote buiten vermengen…

die vertrouwde bovenkamer in dat grote huis, midden in die laan tussen dorp en wildernis Voelend echter dat ik zweef, we vliegen Zwervend door een heelal aan beelden, opgeroepen door onze woorden, onze gedachten, ons gesprek, kalm of heftig, tot de slaap erop volgt In jouw halve woord zitten wel tien zinnen De klanken van onze stemmen vermengen…

Mezelf vervloekend en toch de zwarte diepte induikend, hopend op duikersziekte, als de grootste gek op aarde, wenend, de tranen vermengend met het koude zeewater, dodelijk gewonde wolf, als een karaktervolle koning opgezogen door de woeste, goddelijke zee. Toch kom jij terug om mij daarvoor weg te sleuren.…

Hoog boven het landschap vermengen zich water en vuur op een wolkenterras, daarin schuilen woordkeuzes onhandig uitgestoven in de ochtendwind. vormen strekken zich aan de hemelrand in zachte en subtiele wezens vermomd in onszelf zoekende naar een kier in de nacht.…

Eten & Drinken’ Waar ons gezinsverleden zich in een levendig heden weer afspeelt Zoemende en zoenende grote liefjes Spelende kleine liefjes met papa’s en mama’s Generaties overstijgend zoals ook de fijne bediening Er is weinig digitaal geweld, traditioneel te over De tijdschriften, de boeken, de Hollandse spelletjes, de gesprekken Zich vermengend…

Nog even heerlijk genieten van de heersende rust en verstilling die zich vermengen met nieuwe kleuren in de vrije natuur waar men ook fijne geuren kan ruiken of luisteren naar vogelklanken die stuk voor stuk warm aanvoelen.…

groen de kleur van de hoop wit de kleur van de reinheid het lijkt wel een caleidoscoop Laat je nu leiden over mijn schilderspalet ik wil bloeien in jouw hart dromen in alle geuren ik wil voor jou zijn heel speciaal en apart streel zachtjes mijn zijde zachte blaadjes neem me mee naar het land van jou dromen een land heel speciaal vermeng…

Zucht, huil en het lijkt dag te worden waarin waanzinnige grootheden zich vermengen met vaal licht, dat spiedend kiert. Spinrag blijft in lange draden kleven aan het achterhoofd en lost langzaam op.…

Ouder dan de psalmen in de kerken Ouder dan het menselijke brein Een paleontologisch zangrefrein Uit kelen onzer vrienden met de vlerken Reeds in de vroege ochtend van 1 mei Brengt men een ode aan die creaturen Een avifaunaubade van drie uren Als live concert van hun gekwinkelei... .............................................…

Ik wil mijn riddersnuit in je haren begraven, bedek me met je wilde manen, ontdoe je van je schitterende jonkvrouwentenue, weg met die zinloze menselijke kledij, laten we elkaar op een middeleeuwse plek dierlijk naakt en in het diepste geheim, het liefdevolle met het erotische vermengend, benaderen en vol te lang ingehouden passie 100%…

Onze lichamen Worden een Een en dezelfde Voor even vast geklonken Onze vloeistoffen Vermengen zich Vormen een cocktail De cocktail der liefde De cocktail die jou vult Als hartkloppingen naar binnen Om daar vervolgens Even te blijven Net als ik Als het ritme van m'n hart Mezelf bij je naar binnen werk Om daar zolang…

ogen gaan open voor gelukkig weer een nieuwe dag Eentje waarin je zorgen mag Dat je niet probeert de dag vast te houden Maar de mensen die in je vertrouwen Opdat die weer zullen zorgen dat je lacht Soms wint goed, vaak wint kwaad De zon zorgt dat een nieuwe ochtend ontstaat Omdat de zon altijd liefde zal brengen Zullen goed en kwaad weer vermengen…

Hoe bijzonder het is om breek- en kwetsbare vleugels te voelen naderen die rakelings scheren langs zacht gerimpeld wateroppervlak waar haar beeld golft met de weerspiegelingen tegelijk laat zij zich vermengen met verschillende lagen van een helderblauwe hemel.…

Terwijl ik de dag ademhaal, barsten zij stuk voor stuk uit Stromend als een water die zich laat vermengen met het elixer van zoet bloed, glijdend en vloeiend door verschillende kanalen en sluizen van mijn lichaam waar zij zich vastklampen aan de eilanden emoties en gevoelens.…

ontstaan in haar voortplantingsorgaan Een zee-egel denkt bij seks aan het loslaten van eicellen en van spermatozoa in de zee beide hopen op een treffen bij een golf in wel en wee Een roos geeft aan de wind het mannelijke stuifmeel mee met het vertrouwen van een kind dat alles wel zijn weg vindt De rede voor al deze strapatsen is de vermenging…

Stortend vluchtig nand vermengend Met de bindkracht van uw zegen, Zode en zaad een heildronk plengend, Dat bet groen wordt langs de wegen, 0, ik hoor U over 't water Fijne maliënkolders klinken En, een sprookjesrijke prater, Door het luistrend lover zinken; Zie, van vleugjes paars beademd, Wassen zich de reine weiden, En de wilg laat…

opjagen welke vele stormen kan weerstaan daarna mijn kracht het zal begeven terugziend op een jong onstuimig leven waar eeuwig liefde met seizoenen kweelt wat is toch mijn verbondenheid met de zee zou het mijn eigen lichaam kunnen zijn dat bestaat uit twee derde deel vocht spiegel mij in zuiver helder water zodat ik mij bijna onzichtbaar kan vermengen…

Op het kuchen en het hijgen van verkouden mensen na trekken pure gedachten over dit nu opgeklaarde gezicht, vermengen zich een lach en een traan om weer te staan. Sterker nog, er welt innerlijk een heuse vloed aan zinnen om ook dit jaar weer over verdraagzaamheid te beginnen.…

Ik ga, vertrek, het zit erop, het was mooi Zeker de alt, 'een vrouw met kloten' Ik breng haar die complimenten over Ik verlaat de kerk, het plenst van de regen Ik denk aan mijn familielid Mijn tranen vermengen zich Met die van God, die vaste Burcht Die zo vermoedt ik vaak huilt!…

De bontste vermenging Van goed en van kwaad; Hier glorie, daar schande - De naam van soldaat. Gerijd in geleedren, In 't bivak dooreen; Nu harten vol goedheid, Dan harten van steen.…

Om vreselijk verliefd Te worden op haar En zo groeien zij Langzaam naar elkaar Zij houdt van hem Maar er is iets kapot Hij mag niet binnen in haar Dan voelt zij zich rot Het mooiste dat daar groeide Is vernietigd En zij voelt zich Nog steeds verdrietig In kleermakerszit begeven zij zich Naakt tegenover elkaar Enkel hun geesten vermengen…

Je kunt de longkruiden in bosjes vermengen met Lavas. Tegen verslijmingen, tegen de hele ernstige ziekte van verslijmingen. Maar dit kruid groeit als een zwak kind met rare kleuren als van een framboos in het rijk van de fee, van de goede fee bij ponten en op natte modderachtige verre schemerhoeken.…