2675 resultaten.
Vijverraadsel
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 339 Het kind
en de vijver.
Avondgeschater rimpelt
de nevel.
Water, glimmend,
het water knippert.
Het spelende kind,
zo zoekend reiken zijn handen.
En de oude vijver lacht,
mistig lachen.…
Moeder bij der wiege.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 403 Bij zijne ontwaken zal met de geurende rozen
Om 't zeerst en best zijn rond gezichtje blozen.
Rijst straks zijn blik verwonderd naar omhoog,
Dan zoekt me schielijk alom zijn vorsend oog;
O, kon ik met aaien en kussen hem doen verstaan,
Dat heden zijn tweede jaar is aangegaan!’…
Roodverbod?
snelsonnet
3.0 met 12 stemmen 1.060 Je raakt dit kenmerk van verlegenheid
Dankzij de chirurgie eenvoudig kwijt
Want blozen is natuurlijk uit den boze
Maar valt zo'n ingreep met de tijdgeest samen
Nu wij ons voor steeds minder dingen schamen?…
Haiku (in de vijver)
netgedicht
1.0 met 8 stemmen 252 in de vijver
van de paleistuin
krooneenden…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?
Ik blaf en iedereen is bang voor mij
Ik ben er als de kippen bij
Ik tok en kukel en ik kraai…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
Even
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.086 Heel even
zag ik
dat je keek
wat kan jij mooi blozen
zelfs in de verte…
Mannentrouw
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 97 ik bemin je graag
jouw hemelsblauwe blozen
oogt voor altijd schoon
switi lobi…
stil ontwaken
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.032 schuchter zonlicht streelt het oude
park, dommelend onder nevel en
dauw tot ‘n zacht en stil ontwaken
in wazig ochtendrood verzonken
staren bomen nog roerloos voor
zich uit
aarde hult zich al in lichter kleuren
veegt de dag weer gaande weg
de morgen geurend tegemoet
in de vijver hapt een vis nog loom
naar lucht, begluurt een reiger…
Het Beeld
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 604 Slechts omhuld
door het warme licht
vanuit de hoge ramen
voor een ieder in zicht
staat zij daar
starend naar de vijver
door seizoenen heen
staat zij maar
bewegenloos
gebeiteld uit steen
emotieloos
starend naar de vijver…
ontwaken
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.040 Ontwaken
uit toevallige
omarming die verlangen deed
naar steeds weer opnieuw
die glimp van jou
je warme zachte flanken
verdronken
in bloedstollend mooie ogen
verloren
dit ongeboren kind en
jij
die jeugdig onverschillig
in mij dit craquele
veroorzaakte…
Ontwaken na coma...
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 795 Langzaam ontwaak ik uit
de diepte van een slaap.
Ik kijk en bevat
de ruimte die me omsluit.
Zachte pastelkleuren
dringen zich naar binnen.
Ik kan ze niet weren,
ze worden steeds sterker.
Kleuren ordenen zich en ik
ontdek de vormen waartoe ze behoren.…
ontwaken
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 314 in de schaduw
ben jij voor mij
geschapen
zie uit
naar jouw
vragend licht
dat ontwaakt mij
uit levend slapen
op herademen
gericht
het duurde maar even
de nacht brak aan
ik droomde verder
op de verduisterde maan…
Tortel.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 484 Mijn raam wijd open
naar de vroege stilte luisterend
bedenk ik dat jij nog wel zult slapen
Ik hoop dat ik in je droom zit
Het water in de vijver rinkelt zacht
een tortel trekt met klokkende geluiden
de aandacht van poes
Zijn onwetendheid zal hem beschermen
Dunne witte flarden in het blauw
en de wind, zacht ademend nauwelijks aanwezig…
Zo volgden mijn voetstappen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 183 geopende venster
de dauw lag nog druppelsgewijs
op de zachte bloemblaadjes
wijl overal verspreid
roze bloesem aangedragen door de wind
op de tuinaarde was neer gewaaid
na een verfrissende douche
stapte ik verkwikt in mijn kleding
deed mijn schoenen aan
en liet de deur achter me
in het slot vallen
de intensiteit van het prille
het net ontwaken…
Als de stilte schraagt
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 216 terwijl mijn stof nog
door een zware deken
wordt toegedekt
blijkt in de hemel
een nieuwe maagd geboren;
naïef nog en onbevlekt
waar droefenis heerst
blijken bloemen te groeien
terwijl houten planken
nog moeten worden gezaagd
zie ik elders al leven bloeien
zelden ervaar ik bij het sterven
van de winter
de lente zo vroegtijdig ontspruiten…
In alle vroegte
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 163 In alle vroegte doen je dromen
je ontwaken door met goud
te strooien over het uitzicht
vogels vliegen al kraaiend over
want de stad is nog in slaap
zacht kust de zon het aangezicht
stilletjes golft het vochtige gras
aangeraakt door de ochtendwind
gaan sprankelende parels op
in het grotere geheel…
Ontwaken
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 254 Gevangen in een eenrichtings
gang van de kringloop aller
dingen, in de herfst van mijn
bestaan; verstand langzaam
de overhand krijgt over de -
primitieve emotie, die zonder
natuurlijk onderhoud verstek
laat gaan; ik m’n herfstig lijf
besla om winterhard ‘n levens
winter te doorstaan; -
besef ik dat de werkvloermens
onderweg…
Herstmorgen.
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 218 Ontwaken in weer een nieuwe dag
kijkend door mijn raam waar ik
zoals in een spiegel mezelf zie staan.
Als een stille schaduw met vragende ogen
ademloos kijkend naar het ochtendgloren
bij het ontstaan van een nieuwe herfstmorgen.…
Langzaam
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 111 Langzaam komt het licht
van een nieuwe morgen
in stilte ontwaak ik uit
mijn droom en wordt
losgemaakt van herinnering.
Waar ik een glimp zag van
heel lang geleden goed
verstopt achter mijn hart
nu roept de nieuwe morgen
gaat mijn droom vervagen.…
Van tijdelijke aard
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 98 Als iemand ontwaken zal,
eeuwen na nu, ergens anders,
is dat zo’n zelfde ik als ik nu ben?
Of was ik nooit meer geweest
en is niets meer zoals het was?…
Droombeeld
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 95 Ben nog even
langs m'n levenstuin gelopen
meewarig licht ontdaan
het hoofd geschud
en voel me minder treurig
als toen ik er nog woonde
was dat de droom
of verschoon ik nu
een dubbel leven
waak over mij
ga met me slapen
totdat er bossen blijheid fleuren
en je wintertuin
groeizaam wakkert
zonder deze droom te storen.…
Op weg naar eindeloos
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 300 ik verpoos nimmer meer
in een diepe gedachte
dat gaat allengs aan mij voorbij
een vierend touw slingert thans
met eeuwige bewegende beelden
of draagt een haast uitgerekte veer
mij nu doorheen het verleden,
de mij toegevallen wonden en weelde,
doorzakkend naar een verlengde diepte
en traag terug langs gestapelde ramen
van verlangens en tranen…
Ontwaken
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 Ik strijk de zorgen uit de morgen
laaf me aan wat hemelse thee
snij dikke plakken zonlicht
in mijn haar neem ik wolkenbrood mee
Ik verf de noen secuur zacht groen
klop daarna mijn dromen uit
hang verlangen aan de waslijn
schrijf verzen in 't fluitenkruid…
baaldag
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 386 de ochtend kwam te vroeg
ik droomde juist
een geile droom
die voortijdig
afbrak
op onvervulde verwachting:
de nachtmerrie bleef onbereden
onbevredigd
en met tegenzin
begin ik
mijn dag…
Narpetus
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 298 nu schuilt de storm
in rouwjurken, eindelijk
na lange dagen van
verborgen woorden
met de daver op het lijf,
gespleten haren in de nek
over wankele treeplanken
langs gedrogeerde lijnen
niettemin, meeuwen op wacht
boven vuilnis op het plein
in bekommering over
ingedaalde hersenschimmen
of mijn morgenlicht, nakende als
wezen van…
Dan wordt het weer stil
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 1.223 hij streelt en hij speelt haar
heel zacht onder lakens
hij daalt en hij klimt
en hij kneedt haar en smeedt
hij opent zijn ogen
hij kijkt en bereikt haar
hij wandelt zijn vingers
langs bergen en dalen
naar mossige diepten
en vochtige dwalen
zij kreunt en ze steunt
en ze kronkelt en draait
en ze rekt en ze strekt
en ze spint in zijn…
Deze morgen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Als de maan wegvalt,
wandelt mistig
de morgen
mijn waken in
(zij
slaapt nog).
Het is stil buiten,
geen merel
roept zijn gebied uit.
Is er nog wel een wereld
voorbij de ramen,
nu de huizen achter ons
schimmen van zichzelf zijn?
Het werpt een deken
van grijsheid
over de kleuren van mijn droom.
Ik gaap, rek me uit
en laat de kleuren…