6205 resultaten.
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
Ceremonie in witte kant
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 105 Heer Winter heeft
zijn notariële akte opgemaakt,
de toezegging tot een ceremonie
in witte kant is geschied;
balancerend tussen
monnikachtige stilzwijgendheid
en stille sferenmuziek van vallend vlokkenpluis
voltrekt zich
achter een gaasgordijn van mist
in ijzige sereniteit
een processie
van terugtrekking en berusting:
in erehaag…
Ergens tussen het begin en 't einde
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 210 Het is maar goed dat je in de lente,
zomer en herfst van je leven niet weet,
hoe je in de winter van je leven
belazerd wordt.…
Verklaring
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 126 Pijl en hart gesneden in de bast
daar doorheen de letters onbeholpen
groot “U I T” en nog wat initialen
De boom ruist met zijn bladeren
draagt de namen van een toekomst
eens doorvoeld en voorspeld
Het bos maakt geen bezwaren, het is
winter en in de koude nacht dansen
de dryaden in mist en sneeuw gehuld
In hen passen de waanzin van
onvoltooide…
het grijze sombert stilte
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 456 ik was weer aan het strand
zag de hand van wind
in het afslaan van de duinen
het zand is hard en koud
meeuwen troosten zich met mist
die winter verre van ons houdt
het grijze sombert stilte
de golven rollen kilte
schuim wiegt wit en traag
de korte dag vandaag
maar als ik terugloop
zie ik de konijnen struinen
in het watertje van zon…
Winterochtend
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 70 School bestaat ook in de winter als
het guurt en de de dag lekker uitslaapt
onder een deken van nacht en mist.
en dauw. Dan zie in jou, net zo dapper
als ik, het schoolplein op gaan. Je zwaait,
en heel, heel de wereld wordt wakker.…
Je mist iets pas als het er niet meer is
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.086 ingevuld ( opgevuld) kan worden
Want; Het is er niet meer
De tijd kan niet meer teruggedraaid worden
De daden kunnen niet meer ongedaan worden
Je mist iets pas.......als het er niet meer is!…
Stemmen
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 173 de stemmen die
verstomden in de mist
steken zo nu en dan
de kop op
zij dansen als
vlinders over het verlaten
veld vol verhalen
waar zij eens
thuis waren
al was dat maar
voor even…
November
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 282 Een lange winter met regen, sneeuw
en ijs. Maar met een klein gebaar wijst je staf
naar al die sterren. Het feest van jouw geboorte komt
er aan! Na de winter wordt het lente.…
Mist
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 454 Mist sliert massaal over de velden
En krult mijn haren jarenver terug
Dampen verdichten zich tot druppels
Door winterse kou op mijn gezicht
Ik fiets een razend snel rondje witte aarde
De snelheid doet mijn spieren spannen
Mijn adem kegelt zich tot witte dampen
Hoe heb ik deze ervaring veel te lang gemist
Door mist en kou schitteren mijn…
DE MIST
hartenkreet
3.0 met 30 stemmen 2.593 Als eindelijk de mist
is opgetrokken uit mijn hoofd
staar ik
nog even voor mij uit
`k ben lichtelijk verdoofd
Van alles wat mij nu gebeurt
of ik nog moet ondergaan
wetend,
dat zeer binnenkort
mijn leven ophoudt te bestaan
Maar ook weet ik
berustend nu
wat straks mijn deel zal zijn
want als hieraan een einde komt
ben ik voor eeuwig…
Mist
poëzie
3.0 met 15 stemmen 2.546 Er zwerft een roep in de mist.
De roep van een vent - wie is 't? wie is 't?
Hallo!
Het is hier om te stikken -
Daar hangt een hart te koop
Daar staat iemand te likken
Aan de donkere stroop
Van bedorven verdriet -
Heila! doe dat niet! - doe dat niet!
Hallo!…
Mist
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 565 De weg ga je dadelijk achter je laten
maar de mist lijkt niet te verdwijnen,
want de mist kun je namelijk niet verlaten,
behalve als de zon weer gaat schijnen.…
Mist
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 1.126 Langzaam
schuifelt zij
door de paden
van haar leven
Haar trage gang
bereikt de laatste
deur zelfs daar
blijft zij nog even
stilstaan
in verwondering
over het niet
meer weten
haar leven
mist…
Mist
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 1.065 Vorst aan de grond kleurt
het landschap grijsgroen
in het vroegste licht
hervat ik het leven
ben op weg en ontmoet
groet vroege vogels
nog diep in hun kraag
vorst aan de grond hangt
koud boven het land
kleurt het leven tot waas
ik ontmoet snelheid
als een schim uit de mist
groet geschrokken
wijs op mijn voorhoofd
en raak onzichtbaar…
Mist
poëzie
3.0 met 16 stemmen 2.470 Daar zoeft wat zonne-lichternis
Door 't miezerige mist-gordijn...
Een ziel, die niet zo triestig is,
Maar toch niet blij kan zijn.
'k Ben bang, dat ik eens zelve word
Gelijk deez overtrokken dag;
Een kind dat nimmer tegenmort,
Maar nooit meer zingen mag.…
Ze mist hem zo....
hartenkreet
3.0 met 19 stemmen 2.693 Ik mis hem zo, is wat ze snikt en zit daar
met beide ogen dicht,
ze verloor hem, twee maanden geleden en het
doet pijn.
Ik voel me zo alleen, is wat ze mompelt,
kan toch maar beter nu bij hem zijn,
wat héb ik hier nu nog?
Ze heeft gelijk, want al heeft ze kinderen,
die kunnen nooit vervangen, wat hij voor haar
was...
Haar maatje, haar…
Mist
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.275 kon
Dat is wat ik zou wensen
Wanneer de mist verdwijnt
En plaats maakt voor de zon…
Mist
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 2.080 Je ogen kijken smekend
willen zo graag begrijpen
In je hoofd hangt een giftige mist
die voortschrijdt met verwoesting
Jouw handen grijpen de mijne
Hulpeloos kijk je uit het raam
ziet kinderen rennen
maar herkent je kleinzoon niet
En meegevoerd door een warme traan
verdwijnt er weer een stukje van jouw leven…
mist
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 627 als over de vlakte
nevelslierten de paarse bodem
bedekken
ik de honden gadesla
en mijmer
over de stilte en hoe ik
het vroege uur bewonder
dan in mijn ooghoek
de zwaaiende soldaat zie staan
en
als in de avond
nauwelijks de kilte verdwijnt
ik dan dicht bij het vuur
de vlammen zie veranderen
in vraagtekens
om de boodschap van de…
MIST
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 620 De nevel in het hoofd
verdicht tot dikke mist
waarin ieder vervaagt
tot een wazig silhouet
zonder lichaam of geest
Woorden missen zinnen
blijven suizend steken
in de file naar het brein
waar ze stil verdwijnen
achter nevelige wolken
Ogen staren niets ziend
naar een verre horizon
eenzaam leegte tranend
weggevallen tegen grijs
zonder…
Mist
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 352 Mist kent alle verhalen en
omzwervingen van ieders ziel
vannacht keek ik in haar
als onder het water
met beide ogen open,
kinderlijk verwonderd
door onbekende vormen
geuren en één roep, gezang
kon net zo goed een vogel
maar ook een lied van sirene zijn
er was een zachte,
verleidelijke dwang
om die te volgen
tot het uiterste…
miste
hartenkreet
2.0 met 10 stemmen 880 Het mistte,
één dag kou
Het mistte,
één en al dauw
Ik miste
één dag jou…
Mist
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 83 langzaam
pakte de dikke
grijze mist mij in
ik kon nog net
mijn hand voor
ogen zien
in duizenden
lichtspikkels werd
het inkomend
licht gebogen tot
een feeërieke
schijn voor de ogen
er waren geen
geluiden meer
van buiten door
demping was de
wereld afgesloten
van het leven
de vochtigheid
benauwde mij
maakt het ademen
zwaarder…
De mist
poëzie
4.0 met 64 stemmen 2.725 De mist, al-nauwer,
dan bleek, dan grauwer
klemt om ons dicht.…
MIST
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 140 soms de woorden
die ik zou willen vangen
als we met meerderen samen zijn
klanken
een enkel woord
waar is de zin nu gebleven
ik grijp hier en daar
plak het aan elkaar
voeg er wat bij
en er ontstaat iets
wat er op lijkt
de woorden
ze blijven stromen
ik zie ze vóór me verdwijnen
naar een plaats
waar ik nog niet ben
en zo
raak ik in de mist…
mist
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 1.043 zoals je maar eens
in een leven
bemint
intens en naïef
mijn horizon
kim en einder
verte van mijn dagen
na zachte schade
hoeden zich
alle verdere dagen
voor de schuwe schaduw
van verdriet…
Mist
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 172 Deze dag is als een moede man
die in een straat grijs en stil,
zijn droefheid niet verkroppen kan
maar toch niet huilen wil.
Over natte wegen zweeft
een waas van onverschilligheid,
het is net of alles wat er leeft
opzo'n grauwe dag in stilte lijdt.
Daar...even laat de zon zich zien
door een miezerig mistgordijn
en de hoop,dat er toch misschien…
Mist
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 156 De adempluimen van ‘t grazend vee
versmelten dampend met de mist
zodra de koppen neergaan naar ‘t gras.
Nog even en de zon neemt alles mee
het schimmig beeld, vlammend gewist
voor een schilderij van koeien aan een plas.…
Mist
gedicht
2.0 met 119 stemmen 23.408 wat klein van stuk
Maar sterk en vrolijk, en hij rook ook lekker
Hij had een bruine pet, een zwarte jekker
En ogen die verlangden naar geluk
Zo wandelden ze samen, hij en zij
Hun entourage was de stille hei
Zo liepen zij, het ideale paar
Op 23 meter langs elkaar
Een liefde door het noodlot uitgewist
Een meisje en een jongen in de mist…