19610 resultaten.
Weten wat liefde is.
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 133 Liefde is een vruchtbaar verbinden
van twee handen in een menselijke
solidariteit.
Een verstrengeling van twee handen
die tasten voor de eeuwigheid.
Twee handen die elkaar erbarmen.
Elkaar vertrouwen. Elkaar verwarmen.
Twee handen een gelukkig paar.
In ware liefde voor elkaar.…
LAIS CCCX
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 59 Ik wurm als wormen door jouw tuinen al.
Ik wil verbranden in jouw dageraad.
Ik wil met jou naar 't einde van 't heelal
en jij verdoet mij zonder woord of daad?
Alsof je jou dan niet met mij verraadt?
Dit lied heb ik geheel voor ons bedacht,
ik schonk jou luister, lijfelijke pracht.
Er is geen wereld waar jij niet bestaat,
omdat jij alles doet…
Zo lastig is het echt niet
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 138 Hoe moeilijk zijn de woorden:
ik hou
hoe lastig te zeggen
van jou?
Hoe intens klinken ze
uitgesproken door
juist die je bemint?
ik hou
van jou!
Hoe zoet klinken ze
die lieflijke woorden
vanzelfsprekend bijna
tot je ze niet meer
hoort!
Toch zijn die vier
woorden, de mooiste
die je horen kunt en wilt
ik hou van je.…
LAIS CCCIX
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 48 Ongenadig licht, door huid en handen heen.
Lente heerst wrang, maar ik heb in tranen
jouw lied bewaard, door alle lusten heen:
kristallijne weerschijn, vrij van wanen,
gelouterd door elk feit van het gedane,
eisende slechts 'n gebed om de aarde.
Deemoedig mak schuilt wat ik vergaarde,
stralenschicht in 't stof van kathedralen,
zachte wens van…
Mijn geheime ontdekking
hartenkreet
5.0 met 36 stemmen 301 Ik was als meisje niet als iedereen
Van jongs af aan voelde ik dit meteen.
Spelen met de jongens was leuk en oké
Met meisjes spelen daar kon ik niets mee.
Bij de jongens voelde ik mij op mijn plek
Het waren mijn maten dat voelde ik direct.
Meiden met hun gegniffel en geteut
Als ik wat zei was ik direct de pineut.
Altijd mij maar katten…
LAIS CCCVIII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 92 Straks versteen je weer in mij, doods en kaal,
een teken in een wereld van tekens,
zuiver gefluister in de dodentaal,
restbeweging onder honderd dekens,
naam van het niets, herhaling die telkens
mij roept maar zonder klank in dit bestaan.
Ik wil jou voelen, nooit van mij vandaan.
Ik hoef dit zonlicht niet, ik wil duister,
het droeve donker waar…
LAIS CCVII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 48 In de zoo van mijn verlangen heeft g*d
de tijd nu afgezet: het is erg stil.
Rozig ruist de hel. Ik kom niet tot
besluiten, weet niet langer wat ik wil.
Voel jij mij beter, dieper hoe ik tril?
Verhult jouw hand in mij de dromen?
Mijn lijf wil uit zijn grenzen komen,
vrijheid wordt er mij en haar ontnomen
en alles wuift vergeefs als hoge bomen…
LAIS CCCVI
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 60 Van haar lijden wil ik jou vertellen,
(mijn hand ging door de weelde van heur haar)
van haar nacht waaruit bij dag wil wellen
in etterwonden al het schone daar
(ik zoog haar pijn, 't verhaal werd zo gebaar).
Ik wou haar geven jouw astrale glans
(het kleed viel uit, wij speelden darts en dans)
en de lust verdween in het bewegen
(ik wou haar…
Velden met rozen
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 119 Op de mest van gedachten,
bloeien mooie bloemen.
Waar oordelen sterven.
Opinies niet bestaan.
Meningen vergaan.
Velden, vol met rode rozen,
bloeien in alle moederharten.
In het hart van onze moeder,
die ons haar leven gaf.
Harten, die niet denken kunnen.
Harten, waarin de liefde leeft.…
LAIS CCCV
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 105 Sinds ik mijzelf in jou verloor, wen ik
snel aan elke weersverandering.
Voortdurend met geheim omhuld ben ik
alleen maar blij met wat verheldering,
want in dit zijn vind ik geen zekerheid.
Ik schrijf mij niet en jij niet jij en wij
lachen in dit plagendal elkaar voorbij.
Het eerste cijfer mijner ontstentenis,
jouw hemelstraal, gaat nu aan mij…
LAIS CCCIV
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 78 Opdoemend bevrijding der luchten ziet
de nacht, waarin 'k mij boven zee en land
verheffen kan, jou strelen met dit lied
van git dat in jouw kamer klatert en vlamt
en doeken zet in lichterlaaie, zand
van rotsen maakt, van tongen tentakels
met de kleefgreep van ware verzinsels
die mij gaar binden als sliert op een spoel.
En in de tuin van de nacht…
LAIS CCCIII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 49 Schoon wordt nooit een ding van goud of lood
waar starre ogen hebberig naar staren.
Schoon wordt nooit een mens die je stil en dood
en ingelijst op foto wil bewaren.
Schoon is niet wat ik voor jou vergaren
kan, dat heb ik als een bloem al stuk geplukt.
Want schoonheid wordt door hebzucht onderdrukt,
haar parel met de taal van ’t zijn besmeurd…
LAIS CCCI
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 60 Jouw vingers de vlinders in mijn handen,
jouw gouden haar de stralen op mijn wang,
jouw armen omspeling van mijn wanden.
Een onuitroeibare pijn in de zang,
toen en nu, agonie die ik slaafs verlang.
Jij ziet wat jij weet, jij kent wat jij ziet,
ik zie wat ik voel en ik weet het niet.
Vóór dood het raam sluit op dit verlangen,
gun mij…
Lente
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 60 Voel jij dat ook
Het tintelen van het lijf
Dat fris opgewekt wordt
Uit zijn winterslaap
Dat de zang van vogels
Blijft weerkaatsen
Tegen de wanden
In het hoofd
Dat fluit
Een overweldigende
Energie maakt zich los
Vanuit mijn onderlijf
Het wil naar buiten
Kolkt door mijn buik
Wil vrij zijn
Het lichaam danst
Ademt uit en in
In…
LAISCCC
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 44 Hun dood is die van vele werelden
kriskras kerven kervend door de harten,
is blijvend deel, leed dat zal vergelden,
aasgaten in de oogopslag, smarten
die verbinden, wonden die verharden.
Sterren zacht en zwart laten zij ontstaan,
stof tot korrels ons in ons vergaan.
Ons is de droeve pracht herinnering,
ons de luister van verdwenen bestaan.…
LAIS CCXCIX
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 38 Ik ben de bodem die ik niet bereik.
Ik ben het vallen dieper nog in 't zwart.
Ik was een daad, maar smelt als sneeuw tot slijk.
Ik was een lijf, maar ben tot naam verhard.
Ik word gezegd, gezicht, mijn boek is hard.
Wij vinden slechts elkaar in ons bestaan.
Muziek heeft ons met liefde aangedaan,
wij zoeken dat wat nimmer ergens was.
Ik ben…
Levenslang zijn
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 46 Dromen doe ik. Kijken. Zien!
Ik zie me door straten lopen,
zoals ook de tijd dat doet.
Een waarnemer ben ik,
die getuigen moet.
Een getuige ben ik,
die het leven ziet.
Een dichter.
Dichtbij nu.
Hij ziet hoe hij geboren wordt.
Hij ziet zijn moeder baren.
Hij ziet haar droef verdriet,
toen zij sterven moest,
en hem verliet.
Hij ziet…
Hij kwam weder
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 390 Vroeg in de herfst kwam hij weder
in ‘t schemerlicht zag ze zijn schaduw staan
zij liet juist de stores neder
zag hem over ‘t grindpad gaan.
een zware deur ging open…
traag trad ze hem tegemoet
en nu was ‘t voor beiden hopen
dat alles weer kwam goed.
‘t leek of hij nooit was weggeweest
zijn aanwezigheid was lief en teder
of liefde alles…
LAIS CCXCVIII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 43 Ik wil schoonheid schoonheid laten raken
jouw wimpers langs mijn lippen, wang aan oog,
zacht, jouw lichaam zee, jouw lust mijn baken:
beweging is geen doel van een betoog.
Jij bent moment waarin het toen bewoog,
straal waarin het licht zichzelf betekent,
een stroom die in de stroom zichzelf herkent,
parel in de zin van jouw verlangen,
geheim…
Liefde is
hartenkreet
5.0 met 15 stemmen 190 Liefde is je aan elkaar verwarmen
Hunkerend in elkaars armen.
Liefde is een en al tederheid
Elkaar beminnen tot in de eeuwigheid.
Liefde is samen naar een doel
Het altijd bij elkaar blijven gevoel.
Liefde is meer dan deze ene nacht
Door de wederzijdse aantrekkingskracht.
Liefde is samen naar een onbekende plek
Door het lint gaan en…
LAIS CCXCVII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 44 Door een veld van afgeknotte stengels,
bevroren aarde, lage zon, verblind,
verkleumd, de kraai crowd (ik breek in tengels)
mischief brokkelt af mijn woord, niets verbindt
mijn stelsel nog, eyes break, mijn huid vertint.
Airborne mijn lijf wordt flies files lifes go up
in designated lies, my name's a stub.
Mijn hand crumbles into code, mijn nood…
LAIS CCXCVI
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 44 Fragiele stralen, noorderwind en schriel
de meeuwen krijsen boven 't stort. Nood brandt
in de magen der verdoemden, de kiel
maakt water, het zoute wordt vuur, het zand
verglijdt in de klemmende hand, de wand
stuurt leegte naar de andere wand, niets
houdt nog stand, het licht is van kant, iets
heeft in mij een pop van stro verbrand.
Ik wou je…
En elkaar
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 51 De grootste worden.
Wat heb je gewonnen,
wanneer je de hele wereld wint?
Wanneer je de baas geworden bent?
Wie ben je nog,
wanneer iedereen denkt zoals jij.
Wanneer je over alles heersen kan.
Wanneer iedereen je gehoorzaamt.
Wanneer niemand meer luistert,
naar jouw liefdeloze macht.
Niemand kun je meer vertrouwen,
omdat niemand je vertrouwt…
Als ik toch ooit ...
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 148 Als ik toch ooit …
Ik durf niet te hopen.
Ik zal wel nooit
innig naast je lopen,
hand in hand,
arm in arm …
Wanneer ik met je praat
op de hoek van de straat,
hoop ik stiekem
dat vóór ons ‘doei’,
zonder protest of geloei,
onze ‘koetjes en kalfjes’
stilaan
zoetjes
overgaan
in een lange,
oneindige zoen.
Ik zou er een ‘moord’…
LAIS CCXCV
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 52 Op het einde der tijden, de dood van de nacht
zal mijn zachte ster verschijnen, minnaar
van uw al. Ik kleur uw wangen roodzacht,
mijn glans is jurk, glijdende zijde daar
als uw oker zich onthult, luid gebaar
van u in het nieuws van mijn verlatenheid.
Ik laat mij door uw leden leiden, scheid
hemel van aarde, hel van ons zijn, lik
de tong van…
Het krantenmeisje
hartenkreet
4.0 met 66 stemmen 375 Voor mijn slaapkamerraam zit ik op de uitkijk
Te wachten op het meisje van de krantenwijk.
In haar ene hand heeft zij de krant
En maakt een kom beweging met haar andere hand.
Snel ren ik van de trap af naar buiten
Van blijheid begin ik te fluiten.
Maar was haar wenk wel voor mij
Of was ik voor niets blij.
Al vlug was ik bij haar fiets…
[ Ik ben verliefd spul ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 38 Ik ben verliefd spul
en vergeet uit te stappen –
verdwaald in haar geur.…
LAIS CCXCIII
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 49 Dag jij. Ik kus jouw huid, zilte parel
van de dood die mij omsluit, ik draai om
en om de zuil van git, het is een spel,
staatsgreep, grijplok, ik voel mij heerlijk dom
omdat ik zoveel later dan jou kom.
De ochtend dan. Ik blijf erin bestaan.
Jouw lach was nacht, geen zon wil in mij gaan.
Rest mij de nevel in jouw vilten kleed
dat ik tot golemrijk…
LAIS CCXCIV
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 96 Het inzicht flitst, de schichten verblinden
en met haat zijn de randen afgezet
en met verachting wil u verbinden
verkregen kennis met de strakke wet,
het eenzaam kot waar tijd werd stilgezet,
al de dingen die in 't duister zweven,
vol van wezens die er niets beleven.
Alles is nu af en om het even,
want uw leven wordt nu het gegeven
dat het…
Liefdesverdriet
hartenkreet
5.0 met 20 stemmen 198 Liefde doet toch geen pijn
Liefde hoort juist fijn te zijn.
Maar op een dag breekt de liefde je hart
Het rood van liefde wordt diep intens zwart.
Vloeken, schreeuwen en huilen
Van ellende onder het dekbed schuilen.
Dagen, weken of maanden echt ziek
Een gebroken hart en een hoofd in paniek.
Flashbacks van gelukkige tijden in je hoofd…