1047 resultaten.
Temperament
netgedicht
3.1 met 8 stemmen 1.443 onschuldige
vliegen op witte muur
`s avonds huilt ze stil
in een hoekje van de donkere
steeg, bij haar regenton
dan wordt het stil in haar
ze rekt en strekt zich
staat bevallig op
tipt haar rechtervoet
vanonder haar nachtblauwe rok
op de keien van het slop
als listige slangen
bewegen haar armen, haar dans
roept de steeg tot leven
zwijgend…
De Jager in slaap
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 248 In natuurlijke overgave ligt hij daar,
met de mond gedrukt tegen de aarde,
de zachte, zoetgeurende aarde,
de verdraagzame, zwijgende aarde.
Het zwijgen van de aarde is diep.
En verder? Gaat het verder?
Ja: terwijl hij door een diepte valt,
bloeien droom-bloemen op, zwichtend
over een zon-overgoten veranda.…
- Vergeten Verlichting-
netgedicht
4.3 met 46 stemmen 222 dienstbaarheid in vergeelde zinnen,
wordt egocentrisch beproeft,
bekoelt in deze barre tijden
angstig van onder het stof gehaald,
aan onbaatzuchtige liefde veel gebrek,
gedood, omdat mysterie in waarheid leefde
armoede te overleven wenst, onzelfzuchtig
engelachtige geesten voeden het universum,
ze herkennen altruïstisch vergeten niet,
kunnen ons zwijgend…
- Verloren Seconden -
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 174 Waarom gaan jullie heen
verloren toenemende seconden
zonder moed en passie
en ook zwijgend verwijtend
de meest voor de hand liggende beoordeling?
Ons verstand, het golft in volle vloed
maalt niet om de verloren seconden
de informatie van de psyche,
een flakkerende kaars met kern, met pit..
die nooit lijkt op te branden.…
De Noordenwind
poëzie
1.4 met 75 stemmen 3.106 dan zal ik zwijgend hun gekromde handen
losmaken van mijn kleed, - en als zij vallen
zal ik niet sidd'ren bij de doffe slag ...
maar zingend rijzen in de koude nacht.…
- Beelden veelbetekenend -
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 213 in hun eerder ouder leven
blikken uitgesproken, falen
hebben soms ook helemaal geen zin
duidelijk opgejaagd in verbijstering
kunnen zij verblindend daglicht
nog steeds vol hoop niet zien
want er gebeurde niets met al dit,
zwijgend houden ogen al jaren
alle blikken dicht, om gevoelloos
minutenlang niks te moeten zeggen
enkel daglicht…
Het meisje in het Mauritshuis
gedicht
4.7 met 6 stemmen 2.517 je houdt me met een stille blik gevangen
en staart me met bevroren ogen aan
betoverd blijf ik zwijgend voor je staan
in twijfel tussen schaamte en verlangen
het lijkt of je heim’lijk om me lacht
plezier beleeft aan een hardvochtig spelen
een minnaar die je nooit zal mogen strelen
en die zo kansloos op een teken wacht
je schepper is een kunstenaar…
Pennenvruchten en wierooklucht
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 49 Al had ik boven niets besteld noch te verlangen,
keek ik net naar het thans zwijgende groene talud
de echte grijzere voorjaarshemel met lichte mist,
ik vroeg me meer en meer af hebben ze zich vergist
ongeduldig bewolkt onvervuld zich dit weer voorgenomen.
Al die samenpakkende druppels voelen plots zo raar.…
Wanneer de draaiorgels slapen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 91 In de stad was het leven tot morgen
roerloos en zwijgend opgeslagen.
Ook de magazijnen de winkeletalages en
woonkamers hadden hun geluid afgedragen,
de doodse bedrijfspanden en de oude loodsen,
waarin draaiorgels al lang stonden te slapen.…
Een kameraad
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 81 Glimlachend en zwijgend
genietend, raakt ze niet uitgekeken.…
Droom in droom
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 58 Toen schrok ik wakker in mijn droom
en merkte, terwijl ik dromend verder sliep,
dat de zee zich zwijgend had teruggetrokken
en nu iets heel anders mij riep.…
Slacht
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 1.163 boom van de eeuwigheid
Onder de nacht en geroep van een nachtegaal
Op een zomerse dag met een winterse bui
Door het bos zonder groen, maar grauw als de nacht
Door hemelse tranen van een pas gesneden ui
Op de gronden van Moeder Aarde, verzuren al haar pracht
Als een steen in het vieze water, klinkend met de rest
Van de een naar de ander, zwijgend…
Het middagmaal
poëzie
3.9 met 21 stemmen 3.649 Ik leg mijn lepel zwijgend neêr
En zie mijn weêrhelft aan,
Toen rijs ik van mijn zetel op
Om naar haar toe te gaan;
Ik kus en kus haar blij te moe -
De kind'ren zien verwonderd toe.
'O, teedre gade!…
Brusque
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 711 een huis van steen
hij kwam er nooit
en zou Brusque nooit verlaten
want deze man
kende slechts de paden
rond zijn stenen thuis
zijn levenswerk muren
scheef als een lach
grimassen van steen
waarmee hij vocht
zolang hij zich herinnerde
met de bergen sprak hij
over de kleine hemel
die ze hem gunden
en leerde van de geheimen
die hem zwijgend…
De Noordenwind
poëzie
4.0 met 29 stemmen 4.098 dan zal ik zwijgend hun gekromde handen
losmaken van mijn kleed, - en als zij vallen
zal ik niet sidd'ren bij den doffen slag ...
maar zingend rijzen in de koude nacht.…
vakantie is voor thuisblijvers
hartenkreet
2.2 met 4 stemmen 1.439 aan
gore wc’s als eindeloze rijen desolaat verder gaan
zuchtend zieken schelden bidden ze om koele regen
aangekomen storten ze ter aarde staan ze in de zee
zwemmen kan niet vervuild water drukte muggen prikken
ze slapen hangend kijken bij de buren terwijl ze likken
stomme slome pikken hangen slap van hitte heimwee
oksels rieken drie weken zwijgend…
ANE K. DOTE
hartenkreet
2.9 met 8 stemmen 819 Dote gaat onvervaard op stap
(het is hem heus het is geen grap)
Zwijgend treedt hij door de voordeur
(glasgerinkel betekent groot malheur)
Bloedend richt hij zijn onzekere schreden
(de tijd van rennen is al lang geleden)
Naar de Eerste Hulp Post om de hoek
(gesloten van 12 tot 1, dat’s andere koek)
Lopend naast zijn dure, exquise schoenen…
Antwoord.
poëzie
3.6 met 10 stemmen 2.960 ’k Moet reden, waarheid, God en Heiland, afgezworen,
Verwoest zien, zonder leed, ja juichen ’t zwijgend toe?
De stem van Godsdienst, Recht, en overtuiging smoren,
En bukken, laf als elk, voor de Inquisitie-roe?
Neen, snoodaards!…
Neuk nooit een dichter
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 945 zwoel en zacht
riep heel hard om het voorjaar
de lente, een nieuw seizoen
de lange dagen kwamen
verdreven het ooit, het toen
de kalender verschreef de weken
haalde het samen dichterbij
alleen dat ene obstakel
bracht jou niet dichter bij mij
ik lach nu door de dagen
schrijf mijn eigen verhaal
een mens heeft vele lagen
spreekt soms zwijgend…
Tussen vijf en zeven
gedicht
3.3 met 34 stemmen 11.876 Inmiddels wordt alles omzichtig
En zwijgend naar buiten gedragen,
De vleugel en de zwartgevlekte kater,
De strenge fluiten en het tafelzilver,
De staande klok en ook de dovende luchter
En in gelakte kisten pa en ma.
------------------------------------------
uit: 'En verdwijn met mate', 1996.…
De schoonheid
poëzie
3.1 met 23 stemmen 4.705 Wij gaan allen door het wijde leven,
Allen dragen wij zovele zorgen,
Allen gaan wij naar de witte verte,
Samen gaan we als blinden hand in hand, -
En wij toeven bij haar lichte gaven,
Tasten zwijgend met gewonde handen
Naar die al te enkle schaarse vruchten
Aan de wegen naar 't beloofde land.…
Manon (Deel 2)
hartenkreet
3.9 met 11 stemmen 3.734 bij ’t jeu des boules volgen geladen
blikken vanonder strooien boord
het weeskind waarvan zij de vader
samen zwijgend hebben vermoord
zij hoedt de geiten op de berg
en treft er elke rots en spleet
zo dringt ze door tot in het merg
waar ‘t water ’t eerst naar buiten treedt
als vergelding voor haar vaders’ dood
dempt zij de bron met leedvermaak…
Kerstlied
poëzie
3.4 met 10 stemmen 1.638 De nacht was zwijgend,
de nacht was donker
in 't veld van Bethlehem.
Geen stemme ruiste er
op 't veld van Bethlehem.
Doch eensklaps trilden vreugdepsalmen
en hemels zongen de Englenkoren:
Daar is een Kindeken, een Kindeken geboren.…
Ik zag je verloren
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 1.541 stilzwijgend ornamentaal ingenist
diepbruin weggekroegd in schimschaduw verholen
matgekraste zielespiegels achter grijs gefilmd glas
een kelk teveel door rookgordijn besluierd
buiten het middelpunt van jouw zwakke aandacht
moest ik je vinden
in een poging tot als vanouds hetzelfde zijn
sprak je krachteloos vriend
met ontweken liefde
liet zwijgend…
Maannacht
poëzie
3.6 met 11 stemmen 3.548 De wateren zullen zwijgend zijn,
Diep met murmelend beven,
Waar ik mijn mond uw mond zal geven
Als een dronk van wijn.
Kom! en toef nu niet,
Ik wil niet langer wachten,
Ze zijn zo vele niet,
De schijnende maannachten...…
de baby
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 229 men trok heel voorzichtig het stuk steen weg
de Moeder die al uren had geschreeuwd
uit pure wanhoop, zweeg plotseling
iedereen om haar heen keek zwijgend toe
de baby lag daar, stil , zo klein, zo klein
helemaal gaaf en het was alsof hij sliep
de krankzinnigheid in de ogen van de Moeder
stil, smeekte ze….stil, hij slaapt, wek hem niet…
WEZENLOOS
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 90 ogen van die nacht
of ze van deze nacht ondersteuning vermoedde
Het zwarte leek haar een wolf in schaapvacht
van het snel naderende noodlot de voorhoede
Ze wist ‘t niet; het denken viel haar zo zwaar
het eenzaam brandde pijnlijke, diepe wonden
Haar hart klopte thans al welhaast onhoorbaar
of haar dood en ‘t onheil voor de deur stonden
Zwijgend…
Homo, het was maar een homo
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 166 deden jullie niet letterlijk
maar wel met woorden
met als maximale toenadering
gedogen of zwijgen
Want nee zeg niet jullie kind, toch
niet jullie zoon, dochter, vriend, vriendin,
nicht, neef, vader, moeder, tante, oom, oma, opa
zij, wij zijn een echte hechte heterofamilie
Die dus niet, nee die niet
dus veelal zonder woorden
met een zwijgende…
WINTERMUGGEN
poëzie
3.5 met 4 stemmen 1.398 Daar ligt ze nu en rust:
heur zwijgend beddelaken,
de wintermuggen spree'n 't,
die geen geruchte en maken.
Ze draaien op en af
en af en op en omme,
zo wit als melk, als meel,
als molke en runselblomme.
1896…
Roos der rozen
netgedicht
4.9 met 7 stemmen 190 Langbenig sensueel lig je zwijgend stil voor mij,
ontdaan van dat dunne ritselend folie inpaksel.
Je bent vastberaden, tot doornig prikken nabij.
Voor geen rede ben ik vatbaar, jij blijft mijn raadsel.
Je imponeert me niet met je rode petalen schoonheid,
mijn remmen gooi ik los, aanbid je gave volmaaktheid.…