Alle inzendingen over plas ijs jeugd kind

door het leven te gaan mijn kind vlieg mijn kind wees niet bang zorg dat jij hierin je eigen weg vindt vliegen gaat vanzelf echt al generaties lang…

Ik hoor je naam fluisteren in de wind ik voel de zon hem in mijn hart branden heel de wereld zal veranderen door de naam de naam van een kind Ik zie een paar reikende handen die de onze niet vindt Is het een schande nee als het maar – maakt niet uit door welke ouders dan ook – zal worden bemind…

Het kind in mij aan de ene kant speelt steeds verder. De man in mij aan de andere kant verwekte een kind. Een speelkameraad aan de buitenkant voor de knaap middenin…

Met dank aan de wolken en de airbrushende wind kan ik even dat invullen wat wij nooit hebben gekregen een zoon een dochter een kind…

ik ben een kind laat mijn verbeelding gaan laat hem achter als ik voor de oprit naar volwassenheid kom te staan die weg duurt levenslang en eenmaal ingeslagen raak je steeds verder van het kind zijn vandaan het zonder moeten maakt me toch zo bang en toch ik heb hem altijd nog herkend in alles wat ik heb gedaan hij hield zich rustig…

(elfje) mensjes klein moeten we niet hinderen laat hun vrijmoedig zijn kinderen…

Kleine boze tong vol wassen zeeën schande.. het fatsoen regeert vanaf de Tower brullen mannen woest 'brexit' over Londen uit.…

Kinderstemmen echoën de eeuwen aan elkaar. Een zoet gebaar, het verre verleden door de muren vertaald. Ze blijven gekweld roepen door de schaduwen tussen de muren. Niemand die ze horen kan,ingehaald door de tand des tijd. Maar ik hoor ze roepen, ik hoor ze gillen Hulpeloos staar ik met slappe armen en een leeg gezicht. Ik staar in de schaduw van…

Het kind praat. Wie gaf het de woorden? Het kind gaat. Wie gaf een weg? Het kind gedraagt zich. Wie gaf het zijn normen? Het kind zoekt. Wie laat het vinden?…

het kind van droomt laat ze vrij – jij bent slechts de spanner van de boog degene die de pijl loslaat en hen naar het doel de toekomst inzendt hetgeen jou rest is haar te volgen soms alleen maar met je blote oog * * naar ‘over kinderen’ uit ‘De Profeet’, van Kahlil Gibran…

Een kind. Gewenst, geliefd, gekregen. Samen op pad. Je steunt, je draagt, je zorgt. Maar laat het ook weer vrij om te bewegen. Geef het de ruimte en de liefde is geborgd.…

Ik zal je troosten Als je steeds moet huilen Kom maar bij mij Als je even wilt schuilen Als de monsters binnenkomen Duw ik ze weer terug En als je bang bent voor de zee Draag ik je op mijn rug Wanneer je niet kan slapen Zal ik voor je zingen Over twee beertjes Die samen touwtjespringen Ik ga met je mee Als je bang bent om alleen…

Kinderen worden in vorm gelikt door aandacht -- Door liefde. Of haat.…

Het kind kon je niet zeggen dat het bang was een pakketje angst genageld aan de grond Het kon je niet zeggen dat elke dag duister was jij altijd harder kon lopen en het kind te pakken nam Het kind kon je niet zeggen dat je gezicht zo wit was je vreemde groene ogen had dat je altijd mij hebben moest Toen je zelf vader was woonden…

regeert de leugen wroet zich in het kindergeheugen ze worden voorgelogen en bedrogen gelukkig ben ik altijd een beetje zo’n kind van vroeger gebleven dat zo af en toe nog in zijn leven een nieuwe waarheid vind…

Zo graag had ik het anders gewild jullie deze pijn willen besparen Zodat je alleen maar de fijne dingen van je jeugd zou kunnen bewaren. Het onbegrip is net zo groot als toen En helaas kun je als moeder ook niet alles in je eentje doen. Opnieuw een vader die zijn kinderen laat staan en zonder gevoel een nieuwe weg is ingegaan.…

dolen in de wieken van de molenaar, waait wind door frisse manen, in de schaduw van een korenschoof in ongebonden haar na de zomer zich in een nieuwe jeugd te wanen vruchtbaar seizoen dat bladeren onderschept ongerept,op silhouet en rondingen kan bogen raakt in verwondering meer bevlogen.…

'k Voel me een kleine koning in mijn grote plicht: vrouw en kind te schragen op mijn sterke jeugd; en ze hoog te dragen in mijn vreugd! Daar, op 't schouwke, prijkt mijn enig kruis. Wees mijn engel, vrouwke, wees mijn hemel, huis. Wees mijn stoutste roemen, wees mijn zoetste troost, frisse levensbloemen, krachtig kroost.…

doorheen het groene lentefeest feesten en dansen, vrijzinnige jeugd, tintelend en bruisend, energiek en vrolijk.…

en ik weet wat jij nog niet weet, maar zeg geen 'lekker puh' je zult het nog moeilijk genoeg krijgen met alle moeilijkheden die je zult moeten overwinnen, jeugd, liefde, pijn, volwassen zaken en de dood, ook nog, blijf maar lekker spelen voor nu, lief kind-…

Het lot maakte van jou een kind, van mij een dochter die in jouw ogen steeds zal blijven zoeken naar de vader uit haar jeugd.…

Wat in de kinderziel wordt ingekrast Weet elke Paus, voegt toe aan ‘t Kerkvermogen Wie weet niet dat wie de Jeugd, de Toekomst heeft?…

bomen zal staan Ik droom mijn dromen van liefde geluk en hoop Dat ooit op deze aarde de vrede zal komen Een eind zal komen aan ellende en wanhoop Dat elk volk zal koesteren deze dromen Wie weet wordt ooit mijn droom nog eens realiteit Al wordt hij nu aangezien voor kinderlijkheid.…

't Is het nog zeer prille kind geoorloofd vroege woorden der Schepping op te vangen, en mee dragen in zuiver hart en hoofd. De volwassen ziel beware het verlangen: "Terwijl men met God voorttrekt, in Hem gelooft, tone eerste jeugd steeds haar belangen."…

weer terug gegeven uit mijn jeugd, het kleine jochie uit mijn dromen is bij jou weer thuisgekomen…

Het ideale gedicht: een met overleg gemorste groene plas verf Een gedicht ligt bij voorkeur in een drukke winkelstraat De een loopt hierheen de ander loopt daarheen en iedereen maakt groene voetstappen ----------------------------------------------------------------- Uit: 'Sorry dat ik het paard en de hond heb doodgeschoten'(2002…

jij ving druppels met je hand liet ze stromen in een plas langs de rand van de weg in groeiende kringen dreef je gezicht op het water dat wonderlijk golfde in cirkels steeds later je lachte ondeugend spatte bewust de rust van reflectie stuk in de chaos van regen kwamen we jou niet meer tegen…

jantje zat op een trapje vier treden hoog hij lachte naar zijn zusje die aan een rietje zoog zij danste de kwik kwek met een blozend toetje maar in een grote plas kreeg ze een nat voetje jantje glee naar benee en vroeg aan sofietje ikke sal de see opdrinke geef mij da rietje…

Maar opeens, een auto, een plas modder en hoe zij zich ook wendde, het middelpunt bleef zij, maar nu van ellende.…

het gras in zomerkleed verkleurt de dijk aan één kant water, aan de ander wast een plas wat witte vogelveren en een oude zwaan staat op de weg haar borsten blootgelegd voor kroost en warme handen bij het komen en het gaan der tijd weet ze, dat -haar zorg ten spijt- het gras naar koude winters geurt…