2026 resultaten.
- ademtocht -
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 1.856 zuchtjes kringelwolkjes
in ijsblauwe lucht en weet mijn wezen broos
bezonken 't gedragen amen
vloeit Uw ongedroomd verscheiden tesamen met
mijn zielsgedachten en stijgen wij op tonen van een
vederlicht gebed als koppel ringelduiven bovenwaarts
altoos in vogelvlucht aaneengeklonken waaiert
mijn adem voorbijgaand nochtans uit
dichter nabij…
tussen Oostkerke en Lapscheure
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 336 hoe staat gij, schaars gekleed
te wapperen op den krinkeldijk
leunend op een straffe wind
u dijen omhelst door het gelijk
er keren groepen zwanen terug
van de grote kreek hier nabij
zij buigen in hun verenpak
gracieus valt wit op grijs en zij
mijn achterland verpieterd snel
sterft in lagen blad en loof
ik wuif u toe mee mijnen klak
dag…
Aanblik
gedicht
3.0 met 18 stemmen 10.726 Men schiet nabij, draagt
woorden toe als om te stelpen de vloed
die kronkelt in het stille hoofd.
Horen dat er wolken zoemen, een zucht
omhoog klimt, het raam nog open
want zomerdag - weten hoe
de huid weer plots zo glad.
-----------------------------
uit: 'Alles gaande', 2001.…
Intieme gewoonte
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 312 Het nachtduister ademt stille heimwee
dansend rond jouw intieme gewoonte
sterren zien kansen in jouw oeverloze kus
nabij het zaaisel van dwaze dromen
oefen je in lussen en plussen
proef je de aard van het geluk
en in de beweging van het proberen
in taak van denkend verder leren
blijf je een beginneling zonder ervaring
maar wijs genoeg…
Mijn handen
hartenkreet
3.0 met 21 stemmen 1.630 Mijn handen zullen die van jou vinden,
ik ben altijd nabij.…
waar zijn de meeuwen
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 356 van tijd, compleet
zoals een glimlach
en een bijzondere plek, waardig
aan het leven
nederig aan de dood
even was ik een gezicht
tussen sleutelbloemen en volmaakte
ramen
een lichte zin
in zonneglans, in water van weggegleden zeeën
verbonden door het begeren
nu draag ik het gemis, vele dagen ver,
naar het midden
nabij…
eindbestemming Maastricht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 271 woord aan woord gehecht
zonder een enkele leugen
vuile vensters
dikke regendruppels
als tranen
schonen
stad na stad
flitst voorbij
een mager paard
graast in een weiland
veel makke schapen
ingeladen in een bus
kilometers vreten
Maastricht in zicht
koffie nabij
voetstappen op klinkers
kinderhoofdjes lang
een warme achterste
op een…
De ommuurde hof
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 852 Eerst is het dromen
Daarna krijgt het vorm
We leven liefde
Genieten enorm
Als de avond
Glijdt in de nacht
Is het tijd voor
Mooie dromen
Wij dromen de
Nacht in daden
Het einde voorbij
Beide in een
Heerlijke roes
Als onz' liefde
Het wíl en wácht
Wordt tijd van gaan
Tijd van kómen
Eenheid nabij
Op ruim 74 graden
We leven…
Een windegroet
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 320 vlaagje bedwingen
die ons beiden ook zwoel verwent
je gelaagde rokken
dansen om en om in het rond
een windegroet is daar aan gewend
het verraadt even
de ronding van je mond
*
daar is hij plots
je liefde
in een maatkostuum
ik zie in de zon
je ogen blinken
ook een lichte trilling
gaat door je lijf
als jullie van elkaars
nabijheid…
verlies
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 1.372 ik ga wankel door de dagen
van onwezenlijk besef
in soms trage, lege uren
naar het moment, nu zo nabij
en onvoorstelbaar, dat jij
niet tastbaar meer zal zijn
herinneringen
oud en pijnlijk vers
verdringen zich
ik lachte overdreven nog vandaag
naar vrouw met kind op straat,
eet chocolade die mij smaakt
en voel me schuldig
mijn…
Zo morgen...
poëzie
3.0 met 6 stemmen 1.224 Zo morgen tussen u en mij
De zee lag met haar vloed onmeetlijk,
Gij waart mij even onvergeetlijk
Als nu, nabij...
Geen tijd, geen afstand scheiden wat
De Liefde zó te zaam gebracht heeft;
Zij is het, die de ziel een kracht geeft
Als zij nóoit had...…
Waarover wij spreken.
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 151 dode dingen die niet bewegen,
en waarom wij eens moeten sterven
We kijken door deuropeningen,
beschouwen nieuwe luchten
en verklaren die de onze
We spreken niet over onze beperkingen,
dat zou onnozel zijn
en onze zelfverklaarde wijsheid
te kort doen
We spreken over jou,
over je puurheid, je blanke ziel
Ik blijf in jouw nabijheid…
Gaudete
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 213 Verheug u want de komst des Heren
is nu nabij; Hij talmt niet meer.
Leg al uw zorgen bij Hem neer
en laat uw vreugde steeds vermeren.
Hij komt, de wereld wacht op licht
en zal herschapen zijn tot vrede;
Hij doet de deur naar 't onrecht dicht
en brengt gerechtigheid dan mede.…
Mevrouw Kim Jong-Un.
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 49 Het uitgestreken gezicht van Kim Jong-Un verraadt niet dat hij getrouwd is met de charmante vrouw, die de laatste tijd steeds in zijn nabijheid is.
Kortgeleden kon men in Noord Korea kennismaken met Mickey Mouse.
-----------------------------------------------
Recentelijk is Kim Jong-Un getrouwd,
Waarschijnlijk met een Koreaanse schone.…
Ineens is alles onbeduidend
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 309 Er is nu enkel het verdriet,
de onmacht om nabij te zijn,
de dingen ongedaan te maken,
te zien hoe alles onbeduidend
en van geen tel meer is te weten.
Toch moet je door, je kan niet anders,
het leven vraagt niet om je lach,
je ironie of je verklaren.…
Tegen het verdwalen
gedicht
3.0 met 5 stemmen 8.185 Twee vliegen breken
het raam, weten
dat het je de das omdoet
als je voorgoed je lijfs-
behoud aan gene zijde
ervan zoekt
rommelt de lucht
nabij, stommelt
een vrouw
op de trap
geur van lokroep
verlaten vlinders
bijtijds onderkomens
om vogels, naar vlinders
op zoek.
Gevonden ben je allang.…
ga liefste
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 276 de glinsterende
sterretjes gaan
jou verlichten
jij warmt
je onder
de gloeiende
zon
de volle
maan maakt
jou licht
in gewicht
wat jij
hier niet
meer kon
zwevend rondom
de aarde
bijna nabij
handkusjes zend
jij roept
ik ben
eindelijk vrij
eeuwig geen
pijn meer
noch zorgen
angsten verdriet
't verlangen naar
elders was…
Zo simpel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 135 Deze maand mei ben ik blij
want de kou is voorbij
de lekkere lange zomer nabij
weer warm, zonnig en zwoel
de merel zingt vol gevoel
bij mijn schuine raam
's nachts klein kikkergeluid
uit 't minuscuul vijvertje
de was buiten aan lijnen
de zon die in de middag binnen komt schijnen
het lokken van tuin en van duin
het groen nog steeds pril…
Het bestaan
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 144 De verwelkoming en het afscheid,
de distantie en de nabijheid.
Kleur geven aan het bestaan
verzinken in grijsheid.
De afkeer, het verzet,
het open gaan, en weer dicht gaan.
Het leven verstaan.
Het leven verdraagt het tot en met.…
NAGELSALON
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 146 het vertrek vol weelde
laten dames hun handen
vooral de vingertoppen
kneden strelen insmeren
met welriekende zalven
vele geuren komen samen
tot één aangename smaak
die de zinnen licht verdooft
naar een wereld brengt
waar wensen en betaling
zonder zorgen feest vieren
in een pretpaleis
warme koffiedamp
dringt in begerige neuzen
wekt nabije…
Helende liefde
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 60 Trauma bezet haar innerlijk
verwerken lukt nog niet
het trekt diepe sporen
pijnigt haar lichaam en ziel
Die nare gebeurtenis
het is altijd nabij
als de dag van gisteren
voelt het, elke dag opnieuw
Geestelijke hulp mag niet baten
het netwerk is niet al te groot
de wonden maken eenzaam
de lust tot leven dooft uit
Dan stapt hij haar leven…
Een paar vegen verf
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 Schijn is een kunst, een paar vegen
vormen van verf, een intieme ervaring
van velours, huid en verdriet
Een mooier vak bestaat er niet
dan schaamteloos direct nabijheid
en diepte te voelen, zoals in bed
Schijn bedriegt, mijn faillissement
is maar een façade, als een naam
die onwetend aan je gegeven wordt
Schulden heb ik niet meer
geld…
Thuis
netgedicht
3.0 met 60 stemmen 37 glijden
door een
zachte traagheid
scherpten kanten
geen pijn
het moet
of hoort zo
te zijn zonder
irritaties
maar het
discontinue
van de waarheid
geeft onzekerheid
in navraag en
herhaling met
handenvol
twijfels steeds
het ontbreken
van verbindingen
vergroot het gevoel
van alleen zijn
nog voelen
handen de
warmte nabij…
Ander Nederland
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.042 Ik speel met de gedachte
dat in een ander Nederland
ivoor weer glanst, ijzer roest
de zon nog opkomt in het oosten
een land waar zwakte onschuld is
het bordje bij de grens weer zegt:
N E D E R L A N D
maar hier wordt openlijk gebloed
is leven leeg, geloof gevaar
een lekland vol punaisegaatjes
Ik leef met de gedachte
dat in het ware…
Hoog bezoek
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 1.174 Gravin van Tenwesten tot Oosten
komt vaak om patiënten te troosten
met bloemen in vazen
en cocktails in glazen
om op hun gezondheid te toasten.
In de peniskliniek te Hoboken
is Hendriks geslachtsdeel gestoken
in 'n buis. De gravin
vraagt: 'Uw penis daarin?
Naar ik hoop is het bot niet gebroken.'…
Gesloten argusogen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 761 Neem nu een oorlog in het Midden-Oosten
Waar wij door economisch handelsrecht, wapens loosden
Weet je wat dat van ons zegt?
Dat we allen kijken
Niet gebogen en niet recht, maar met de ogen dicht
Dat wil je toch niet geloven!…
Regenschirm
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 711 vandaag
en dat doet het zeker
dan overkap ik mij
met een Regenschirm
ja dat is Duits voor paraplu
het schermt wat beter af
heb ik de idee
of heb ik iets tegen een Frans woord
dan is het het misschien laf
ben ik soms eerder tevree
met iets dat dichter bij
het Nederlands hoort
in ieder geval blijf ik droog
of het nu komt uit zuid of oost…
De wind en de liefde
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 202 Zacht zucht de fluister van de wind
over moeder aarde
het stormt niet
maar een warme glans
van liefde
bouwt bruggen en kastelen
vriendschap
straalt van noord oost naar zuid west
ze vangt het op met beide handen
haar voeten dansen vrede
ze wil dat verder dan over de horizon
fluisteren tot waar
nu nog de bomen kaal van tak
in de wortels…
de Boordenwijkstraat
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 168 Ter hoogte van 't haags station
Laan van Nieuw Oost-Indië
vroeg tegenover mij een heer
in grijs groene hoed met veer
zangerig in zuidelijk accent
u ziet er uit als hier bekend
wijst u mij asjeblief ‘ns aan
waar loopt de Boordenwijkstraat
het is zeker dat die hier bestaat
we moeten er nu vlak langs gaan
Ik sprak vragen staat vrij
maar…
ZOU'N WIJ GEEN GLAASKE MOGEN DRINKEN?
poëzie
3.0 met 13 stemmen 1.904 Als koningen kwamen we uit de Oosten
en hadden de zilveren matten aan boord.
- Wij hebben de wàlg om ons te troosten.
Aan elke ra daar hangt een koord.
Wij werden nuchter tot bewusten
al bennen onze daden groot.
En als men moede is, kan men rusten
in uwe warme haven, Dood.…