Alle inzendingen over bekering

het museum is spiegeldicht ik zie niks dan alles te veel licht teveel spotlights ik sta in de witte ruimte een hoofd staart me aan, hij tweehonderd jaar oud, maar maakt een frisse indruk, ik wil bukken en bidden als de heilige die hij is, en slurp de beker met een rietje, alles is teveel, het koele overzicht vergeten, staar…

Een beker wacht een soort van heksendrank giftig maar lekker.…

Zijn gewonnen beker stond op de tv. De slome zon leunt tegen het raam, huidplooien kerven zijn gezicht. Gesloten ogen vragen om stilte, wat wil ik zeggen in het laatste licht? Van alle ondenkbare dagen houdt nu de gevreesde dag halt. De handdoek onder de kin is opgerold zodat zijn mond niet openvalt.…

Wind had er vrij spel speelde met plastic bekers en verpakking snoep-wikkels, rietjes achteloos weggeworpen In steden en dorpen vind je pleinen en plaatsen waar nieuwbouw aarden moet Meer zuur dan zoet de woorden eraan gewijd, gesproken in dag- en weekblad Een vloek, een kat aan het adres van bestuurders & ontwikkelaars…

Vannacht droomde ik Dat ik lag te slapen, Terwijl ik wel beter wist, Ik lag immers wakker Zoals alle and're nachten - De wolk met een beker Warme melk met honing Hing aanlokkelijk boven Mijn hoofd, tot het moment Dat zij haar intrek Nam in de bovenkamer Die al zo lang had Leeggestaan, en ik besefte Dat ik vandaag best ver…

eindelijk hopelijk strafmaatregels aangaande kerkmensen zij die andersgeaarden trachten te bekeren zogenaamd Vroom een poging in Zijn naam Zijn geliefde kinderen hun harten bezeren het sombere woordje zonde sterker nog ook de duivel kwam erbij oh geestelijke verwarring depressie nabij COC jongeren jullie allen zijn…

Ik zwem met mes en vork maar kan niet staan de huidige symbolen dompelen de middelen ook onder elke traan die over gewassen handen mompelen Zo zoek ik oude relikwieën en beschouw van wijze ketters’ middelpunt geheime geesteskind’ren en herken de golven nu nog niet aan mij gegund Ik zie de beker ruim gevuld met gif de prediking van vrijheid…

open oost je ogen -lege bekers hopend op het morgenlicht- over 't opkomen van de dag open oost je oren, luide sprekers boos en storend, boren zich in een pasgeboren schaterlach toast op : Joost mag weten wat er komen zal nu bommen bloeien als vergeet-me-nietjes aan bomen barstensvol geweld toast op : troost voor velen : Babylon,…

een beker water op tafel op een rond stukje vilt met een bord vol dampen recht naar de hemel van de verfijnde veelvraat het vriest glimmende keien onder twee versleten voeten tussen de ramen bloemen een ongepoetste walm en aanvriezend kwijl houdt hem op zijn plaats binnen wordt getafeld naar verheven tradities met het beste van het…

opdoemend uit naamloos water roep ik jou als een kind dat niet kan spreken langzaam vervaag ik een golfslag vindt mijn hand tilt mij over bergen in vormeloos wit begint de aarde opnieuw opnieuw valt de regen verwaait het zonlicht hoor ik jouw hart drink ik de beker opnieuw proef ik jouw liefde waarmee jij geen raad weet…

naast me op het zonnig voordek van de mudvolle pont over het IJ naar de NSDM-werf v/h zet een middelbaar echtpaar van ongelijke lengte de tanden in een rond sesambroodje gerookte zalm mayo en bieslook daarna lessen man en vrouw hun dorst via het riet in een beker milkshake aardbeien de pont komt aan knoestige vaders in flodderoveral…

aan hersenspinsels vullen kieren in de dag elke minuut is ingevet ter voorkoming van roest, kwijtraken of verzaken elk uur is gearchiveerd, elk manco genoteerd geharnaste barsten dienen zich aan muren scheiden ruimte van samenzijn wolken regenen alvast helder kleurt bleker -niet op voetnoten bedacht- thee schudt zich leeg in een beker…

Want ’t is echt waar, ik kan het garanderen: als ‘ongehoorzaamheid’ een misdaad is en ik mezelf niet dringend ga bekeren, dan vlieg ik ooit, waarachtig en gewis, daar ik me niet dociel laat commanderen nog zelf wel eens in de gevangenis...…

Koestert de beker, kijkt me over de rand aan en zegt timide PROOST!…

die mij met de kracht van een elektrische impuls meer liefde en warmte schenkt dan lichamelijke passie ooit je zachte stem die zingt van verlangen in een melodie van hunkering naar liefde elke vezel van mijn lichaam meer en dieper streelt dan een hand ooit reiken zal het houden van nooit uitspreken enkel af en toe nippen aan de beker…

De beker wordt fier omhoog geheven op meer dan één oer-Hollands meesterwerk, daarbij wordt het vermoeden heel sterk dat zelfs Rembrandt van Rijn, zo gedreven, z'n paletten en penselen nooit moe, eveneens voor de wijnroes is bezweken, en vaak diep in de kelk heeft gekeken, maar zoiets, nee, dat geven we nooit toe.…

over moed en macht heen mag hij op verzoek van zijn iele goden niet langer de trom nog roeren noch stil noch luid maar zich bekeren tot de stilte in hart en hoofd en terugkeren naar het begin hij nog een soort visje was teveel al verspeelde hij woorden aan de dove oren der toeschouwers van zijn laffe daden daags het gevlucht onder het…

Nee hij moest iets hebben zodat zijn profeten iets bekeren konden dus daarom zijn honden brave honden en zijn er mensen voorzien van zonden…

De volwassen dopeling, weigerde zich met hymen en met gepaste eerbied te bekeren de ‘niet-vergeten' tentoonstelling op Pasen, wenste alleen de hostie te geven. Vergeving, de witte boodschap, maagdelijkheid de dood, de opstanding wisten zich tweeduizend jaren geleden als licht te manifesteren.…

De volle beker die zij weldra schenkt: een schijn van heiligheid en offergave. Hij ademt geur van wijn. Beneveld denkt zij aan de wilde uren in de haven. --------------------- uit: 'Ravenna', 2001.…

Ik hou van plaatsen zoals dit oude huis door mensen verlaten niet weldoordacht en geleidelijk maar plotseling en onverwacht terwijl de koffiepot nog op tafel een beker ernaast in afwachting van een tweede schenking en de kastdeuren open nu hangen vleermuizen aan 't plafond binnengekropen gras groeit langs een tafelpoot omhoog…

in gammele bekers de leegte van geld. een touw aan een boom, de tong uit de mond. ik heb haar zien hangen, haar wolken geteld.…

Ik bezoek Epidauros voor de tempel en betaal aan de poort de kosten Hier geneest de vader van Gezondheid, een slang eet uit de schaal in haar hand Ik krijg een stoel in de hof en een beker kruidendrank Half slapend zie ik een slang uit de tempel komen Ik voel haar aan mijn teen likken, maar ik droom van een jongeman die zacht zalf…

Roem en Gif: disfunctionele broers ontkenners van een gedeeld DNA voor deze jongens is het samen drinken één pot nat geen fijnproevers van huis uit de bekers onafscheidelijk naast elkaar geheven: proost Gif proost Roem de drinkebroers hebben alle wijsheid in pacht ze drinken de zanderige bitterheid weg tijd gaat verloren…

Elf vijfendertig, hij haalt nog een beker koffie de trein op weg naar haar is weer te laat Hij nipt de bruine drab en hij vraagt zich af of-ie nog wel zo welkom is in ’t huis waarheen hij gaat De duif op het perron is een teken, dat is zeker als die straks op hem toestapt zit het goed dan houdt ze nog van hem, hij bijt wat in zijn beker en ziet…

de vogel vliegt en vliegt z’ n vleugels moe waar moet ie naar toe om in het land van zijn dromen te komen in een boom blad met roet ontspant hij zijn veren en denkt stilletjes aan een plaats met schone lucht en heldere meren de realiteit doet hem bekeren ontwaakt door uitlaatgassen voelt hij dat de tijd daar is om op te krassen…

Daar is het blanke zonlicht overal en vult de dag zijn beker tot de rand. Hij spiedt de kleuren, die in 't fijn kristal spelen, als in een kelk van diamant. Lichtdruppen storten in een parelval ; hij ziet niet, hoe zijn achteloze hand de blanke lichtdauw spilt, een zilverval van zon op witgrijs zilvermos en zand.…

Dictators stoppen hun moordende machtsidee en bekeren zich. Zieken genezen, gevangenen komen vrij, depressie verdwijnt. De rijken geven de armen brood en spelen en liefde, liefde. De hele natuur verandert door het woordje dat ik hier denk. De evolutie laat lijden functie krijgen en sterven hemel.…

angst begon later te tanen, vooral toen de meester eens zei: bekeringen gaan gepaard met tranen. Ik had gehuild, was dus gered. ----------------------------------------------- uit: ' Wat blijft komt nooit meer terug', 2002.…

zich los uit de omklemming van roestige vleugels oude woorden verdwijnen een voor een het buigzame hart geeft zich over aan het blauwe uur van de ochtend het wil glanzend leven en opgaan in de tijd totdat het geel-oranje verdwijnt uit de zon die haastig de horizon nadert het hart leegt onder het gewicht van schaamte de beker…