1058 resultaten.
gesprek met de zee
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
257 alleen jij en ik
een dierbaar moment
met jou die mij kent
gedachten razen
aflandige windkracht elf
wandelend met mezelf
ik heb je lief
je biedt perspectief
stelt gerust
alles mag ik achterlaten
je spoelt het weg
als ik je dankbaar gedag zeg
is de wind gaan liggen…
De Laurenskerk zwijgt
netgedicht
4.8 met 5 stemmen
699 Op het grote marktplein
dragen geluiden wolken van licht,
de Laurenskerk zwijgt, een winterhoorn schalt
verder van de standvastige toren
en dichter bij de mensen
ogen de straatklinkers verlaten
hun aandacht krimpt,
zij laat zich ook niet vragen
op een mee wapperend doek
Rotterdam dompelt zijn vreemdgangers
om vrij hun eigen weg te gaan…
de zon is daar...
hartenkreet
4.6 met 11 stemmen
285 vergeet voor één keer de miserie
verdrijf de pijn en het verdriet...
speel muziek en zing een lied
in tijden van het corona mysterie
hallo mensen, hier een leuk bericht
iemand komt je glimlach halen
zie ze geven, zie ze stralen
dus daarom trek een blij gezicht
de velden open, de weide klaar
wortels en zaden ontkiemen
reeds bloemen en…
vallen en opstaan
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
249 voetje voor voetje
schoorvoetend
snelwegen, wegwezen
wandelpad
stapje voor stapje
modderschoenen
schone lucht
adem gehapt
verdwalen
moed in schoenen
eind zoek
terug naar start
stap voor stap
wegwijzers
begaanbaar pad
bonzend hart…
Het maantje
poëzie
3.4 met 11 stemmen
3.122 De maan loopt door de wolken,
Zo zachtjes en zo snel;
De kindren komen buiten,
"O, knaapje, ziet ge 't wel?"
Toen stak het kleine knaapje
Naar haar zijne armkens uit,
En wou het maantje hebben,
En weende en schreide luid.
"Ik kan het u niet geven:
O, zo ge later, kind,
Ook 't levensheil wou hebben,
Dat men op aard niet vindt,…
NAAST IEDERE WIEG
gedicht
3.3 met 51 stemmen
11.727 Naast iedere wieg een fee.
Moeder wringt. Vader knarst.
De fee zegt: ‘Nou ja, we zien wel.
Ik wil mijn voorspelling
later graag preciezer formuleren.’
Aan de lianen die het licht ons toewerpt,
zwaaien wezentjes van wezenlijk
onbegrepen aard: wild, vrolijk, angstaanjagend ook.
En geen zonsondergang om tegemoet te rijden,
geen dagboek om…
Vrijheid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
259 In dit soort tijden
kom je er langzaam achter
wat belangrijk is…
Ode aan de vergrijzing
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
357 Ik kijk even naar mijn handen
En ik schrik
Wat zijn ze oud
Craquelé gebroken marmer
Met vijf smalle staafjes hout
Het verval is reeds begonnen
In de herfst
De winter wacht
Als ik die ooit mag bereiken
’t Is een koude lange nacht
Maar dan denk ik aan mijn moeder
Die ’s de winter bijna door
Nog zo stralend levenslustig
Nou…
Reflexie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
250 Alle spiegels liefst omgedraaid
zodat ik niet telkens weer
die ontmoetingen riskeer
het onvermijdelijke overwaait
Een perfecte demonstratie
van ontwijkend gedrag
zo ontloop ik dag na dag
de noodzakelijke confrontatie…
Revanche
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
238 Mister Corona,
mediageile killer,
leeg de gifbeker!...…
Opa weet wel beter
hartenkreet
5.0 met 4 stemmen
290 Ja, vroeger was alles beter”
nou dat hoor je dan niet exact mensen zeggen
maar wat kunnen ouderen praten over vroeger
over de vijftiger, de zestiger, tachtiger jaren
en die jongere ouderen over de negentiger
en zelfs de super jongere over de jaren 10 van deze eeuw
wat een enorme onzin, onwaarheid, onwerkelijkheid, want
alles is nu in veel…
Weemoed en hope
poëzie
3.5 met 23 stemmen
2.773 Op de bodem van het leven,
In de diepte van het hart
Rust de Weemoed
En de Smart;
Maar de Hope rijst er neven,
In ’t geslingerd mensenhart.
Tussen weemoed, strijd en hope
Vliedt het leven snel voorbij;
Waakzaam, werkzaam
Wachten wij
Dat het Raadsel zich ontknope,
Wat ons korte leven zij.…
Terug
gedicht
3.0 met 46 stemmen
17.018 De ramen konden niet open
en de dag was langer aan het einde
van de gang waar zij ligt in een smalle
kamer. Ze kan niet lopen
maar ze zegt dat er in de glazen
jampotten veel bloemen staan. De stelen
zijn niet schuin afgesneden
want er was geen mes. Wel water
dat niet blauw is zoals ik haar maakte
De zee is blijven liggen waar zij ligt.…
De Partij van het Geluk
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
231 Geloven in de macht van liefde.
Arme mensen welvarend maken.
Rijke mensen helpen investeren
in wederzijds geluk.
Wapens laten rusten.
Verenigde kinderen.
Verenigde naties.
Wereldburgerij.
Regionale feesten vieren.
Mondiale kunsten maken.
Olympische Spelen spelen.
Miljarden bomen planten.
Windenergie voor ons allen.
Zonnestroom voor…
Allergrootste zorg
netgedicht
5.0 met 3 stemmen
294 Als ik jou maar overleef.
Dat is mijn allergrootste zorg.
Want wie zorgt er anders voor je,
met dezelfde toewijding,
liefde, tijd en aandacht?
Wie anders zal dat doen,
als ik er niet meer ben?
Dus moet ik ervoor zorgen,
tussen alle zorgen door,
lang genoeg te blijven leven
om er voor jou te zijn.
Daarna ben ik vrij.…
Kansen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
324 Laat er maar geen traan meer om
je hebt er al genoeg vergoten
maar het is nou een maal zo
dat we het soms verkloten
door de keuzes die we maken
want je kunt niet alles voorzien
zelfs al tel je eerst langzaam tot 10
we gaan maar gewoon door met leven
morgen is straks ook weer zo-even
ach, pluk de dag, dat cliché
je komt er soms weg mee…
Gesprek tussen twee zeventigers
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
223 Haar heb je vast weleens gezien,
ze woont in mijn straat
daar achter de woningbouw
waar die man,
hoe heet hij alweer
die altijd zo loopt
Weet niet wie
Jawel, zo met zijn ziel onder zijn arm
hij woont nu bij die lange man
eh..hoe heet hij alweer,
die magere man,
die ook altijd loopt
bij diè man is hij ingetrokken.
In dat lege huis…
Zielsmassage
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
230 Keltische harpen
en duizenden sopranen
genezen mijn hart...…
Mijn Rotterdam
netgedicht
4.8 met 5 stemmen
653 De Maas blijft doorstromen,
het water gaat haar eigen gang
keert een laag zelfbeeld om
naar herwonnen kracht..
Ik zie trotse schippers
en hun historische boten
In de oude haven liggen,
masten vol scheepstouw
dragen een collectief lichtsnoer
doen het erfgoed belichten,
verenigd met Rotterdam..
de torens aan de havenkant
wedijveren…
Waarheden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
243 Waarheden herkennen in onwaarheden,
fictie,bedrog, bewust of onzeker.
Noem mij een beweegreden,
het is en blijft een breinbreker.
Mensen zijn gewoon mensen,
bang uit angst voor niets.
Met even zoveel wensen,
het wordt ineens heel groot,het kleine iets.
Is het bewuste,bewust van het onbewuste,
kan het verdwalen in jezelf.
In onwaarheden…
Het Strand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
227 Het strand en het zand,
ik plof neer.
Het is niet meer bemand,
heerlijk z'on heel groot meer.
Mijn gedachten maken mij wakker,
alles komt in mij op.
En zeg tegen mijzelf, hee makker,
wat zitten wij hier tof.
De rust maakt zich van mij meester,
ik zie en hoor niets meer.
Hee daar drijft een zeester,
ik citeer.
Het getij is dood,
de…
Gratis les mindfulness?
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
400 Dorst naar blijvende verlichting
strikt de wereld als een keerkring
Nieuwe goeroes komen vaak zeggen
Hoe oude grenzen te verleggen
Zwevend geworteld in aards bestaan
is onrust niet wezenlijk te verslaan
Maar ook los-vast-houvast geeft kracht
Ingetogen verzet heeft macht
Sonoor snort rust die stil beklijft
Zeilend op gestage krachten
In…
Ik doe mijn best
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
360 Hallo, ik ben een persoon
Gewoon, met een syndroom
Last van jou misschien
Maar dat lijkt maar niet zo
Ik sluit me bij je af
Ik luister , ... maar half
Loop jij voor mijn voeten
Moet ik in een boog
Zou op tenen moeten staan
Maar ze zijn anti depri
Die de plank volledig mis slaan
Waar is het toch misgegaan
Ik weet het misschien niet…
gedichten en poëten
netgedicht
4.9 met 7 stemmen
322 wie zijn ze echt... die poëten
waar blijven hun juweeltjes tekst
gedichten in kunstvorm van verzen
ik zoek wel, doch kan ze niet vinden
wil je nu echt de waarheid weten
een dichter die iets te gelukkig wordt
schrijft niet of toch heel wat minder
misschien is dit de allergrootste reden
poëten... waren toen nog met velen allicht
maar…
De dagelijkse taken
gedicht
2.9 met 18 stemmen
14.963 De dagelijkse taken: het oprichten van het standbeeld
dat ik ben geworden, het bedekken van het lijf, drinken
van koffie, het ontmantelen van de plannen van gisteren,
het enzovoort. Het nogmaals opschorten van ongeloof.
Ik geef me over aan je onthutsende aanwezigheid, je
ogen. Dat ze me zien is nog het vreemdste, dat ze
leven zijn en vol…
RUMOER
poëzie
3.4 met 40 stemmen
3.456 Het leven is te hard van geluiden,
De mensen doen te druk; -
Om een ander wat doms te beduiden
Verpraten ze hun eigen geluk!
In plaats van de vruchten te smaken,
Gooien ze elkaar met de schil,
Ze praten om maar leven te maken -
En de wereld is zelf toch zo stil!…
Daar waar dromen woonden
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
280 Minuten werden jaren
het ging allemaal voorbij,
met de snelheid van wat mieren
marcherende op een rij.
Als flitsen van gedachten
ja zo vloog de tijd,
van peuter tot aan oude vrouw
een leven zonder spijt.
Ze koesterde
dat wat haar zag
ja zo gaan de dingen,
regenbuien spoelden straten
druppels werden kringen.
Ze vond dat,
waar ze…
Metminder
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
240 Met minder lust in macht.
Met minder loze spullen.
Met minder mededieren,
die wachten op de slacht.
Met méér welvaart,
vaart niemand wel.
Zeker dieren niet.
Geen boer.
Geen heer.
Zondermeer.…
De dokter in mij
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
307 "Ik mag niet meer drinken van de dokter" (stelling)
reactie "Mag je niet meer drinken van de dokter" (verbaasd)
"ja ik mag niet meer drinken van de dokter" (bevestigend)
reactie "En wie is dan jouw dokter?" (vraag)
"dat is de dokter in mij" (2e maal bevestigend)
reactie "Dokter Inmij" (zeer verbaasd)
"ja de dokter diep in mij" (3e…
Little Ms. Dalloway
gedicht
2.7 met 18 stemmen
9.260 Ze is zeven en heeft een oud gezicht,
zo een waarop het zomerlicht
nooit tot zijn recht zal komen.
Je ziet al hoe ze zeventig zal zijn,
haar kamer in Avondrood piekfijn
en hoe ze tijd nooit zal verdromen.
Ze wacht op de bus met een strippenkaart
en kijkt naar een hond die kwispelstaart.
Even lijkt er licht in haar te stromen.
--------…