Alle inzendingen over natuur

De paardenbloem staat met de klaproos in een mooie bloemenwei. Ze staan daar al een poos. De paardenbloem zegt: Ik ben heldergeel en jij bent prachtig rood. We zijn een mooi geheel. Maar dat duurt niet lang, want ik heb dikke pech. Ik word een pluizenbol, mijn gele kleur gaat weg. Mijn pluisjes worden weggeblazen, weggeblazen door…

Hij schildert met zweet, een innerlijk tafereel. De Berg zijn canvas, zijn voeten zijn penseel. Over rots en kiezel, langs blad en gras. Hoger en hoger klimt hij, over afdalen nog niet nagedacht. De Berg zwijgt zoals altijd, en hij lacht.…

ik kijk naar de weerspiegeling van de bomen in het water in de verte hoor ik eenden met hun vrolijk gesnater er gleden net twee zwanen statig en sierlijk voorbij ik groette ze hoffelijk ze keken even naar mij in het water zie ik stukjes blauwe lucht en soms een rimpeling als de wind eventjes zucht ik voel me vredig en kom helemaal…

ik kijk naar de hemel leen de kleuren van de zon verf hiermee mijn kelken en zolang we niet verwelken wijs ik naar dat waardoor mijn leven ooit begon en blijf haar daarvoor altijd dankbaar die leven schenkende zon…

Een geur van hoger honing verbitterde de bloemen, een geur van hoger honing verdreef ons uit de woning. Die geur en een zacht zoemen in het azuur bevrozen, die geur en een zacht zoemen, een steeds herhaald niet-noemen, ried ons, ach roekelozen, de tuinen op te geven, riep ons, ach roekelozen, naar raadselige rozen. Ver van ons volk…

Pure eenvoud markeert de komst van de zomer blauwe korenbloem Wat is het heerlijk om te proeven van een harmonieuze en gezellige sfeer in een ruimte waar men heerlijk kan ontspannen en tot rust komen maar ook ademen van verse creativiteit en inspiratie opdat een nieuw stukje poëzie het levenslicht zal zien. Het is geschikte plek voor opkomende…

Werkelijk, men moest de steen met menselijke waardigheid bekleden, zijn woord voor menswaardig aannemen. Men moest, om nog in de mens te kunnen geloven, zijn oor te luister leggen bij de steen of met de stem spreken van een steen. Men moest, om de eerste de beste steen te citeren, uit de steenrots een geheel nieuwe mens slaan…

Een zachte zomernacht  Verlicht door volle maan  Jij kwispelt ons bekende rondje Voor het slapen gaan  De kikkers kwaken driftig  Geluiden van de nacht  De watervogels slapen  Hun kroost bijeengebracht De linde wuift in stilte Een nachtelijke groet Het blad filtert het maanlicht Zoals een boom dat doet De nacht verhult geheimen…

Op de langste dag zijn je dromen het kortste over wintertijd Hoe je ogen in alle zachtheid ontwaken en hun schoonheid onthullen terwijl ik een hart hoor kloppen met nieuwe geluiden badend in een zee van geborgen- en tederheid Wat is het heerlijk ontspannen en rustgevend om nog een poosje naast jou te liggen. Open de twee vensters en hoor…

In de blije berm zwaaien kleurrijke bloemen een grauwe passant Hoe heerlijk het is om weer te proeven van de heerlijke buitenlucht waar ik zal genieten van het hemelsblauw en een onbekende berm in tinten groen die mij heeft uitgenodigd om haar van dichtbij waar te nemen. Geschikte plek voor insecten en kriebelbeestjes waar ze gezellig…

De vlinder fladdert dwarrelend en dartelt vrolijk in het rond. De rups roept jaloers: Ik wil ook vliegen, maar ik kruip hier op de grond.   De vlinder zegt: Lieve rups, heb een beetje geduld. Want voor je het weet wordt je wens vervuld.   Na een poosje verander je en word je een pop. Ja heus, zo heet dat, het is echt geen mop.   Ik ben…

Of de aarde een sterrenhemel schijnen wou, Sidderen zonnestelsels, fijn gesteeld: En ied're graspluim is een sterrenbeeld, En als een Melkweg hangt die streep van dauw; 'K zie, als ik 't hoofd eerst zo, dan anders hou, Hoe rode Mars oranje Sirius speelt, En hoe, knipogend, 't groen zijn gunst verdeelt Naar 't geel en 't violet van achter…

mijn kleintje mijn hartendiefje in jouw ogen zie ik de zin van het leven met z’n eigenlijke doel ook al slijt bij mij langzaam dat gevoel jij weet mij dat telkens weer terug te geven ook al is het maar voor even met jouw zonnetje in het zuiver wit toon je hoe het leven eigenlijk in elkaar zit zo heel eenvoudig en open en toch zo subtiel…

Hemel is dichtbij als wolken onder mij zijn rustende zielen Als ik gedurende de dag omhoog kijk naar uitgestrekte hemel, komen daar wonderlijkste dingen voorbij: de plek waar wolken verschijnen onder wakend oog van zon Stuk voor stuk maken ze indruk terwijl afdrukken nog een poosje zullen nazinderen in het hart. Van licht naar donker,…

Onderwaterijs: massief weerkaatst het lichaam -- kleuren de zee in.…

luister naar het geluid van stilte voed je ogen met het licht van de nacht proef de smaak van water voel het wezen van lucht doorzie en ervaar de essentie van leven en geniet…

de slang kruipt giechelend tegen de dikke boomstam op. hij heeft net Adam en Eva verlinkt. nu luistert hij bezweerd naar de grote zwarte tovenaar die naakt met een zwart luipaardvel op een dwarsfluit speelt in de diep betoverde nacht waar de maan vol doorzichtig licht de hoogst zwijgende toeschouwer is met een kraanvogel en nog meer zwarte slangen…

het lichtend blauw van helder water ontneemt me elke zorg om later wat betreft mijn eigen ik resteert de aandrang te behouden niet het moeten noch het zouden enkel alleen het zijn…

In het zicht van golvend water gefilterd door lage wolken zie ik de eindeloze branding als een schuimkraag van een groot glas goed getapt bier Een lichte bries aait langs mijn blozende wangen terwijl het taaie helmgras op de duinen achter mij me lauw nawuift tot later Dan sluipt langzaam de dag de zee in met de ondergaande zon de donkerte…

dromerig weerkaatst het rimpelloze water de strakblauwe lucht…

Parel der beken kronkelt zich een weg door dal, van spreng tot de Rijn. Stromend langs stuwwal met haar kraakhelder water, vele eeuwen lang. Bron van waterkracht voor papierwatermolens, tot die verdwenen. Kokerjuffers die nu tussen waterplanten aan het zwieren zijn. Grote grazers die in dienst van natuurbehoud de beek flankeren…

jonge vogeltjes opengesperde bekjes net een zangkoortje…

de bloem bloost door de vlinderlichte aanraking ze voelt zich geliefd…

De witte schermen van de vlier, in geur en kleur naar 't licht geheven vertellen mij 't geheim van 't leven: 't is enkel nu, 't is enkel hier! Maar dwars doorheen die kleine bloemen in duizendvoud ontloken, klinkt een roep, een zucht, een stem die zingt en zoveel dat ik niet kan noemen. Er trilt een snaar die 'k lang al stil en niet bespeeld…

Dit is een vers... voorjaarsliedje 't Gaat over het speenkruid in maart. Over een gabber die flirt met zijn grietje In 't gras van de wei, waar de ooi bijna baart…

Twee handen woelen in vochtige bosgrond Een stem. 'Tien dagen geleden - hier - veertig of vijftig.' Binnen de jaarringen is dit moment nog geen tiende millimeter dik. 't Graven stokt het licht druipt langs de stammen. Twee handen de polsen gebonden steken zwart biddend uit de aarde omhoog. --------------------------…

De zon gaat onder, overal uit het water -- klimt het donker op.…

dag, ben je daar weer, zei de vlinder tegen de  ontluikende bloem…

Daar sta je, Met je bladeren, van zijde en fluweel. In een tuin vol met bloemen, Een orgie van leven; Eis jij alle aandacht op: "Kijk naar me, bewonder me, aanbid me!" Dwing je met jouw kleuren en geuren af. Jij belichaamt alles wat een mens zijn verstand doet verliezen, en tot waanzin drijft. Alleen al om in jouw aanwezigheid…

Lijzig rimplend vloeit de Nete door de diepe dennenwouden, door de weiden, langs de dreven, in dit land van peis en vreê, wouden, lanen, vee en hoeve, slanke scherpgespitste torens en de dunbewolkte hemel wentlend in heur rimpling meê. Glijdende uchtendzonnestralen zilvren fijn de lichte nevel, traagzaam wuivend om het landschap als…