De adem van de aarde

Vlinder zweeft omhoog
stil gedragen door de wind
één met het leven


Ik voel de pulserende hartslag van de
aarde, onder mijn voeten, de wortels van bomen
murmelen verhalen door de wind. Elke zonnestraal draagt de
warmte van verbondenheid, een stille omhelzing die mijn ziel doet trillen.

Het water kabbelt niet alleen, het zingt
een lied van stroming, een eeuwige dans tussen
loslaten en ontvangen. Ik hoor de fluistering van de golven
in mijn aderen, als zilveren draden die mij verbinden met het grote geheel.

De open lucht ritselt als een onzichtbare
huid van de wereld, vol belofte en herinnering in elk
zuchtje wind. Ik adem en word gedragen door een ongekende
kracht, die helemaal niet dwingt, maar zachtjes zegt: je bent deel van dit alles.

In de donkere nacht gloeit de uitgestrekte
sterrenhemel als eindeloos weten, ik voel hoe het licht
zich zonder haast met mij verweeft. Energie is niet alleen beweging,
maar ook stilte, en in die stilte ben ik, vol-ledig, thuis; opgenomen in het oneindige.

Biografie van deze schrijver

Aarde Kwetsbaarheid Verbondenheid

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.5 met 2 stemmen 101