Alle inzendingen over lot

I Hoe treurig blijkt een liefde als het plots ontvalt aan twee geliefden die elkaar zijn voorbestemd, wanneer het lot voltrekt en wreed de kaken klemt, waarmee het elke kans tot nietig klein versmalt?…

o God wat schrikt mij dan ‘t noodwendig eenmaal sterven, ‘t herboren worden in uw heilig licht, o Heer; wat schrikt mij ruste en vreê, in ‘t eeuwig vrijzijn te erven, en dit mijn sterflijk lot te missen immermeer!…

En elke week wordt hij opnieuw geboren En wreed gescheiden van het veilig water-leven, En elke week is hem het lot beschoren Opnieuw een bange idioot te zijn gebleven. --------------------------------- uit: Parken en Woestijnen…

Nu doet de pijn mij eerst vervagen Zoet is de liefde die ik vind Eigenlijk mag ik niet eens klagen Ik voel de liefde van een moeder voor haar kind Menig man die haar behaagde Nimmer was ze onbemind Toch was het geen vrouw die het erop waagde Het lot was haar simpelweg die dag niet goed gezind.…

Een man die door het lot van velen tot in zijn diepste werd geroerd wou water, maar ook toekomst geven. Ik schreef dit sonnet na het zien van de tweedelige documentaire (1997/2009) “Les récoltes du désert” van Thierry Devillet en Gérard Rivoalan.…

Morgen zullen we je vrij laten als de wind want dat is het lot van elk engelenkind.…

De relatie gekraakt, dat werd zijn lot, toen hij zich tégen zijn Schepper ging keren. Een gapend graf waar de dood regeert en waar niemand aan kán ontkomen, dát is de straf - door de zonde beheerd - als gevolg van ónze hoogmoedsdromen. God, Die het zag, - in Zijn Hart werd geraakt - ging tóch met de mensen verder.…

Ik draag gerust mijn lot. Zijn engel brengt ook mij Eerlang aan de overzij!…

aan dankzij de kunde van heling die het beterend werk voor het aardrijk van mensen kroont tot bevel van leven waarin alles verrukt van laag in de velden tot hoog in de bergen onderwijl tot ver in de zomer het leven van een kleurrijke herfst de schatten verlokkend belooft als zilver blinkend zich de bladeren kleuren verandert het lot…

Op een Roodbuikzeevleermuis Een roodbuikzeevleermuis uit Heks, Met een persoonlijkheidscomplex, Sprak onophoud'lijk maar zeer dof Hoe wreed het lot hem steeds weer trof: “Daar een zoöloog (die niet meer leeft) Zo'n absurde naam verzonnen heeft, Gelooft al sinds mijn jeugd te Spa Geen zinnig mens dat ik besta!”…

Nu is de hond aaibaar liefde naast de poes en rat maar dat is dan dat, het lot die haar wens vergat.…

Al was er daar uitzicht op wilgenrozen en gras, zicht op overvliegende ganzen, merels die floten elders de oorlogsboten en hoge wolken ja die was, de mei lootte, uit ook nu 't bonzende hart en smart.…

Al was er daar uitzicht op wilgenrozen en gras, zicht op overvliegende ganzen, merels die floten elders de oorlogsboten en hoge wolken ja die was, de mei lootte, uit ook nu 't bonzende hart en smart.…

en al dient het zich vooraf te sterken (fortitudo) in de ars rectae rationis (kunst van de juiste rede) om het hoofd te kunnen bieden aan de grillen van het lot (fortuna) of aan de meestbiedende (maxChar exceeded), het voegt hieraan op eigen houtje toe: [/verbose] - g*ds uitdrukking van god - de schaafrots aan kusten…

Voor al ’t genot van ’t leven; ’k Heb nooit vergeefs, bij ’t wisslen van mijn lot Het oog tot u geheven. Heb dank voor ’t leven, dank ook voor de dood Einde aller moeite en smarte: Hoe bitter eerst, zoet wordt des stervens nood, Leeft gij in ’t lijdend harte.…

Wij gaan juichen, wij gaan danken Onze rijke God, Die uit bloemen weeft ons lot, Die ons harte vult met klanken Van het blijdst genot; Die zijn bloemen in uw gaarde, In uw ziele strooit, Hart en hemelen ontplooit; Die zijn schone, bloeiende aarde, En uw voorhoofd tooit!…

In de jaren die zouden komen, bleek het lot nog niet gunstig gezind. Meer dierbaren werden ontnomen, zij waren mij erg lief en bemind. Na jaren in goede gezondheid bleek, mijn juichen kwam te vroeg. Pijnklachten in de schouderstreek de tumorcellen vonden het nog niet genoeg. Hoewel goedaardig van aard, om te horen was dat was fijn.…

Ik droomde 't Leven als een groot, groen Bos, De vogels zwegen en het loot hing stil, De beken vloeiden niet, geen windgerucht Voer door de takken - en het gras boog niet, - Eenzaam lag ik daar, tussen zwijgend loof, Het was een bange droom, - want alle dingen Die ik toch schoon wist, waren mij zo vreemd, Spoken van schoonheid in vaal schimmenlicht…

Voorbij de tijdgeest Voorbij het feit Ik bezweer het lot Ik ben de heerser van de onbeheersbaarheid Want hé! Ik heb de (Sir! Yes sir!) Macht (Sir! Yes sir!) Ik heb de (Sir! Yes sir!) Macht (Sir! Yes sir!) Ik heb de macht!…

De prikkels van 't goede te kweken, Dat vordert elk blijvend genot, De prikkels van 't kwade te doden, Dat eist ons bestaan en ons lot. Het goed brengt zijn eigen beloning, Het kwaad is zich zelve ten straf: Wie strijdt voor het goede in het leven, Plant bloemen, die bloeien op 't graf. 1858.…

Word groot en goed; Win treflijk aan in kracht en moed Om lot en leed te tergen; En, wie u 't eerloos hoofd moog' biên, Laat, jongen, laat uw tanden zien, Waar eer en plicht het vergen. Groei op, word braaf, bekroon zijn doel: Laat vroeg uw ziel van diep gevoel Voor recht en waarheid branden!…

Jammer dat behalve liefde Ook sporen van jouw lot zichtbaar waren in De ogen van de verloren strijder. Naamloos Ten onder in een strijd die niet door hem Is begonnen, laat staan aangewakkerd. Toch heeft onbegrip, en in een later stadium Desinteresse, jou en jouw omgeving immuun ge- Maakt voor neurologisch leed in al zijn aspec- Ten.…

Ik lach om ‘t lot en al zijn grillen Thans nog als ik aan d’engel denk: Ja ‘k voel dan nog mijn harte trillen, Wat euvel ook mijn lichaam krenk’. ‘k Vergeet dan zelfs mijn grijze haren, En d’afstand van mijn blijde jeugd, Het bloed rolt frisser door mijn aren, Als dit en dat mij weder heugt.…

Hoe mild heeft ons het lot bejegend! Nog negenmalen bovendien Mocht ik een pasgeboorne zien, Waarmede ons huwlijk werd gezegend! Nog zijn zij alle tien in 't leven, En mannen zijn 't naar geest en lijf. Nog heeft geen hunner ons begeven, Al worden wij wel oud en stijf! Doch komt de liefde ze ons ontstelen...…

WENNEN Heel veel sterkte met je beterschap dat is 't liefste wat ik wil geven 't is allemaal hoe je het zelf doet in de beperking die heet leven dealen, dat is wellicht 't maximum zelfs dat nog moet/mag je delen met je directe liefsten om je heen merk hoe 't jou en hen zal helen je staat niet op jezelf, 't is niet je lot…

voordat een natie zich straks schaamt en bezeerd slechts omdat men niet wist hoe men vrijheid beheerd Waar mogelijk moet jij je realiseren welk goed is 't verleden indien we niets leren en nu schouderophalend het tij niet meer keren en ons lot offeren aan machtwellustige heren Want vrijheid is groots en onze stem wordt gehoord, wanneer onze…

Vergeefs uw lot in hoger hand gegeven! Geloof hen niet, en blijf uw Vaders kind. Men predikte u een Heiland, voor uw zonden Gestorven, en uw Redder door zijn bloed. Uw schuldig hart heeft troost bij Hem gevonden, Uw kranke ziel bij Hem haar kracht en moed. Zij zeggen: IJdle troost voor noodloos vrezen!…

direct afscheid te moeten nemen van hem die al afscheid had genomen Hij: Sebastiaan Elvio het kind, de zoon, de mens van zijn verwekkers van zijn ouders van zijn moeder van zijn vader van zijn oma's van zijn opa's van zijn tantes van zijn ooms van zijn nichten van zijn neven van zoveel vrienden, kennissen, bekenden Laat hem zijn lot…

Een trage fractie slechts van tijd spelt onherroepelijk haar lot. Scherp bijten tanden door haar huiverende nekvel. Zij struikelt zijwaarts, valt. De weke hals haast sierlijk aangeboden voor de fatale beet. Dorens schuren huid als hij haar meesleurt in de struiken. Zijn muil graaft gretig in de lauwte van haar buik.…

Was het liefde of enkel een hormoon dat uit een ontmoeting met hem bij haar ‘n leven schiep; een leven teveel, niet bedoeld maar toch geboren; wel met een áfkomst maar zonder perspectief Was het de natuur of het lot dat bij een ander stel de wet van éen maal éen is drie weersprak en keer op keer het prille en kwetsbare embryonale, steeds…