Netgedichten

netgedicht (nr. 38.094):

WENNEN

Na maanden wat afstand en vooral rust genomen te hebben, te hebben gepraat, gehuild en gelachen, schreef ze me, dat ze weer helemaal thuis was. Het ontroerde me met met blijdschap en blijfschap en ik stuurde haar onderstaand netwerkgedicht.

WENNEN

Heel veel sterkte met je beterschap
dat is 't liefste wat ik wil geven
't is allemaal hoe je het zelf doet
in de beperking die heet leven

dealen, dat is wellicht 't maximum
zelfs dat nog moet/mag je delen
met je directe liefsten om je heen
merk hoe 't jou en hen zal helen

je staat niet op jezelf, 't is niet je lot
vele zielen strijden hun hele leven
passen, meten, vallen en staan op
soms voor langer, soms voor even

't voorjaar nodigt tot mogelijkheden
de zomer bloeit er zonniger op los
'n droeve herfst behoort tot 't verleden
en de koude winter wordt de klos

door je ervaringen te koesteren
besef je dat je eigen regie redt
daar waar eerst alles 'woesterde'
glimlach je nu voor 't slapen in bed

dan laat je zoete dromen komen
rust uit en geniet van de nacht
want de slaap geeft naast dromen
het meest bijzondere, dat is kracht

leer daar maar op te vertrouwen
velen die dat ook zo proberen
steen voor steen ga je nu bouwen
zal jij,jouw verleden weren

elke nieuwe dag is dan echt nieuw
je energie blijft grenzen kennen
dan rust, tank je gewoon even bij
ook 'n nieuw bestaan mag wennen