4687 resultaten.
De Tijd
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
53 Zoals de wind
door hoge bomen waait,
raast de tijd aan hen voorbij
Er is niets zo baldadig
doch curabel als de tand,
de tand des tijds…
Iedere dag gewoon
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen
41 Vroeg begon deze dag
zoals overigens alle dagen
zonder byzondere beloften
gewoon bewolkte lucht
zo afentoe gewoon een zonnetje
en natuurlijk gewoon
zo nu en dan een gewone plensbui.
Door de straten
lopen gewoon gewone mensen
die zich gewoon haasten
om hun gewone
dagelijkse inkopen doen
en vervolgens zich gewoon haasten
naar hun gewone…
Alles Stroomt Alles Droomt
netgedicht
3.3 met 6 stemmen
73 ====================
vrouw op bankje in het park
ziet de film van haar leven
tegen het licht van de zoveelste lente
ze weet de mooiste scènes gauw te vinden
en de rest was nodig voor het verhaal
show, don't tell
denken is een wisseltruc, besef is woordenloos
het - ik - verdampt in helder licht. Na het verhaal
is de stilte onaangedaan, oneindig…
IJlende trein schijnt, trillend, stil te staan
poëzie
3.1 met 13 stemmen
1.543 IJlende trein schijnt, trillend, stil te staan,
En 't is, terwijl ik kijk droom'rig door 't glas,
Of heel de wereld machtig stelsel was
Van reuz'ge rad'ren, die onhoorbaar gaan,
Met blauw-saffieren velgen, plas naast plas,
En smal-smaragden spaken, laan naast laan,
En brede, gouden spaken, graan naast graan,
Went'lend om verre toren,…
Cogito ergo ...
netgedicht
1.9 met 7 stemmen
240 Wat moet een mens met woordeloze beelden
ideeën uit het niets, fantoomgedachten
elkaar verdringend, oplichtend, vergeelde
uit lang vervlogen hoeken onverwachte
en meer recent, stiefmoederlijk bedeelde
zomaar vlak voor zijn geestesoog gebrachte
opdoemend onverwoord fata morgana
in zijn nog te voltooien
geestoase
zegt hij, als hij wil vatten…
Onbekende toekomst
netgedicht
2.0 met 4 stemmen
70 Meet niet de dagen
in uren, minuten of seconden
maar in zegeningen
van levensjaren.
Van tijden met regen
of warmte van zonneschijn.
Het zijn tijden
die wij gratis kregen
om dankbaar voor te zijn.
De tijd zijn niet de dagen
die wij achter ons lieten,
maar de uren, minuten of seconden
die wij nog voor ons hebben.…
Sterven In Termijnen
netgedicht
3.4 met 10 stemmen
186 her en der zijn er al stukjes
van deze dichter
achteloos ter aarde besteld
stukjes uit mijn neus, achteloos gesmeerd onder schooltafels
pluisjes borsthaar, in bedden geplant
van korte hormonale dansen
schoen met gaten, gaten in alles
zoals foto's van rotte
kiezen en tanden,
zijn al met pensioen en met de huidige
technologie niet meer te…
een witte ruimte
netgedicht
2.8 met 6 stemmen
256 man uit Quanzhou
elke dag duizendmaal
met vlakke hand op
de rots te slaan
na tien jaar verbaasd
het spiegelbeeld de afdruk
in het steen te zien
veroveraar zonder
heilsverwachting
van het nutteloze
het leven
een witte ruimte
zonder lijst…
opgesloten
netgedicht
3.0 met 19 stemmen
328 op deze plek
waar de tijd
seconden
meetbaar wegtikt
dicht zij
in haar hoofd
fluistert zij de strofen
haar verbeelding
stroomt ononderbroken
van binnenuit
haar tijd is la durée
in de duisternis
van haar cel
de echte tijd
het is alles
wat haar beweegt
op deze plek…
Altijd verbonden
netgedicht
2.3 met 3 stemmen
158 Fonkelende ster
haar hart vol licht en warmte
bewaard, voor altijd
Hoog boven rimpelloze meren en
slapende velden zweef jij als een verre gedachte,
een herinnering van vuur. Je danst aan de rand van het niets,
als een droom die verdwaalt, een vonk in de eindeloze nacht die nooit zal doven.
Wie stak ooit jouw ongekende vlam
aan in de kille…
Loslaten
hartenkreet
4.1 met 11 stemmen
490 Loslaten een mysterie soms.
Wat is de grens? Wat het eind? Wat het begin?
'Loslaten is je woede beheersen', bedoelt Mahatma Gandhi.
Maar niet altijd makkelijk is dat.
Loslaten, het los te latene.
En nooit de moed opgeven.…
Mijn zijn
netgedicht
3.2 met 4 stemmen
172 Ik was haast niets toen ik begon
slechts geliefd door wie mij baarde
nu stroom ik mee onder de zon
en spoel aan als minst aanvaarde
niemand is die het weet of ziet
men kent alleen het grote geld
immers voor velen tel ik niet
nergens nog is mijn zijn vermeld
niemand die mijn zijn verklaarde
niet legitiem onder de zon
niet eens een reden…
SLOPEN
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen
137 Ik zou soms wel eens iemand willen slopen
maar dan voel ik dat ik hopeloos slopeloos ben
dus niet de mens, maar wel de materie
dan niet hopeloos maar meedogenloos genadeloos!…
Haiku
netgedicht
3.3 met 6 stemmen
137 De weg naar Eden.
Na de bocht het Paradijs.
Eenzaam is de tocht.…
Museum
gedicht
3.0 met 15 stemmen
8.058 Iets van grote zeggingskracht
was op de muur geklonken. Een metalen
stem, verfrommeld van ontroering,
legde uit.
De gouden kamer uit vervlogen tijden
lag één verdieping hoger. Banen glanzend
in het stof getrokken wezen
eerder nagebootste ontucht aan.
Vervormend was de hitte van voltooid verleden niet,
hoewel suppoosten altijd achterbleven…
gevoelloosheid
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
123 ik waardeer de ledige cirkels
gebouwd op wrokkige grond
waar polderkoppen zingen
in ‘t dagelijks lommeren
dat is de ‘status vitae’
en steeds vitaler de weerklanken
Freudiaans ‘as fuck’
moordend en plunderend
zonder pijn in ‘t hart
‘my name is nobody’
als ‘t wilde dier dat heur haar verloor
onbekend met platonisch geluk
maar bezeten door…
DICHTERS
netgedicht
4.0 met 7 stemmen
288 -----------------------------
-----------------------------
dichters wijzen,
wijzen je op kleine dingen,
dingen waar nog geen goede woorden voor zijn.
iets subtiels, iets waar je niet verder over nadacht,
iets wat je in het voorbijgaan hebt gezien,
maar dacht dat het onbelangrijk was
dichters hebben een oog voor dat.
dichters gebruiken…
BABY BLUE
netgedicht
3.3 met 16 stemmen
391 -------------------------
Ha! daar is die vrouw
die me komt halen
de enige die luistert,
wanneer ik schreeuw en huil
en dan opeens haar borsten schept
uit de warmte van het eerste dier,
(gretigheid)
en een nest maakt van twee moederarmen
en alles wordt stil en
is goed en warm en vol,
en schoon en boeren en lopen en vallen en fietsen en…
De week die zeven dagen stilte scheurt
gedicht
2.9 met 17 stemmen
13.094 De week die zeven dagen stilte scheurt
En lang in mij de uren telt
Met het heelal de grens, dit bekende hoofd
Tot gestalte verwant. De mummies van de adem
Onwaarschijnlijk in het kruis van geen besef
Onder dezelfde tong herkend de uiteinden
Van lichaam en haat, de wazige naald
Dodelijk, lesbisch aan mijn lichaam.
De late eenvoud van de meester…
De nacht en het verlangen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
212 In de wijdheid van den dag,
uit zuiver goud gegoten,
ligt vol met donkren drank gelopen
die overlopend ’t hart bedropen
en ’t goede licht geblust heeft, ongenoten.
Ik waad door slaap, de diepe watervloeden
waarmede Noah overweldigd werd, gelijk;
de oogleden zwaar, de ledematen haast ademloos,
en neergelaten; door de ingewanden zonder dam noch…
Vind de rivier
netgedicht
2.1 met 8 stemmen
185 Los van de oever
draagt de rivier mij verder
dan mijn verlangen
Ik volg het landschap als
aderen op een oude hand, waar water,
zingt over stenen zonder naam. Mijn voeten zijn moe,
mijn hart blijft vragen waar het stroomt, en wie ik word als ik loslaat.
Lucht hangt laag en blauw, als
een zachte belofte die nog niet is verbroken,
vogels…
Zelden heeft de sprong van een panter
gedicht
3.4 met 14 stemmen
12.334 Zelden heeft de sprong van een panter
ook maar iets van dezelfde sprong door
dezelfde panter, wanneer niet zoals
gewild door die panter zelf.
De dolfijn die voor het schip uit zwemt
zwemt net zolang voor het schip uit,
tot er geen sprake meer is van een
dolfijn die voor het een schip uit zwemt.
En zo zal het je gebeuren, dat je nauwelijks…
Eschaton
netgedicht
1.6 met 8 stemmen
260 Haar maagdom: een eschatologie van vlees,
Mijn credo, een arcanum in vulkanisch glas—
Subliminaal krimpt de horizon, een wesp van ijzer,
Terwijl de tijd haar memento mori etst in as.
Zij draagt de mantel van een palimpsest,
Ik, kroniekschrijver van vervlogen chtonisch vuur.
De maan, een vanitas in kwikzilver gegoten,
Lacht met…
GROEI, BLOEI, DOEI, FOEI!
hartenkreet
2.3 met 3 stemmen
252 De groei is eruit
al lang
de bloei ook
alhoewel kortgeleden
in mijn perceptie
ik nog 'n zomerboeket was
maar doei, doei
het is vervangen
voor een prachtig herfstboeket
zo vind ik
maar ik koester me nog lang niet
aan een rouwkrans! een rouwkrans?
foei zegt mijn geest:
"je winter Jan Jacob moet nog beginnen!"…
Woud in Droom
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
216 Ribbenkamer van mijn ziel,
kathedralen van verlangen,
lichtstorm door schaduw, glas-in-lood,
zee der vergetelheid,
die buigt, die breekt, die heelt.
Zielsrebel,
geen eind, maar zaad in 't aard,
groeiend, groeiend als een woud in droom.…
Fundamenteel
gedicht
3.2 met 16 stemmen
7.460 Ik kijk naar mijn broekspijpen en schoenen
terwijl ik ze aan heb,
en verbaas me dat dit ik is.
Ik is vast iets anders.
Maar wat?
-------------------------------------------
uit: 'Gedichten 1938-1998' (2000).…
Grasduinen
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
356 Ze ligt in het gras,
sluit haar ogen
ziet de wereld
lacht om haar schoonheden
voelt de prikkelingen van lentesfeer.
Ze ligt in het gras
houdt van moeder aarde
opent haar ogen
ziet kleuren
flirt met bloesems
Lentegeuren
Het onbekende krijgt betekenis
ver van geplaveide steden.
D' Aarde waar ze op ligt
niet te temmen
in het nu…
Domweg Gelukkig
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
158 Perfectie is voor wie z'n feed bijhoudt,
Of legen, ach, wie heeft daarvoor de tijd?
Dat scrollen maakt de wereld leeg en koud,
Een eindeloos gevecht, een dagelijkse strijd.
Geef mij maar liever dit gejaagde nu,
Een gevelwand die spiegelt in 't gezicht,
De flarden lucht erboven: déjà vu,
Gevangen in dat vlak van glas en licht.
De stad vibreert…
Bodhi boom
netgedicht
1.6 met 14 stemmen
173 Ik zit onder de bodhi boom
bladeren van een grote tak
vormen tegen de zon een dak
verlichting vormt zich als een droom
harder gaat de wereld kolken
woede woelt tot hoge wolken
hongerend naar van alles meer
de waarheid wentelt warrig neer
met zovelen vals verlangen
waarmee mensen zich behangen
ik vind mij in oneindigheid
voor mij…
EVEN ZIJN IN HET ZIJN!
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
432 Even zijn in het zijn
liever niet even
maar even langer
geen gisteren
geen morgen
laat staan overmorgen
zelfs geen vandaag
gewoon zijn in het zijn
als een vanzelfsprekendheid
zonder te spreken, te praten
laat staan peinzen, piekeren, puzzelen
gewoon zijn in het zijn:
"to be or not to be"
natuurlijk zo vanzelfsprekend
"to be into…