30 resultaten.
Aubade
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
327 op mijn verjaardag
's ochtends vroeg een aubade
van een zanglijster…
nieuwe aubade
netgedicht
3.4 met 13 stemmen
420 loslaten
is gaan in diepten
niet om te vergaan
als oud vuil
of worden
tot uitgedroogde
bloemen
het is zoeken
naar de aarde,
wortels voelen,
drinken uit
nieuwe waarden
waarop ikzelf
mag roemen
in bleke schaduw
zal ik verblijven
waar nog prille zaden
de stilte inlijven
wachtend op
een nieuwe aubade…
Aubade
netgedicht
2.6 met 19 stemmen
1.210 ‘s Morgens zit hij op de vensterbank bij het brood
dat ik serveer en brengt mij als dank een aubade,
althans dat geloof ik zo graag, laat mij in die waan.
Als hij, stank voor dank, een ‘cadeautje’ achterlaat,
zeg ik boos dat ik hem verlaat, palmt hij me in met
een prachtig lied; hij verstaat alleen de vogeltaal.…
Kleine aubade.
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
314 Op haar kleine apothekersweegschaal
weegt ze alles in porties af.
Liefde, warmte en genegenheid
heel precieus en geroutineerd,
zo heeft haar moeder het haar geleerd
Maar nee, ze is mijn middernachtelijke freule,
geen dorre dochter van een kruidenier
Als ze gekrenkt wordt komt ze schuilen,
Ik ken geen mooier huilend dier.
Ze houdt van…
Mijn Osdorpse troubadour
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
214 Ik gniffelde onder wit satijn en dacht,
Het vergt toch minimaal een luit
wil ik aan het raam verschijnen
Het bewegende gordijn
Een glimp bordeauxrood kant
Zijn overslaande stem, want
hoe kan ik beter
een aubade beantwoorden,
dan met Aubade?
Hoofsheid is een ernstig spel, maar
ik hou niet van spelregels.…
vergankelijk
netgedicht
4.2 met 6 stemmen
648 de bode schreef vooringenomen in
de bede kerkte ons huwelijk
de aubade schrok van onze leeftijd
onwijs oud geworden
en daarna dood,
gewoon, uit elkaar gevallen…
aubade
hartenkreet
3.9 met 9 stemmen
660 fluiters in strak zwart
bezorgen mij een privé
openluchtconcert…
Aubade
netgedicht
2.0 met 8 stemmen
271 In alle vroegte werd ik gewekt
door 'n prachtige aubade
het leek wel meer een serenade
toen wist ik het direct
kleurde er een glimlach op mijn lippen
dit niemand anders kon zijn
dan mijn eigenste Valentijn
aan zoiets moois kan niemand tippen…
Aubade
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
230 Je slaat verrast een zonsopkomst gade
boven een vlakke en diep blauwe zee,
je geniet van zo'n prachtige aubade
en die muzikale stilte, sleept je mee.
Niets van dat feest is mij teloor gegaan
en dat bracht bij mij heel wat teweeg,
de horizon leek volop in brand te staan
terwijl de zon dit hellevuur langzaam ontsteeg.…
Aubade
netgedicht
4.2 met 4 stemmen
324 Als we beiden de verste sterren gadeslaan
gepriemd op het zwarte canvas van de kosmos
wordt de afstand driedimensionaal overbrugd
en kom je zwijgend uit het niets vandaan, in
elke hand de contouren van ons verhaal,een
aubade aan de tijd waarin ik berust en ademhaal.…
Aubade ?
netgedicht
4.2 met 4 stemmen
240 Als we beiden de verste sterren gadeslaan
gepriemd op het zwarte canvas van de kosmos
wordt de afstand driedimensionaal overbrugd
en kom je zwijgend uit het niets vandaan, in
elke hand de contouren van ons verhaal,een
aubade aan de tijd waarin ik berust en ademhaal.…
Aubade
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
214 Wat ik nodig heb
Een vers kopje morgenzin
Gegoten door jou.
Wanneer afgelopen nacht haar geheimen onthult
in een nieuwe dag is het ook de tijd van licht en vluchtigheid
waarin wereld ontwaakt uit een diepe slaap tegelijk kleurt de omliggende
zon haar hemel in verschillende tinten en tonen onder het wakend oog van de maan.
Op hetzelfde moment…
Melomane nomade
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
180 Als melomane melodie-
nomade
Geniet ik van hun morgenstond aubade…
de merel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
225 een merel op het dak
vederlichte klanken
orakelen
het ontwaken
van deze dag
lief is deze merel mij
zijn euforie een
aubade aan de stilte
op een laatste reis
naar huis
en 's avonds
druipt de weemoed
van het dak
en betraant een bed
slaperige sleutelbloemen…
Aubade - Claire Obscure
netgedicht
4.8 met 59 stemmen
1.320 De dubbele roos verbrak haar spiegelbeeld
waar eerder een glimp van verlangen verscheen,
handen minzaam haar lippen beroerden.
De ranke wereld tot aan jouw lippen
zal ik droogleggen achter een dappere glimlach,
laten rusten op het kussen van de nacht
waar een zwerfkei duizelt met een vlinder
elkaar toedekken in tomeloze verbeelding
bij…
Aubade - Panorama Intermezzo
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
388 Onstuimig is jouw haar
dat zelfs de wind kan laten draaien
naar alle richtingen denkbaar
op mijn vertrouwd kompas,
mee met de richting naar morgen
deinden wij eindeloos
gelukkig langszij,
voerden ons aan de dageraad
dat zo onverzadigbaar kwam
voor jou en mij.…
Haar aubade aan de zee
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
211 zijn vonkten
haar ogen met
onverwachte helderheid
haar stem die nog
alle tonen kende
gaf stevige repliek
zij was niet ziek alleen
het lichaam wilde niet
ademloos keek
iedereen geboeid
naar dit stukje leven
wat zij nog kon geven
was fenomenaal
in geestkracht
ongebroken en nog
van alles op de hoogte
nam zij ons mee in
haar aubade…
In gestrekte draf
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
236 kaboutergespuis
of de smidse
en kobolden achter
hun machinegeruis
wel een jonge
schone fee die eenzaam
in de hoge toren huist
moederziel alleen
haar nachten weent
gespeend van lief en thuis
dan gaat mijn witte
paard al in gestrekte draf
op het tere wezen af
ik glimlach superieur
zet mijn ladder bij de deur
en breng haar een aubade…
Licht en schaduw
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
296 steeds de plaats
waar een bloeiende bloem
zonlicht verwerft
door bladeren te spreiden,
zich openstellend als van zelve,
keert zij naar het licht
zoals mijn liefde zich
naar herkenning dicht
mijn vriend de schaduw
dekt soms onbewust
doch met hemelse genade
voor even de levenslust
vernieuwd komt vaak later
een fruitige aubade…
Koor
netgedicht
5.0 met 3 stemmen
218 leugen is
Het gemis aan kerklatijn
Doet velen terugverlangen
Naar pracht en praal der kanseltaal
Gregoriaanse zangen
Het zijn de opgezette kelen
Die zoetgevooisde klanken kwelen
Van blauwborst nachtegaal en merel
Wijsjes die geen mens vervelen
Ode aan de vroege vogel
Welkom zij uw zang van goud
Zonnegloed welt van uw vleugels
Een aubade…
sonos animalis
netgedicht
4.0 met 9 stemmen
264 twee houtduiven
in een zacht
aanroepend koeren
een kwakend kikkerkoor
verschuilt zich
in het riet
krassende kraaien
zoeken zwermend naar
de ultieme plek
in het struikgewas
betovert de nachtegaal
met melodieuze zang
in het donker tolt
de slapeloze
tobbend in zijn bed
het is de haan die het
ochtendlicht een roestige
aubade…
Duizendschoon
netgedicht
2.7 met 10 stemmen
592 Ween niet over wat
verloren is, nu haar
transparante schim op
de golven van de winden
rust, naast de leeuwerik
in z’n eindeloze klim naar
dát streepje licht, ontrokken
aan de duisternis, een smetteloze
vlam, een hemelse lampion in
haar aubade de toekomst kust
en aan het heilig vuur ontkwam,
gebalsemd in een seringenbad,
bron van geurend…
Regalia Festíva
netgedicht
4.0 met 4 stemmen
345 "Een alternatieve aubade"
In mergelland, de voerstreek en batouwe
Aan randen van de peel, ter zee van lauwe
Heerst over 't stroese zand en de valouwe
In lockdownland de vorst van strenge kouwe
In genen dele wordt in kroonjuwelen
Versmaad noch veronachtzaamd om verblijd,
Niettegenstaande quarantainetijd,
Hem een royaal signaal te gaan…
Het vrouwelijke reclame-icoon
hartenkreet
3.2 met 4 stemmen
383 Of de verpleegster op de verpakking van
Droste chocolade, die met haar gezondheids-
initiatief oproept tot een smaakzintuig aubade.
Ten slotte de vrouw als het huishoudelijk Sorbo
fenomeen, de Cora van Mora, de moeder met het
maandelijkse probleem.…
Mantel?
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
275 Ik ween niet over wat
verloren is, nu haar
transparante adem op
de golven van de winden rust,
oprijst naast de leeuwerik
in een eindeloze klim naar
dat ene streepje licht,
stipje op de horizon
onttrokken aan de duisternis,
waarop ik ben gefixeerd
een tijdloze lampion
een aubade op de toekomst
zoals die zou moeten zijn, een…
Meridianen
netgedicht
4.5 met 2 stemmen
194 morgendauw omlijst door stille woorden
zullen altijd in ieders armen rusten
sporen wat ons verlicht en wat zich uitbreid
als we de helderste sterren gadeslaan
een gouden stip aan de horizon van
verre kusten, worden afstanden
driedimensionaal overbrugd, dan
ben je zwijgend uit het niets gegaan,
in beide handen contouren van verhalen,
aubade…
Monday monday
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
191 Tot zover deze maandagse
aubade
mijn chocoladeletter
nieuwsbericht
wie 't land gegijzeld houdt
heb ik belicht
met bibi zal hij boeten
voor zijn daden!…
koningsdag 2020
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
145 de vlaggen en oranje wimpels wapperen
van de eerste dageraad tot het avondrood
voor de koning natuurlijk en voor elkaar
waarna de klokken de verbinding luiden
als een brug tussen vreugde en verdriet
niet veel later jubelt een koninklijk orkest
door openstaande deuren of vanaf balkons
de nationale aubade met muzikanten thuis
als door het…
Het herfstbos spreekt - een herfstsprookje
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
360 Een gouden hert lest vroeg
in de ochtend aan de beek zijn dorst, terwijl
een koor van merels een aubade zingt voor de
komst van de herfstvorst. Wanneer de merels
zingen; orakelen de bomen; hoort men de dieren-
populatie van heinde en ver naar de beek toekomen.
Verzinkt de zomer in een epiloog achter een veel-
kleurige regenboog.…
Dodenrit, deel 2 (voor Drs. P)
netgedicht
4.6 met 36 stemmen
823 ‘Burelen’, ‘aberratie’, ‘chronologisch’, ‘virtuoos’,
‘Reprise’, ‘sjamberloek’, ‘aanvallig’, ‘postelein’, ‘rechauds’,
‘Aubade’, ‘folianten’, ‘emballage’, ‘omnivoor’,
‘Fanatici’, ‘vomeren’; en we gaan nog even door.…