Alle inzendingen over Liefdeslied

ik wil geen diamanten geen ring van goud ik wil alleen jou alleen jouw verhaal vertellen ik wil geen beloftes geen wonderen ook ik wil alleen jou alleen van nu tot het einde ik wil geen rijkdom geen volle schatkist Ik wil alleen jou alleen altijd bij mij weten jij bent voor mij ogen in donker duister een rivier in de woestijn de…

wat heb ik te willen nu jij in mijn nachten je zinnen laat schijnen even achteloos als de dood die verdwijnt nu jij me verwarmt met je tijdloze klanken mijn rusteloze hart heelt mijn hongerend lijf kom, geef me de toegang tot jouw verste verzen en pas ze diep in mij als waren ze nieuw wek me met een morgen die niets onbesproken…

teer bloesemt de tijd op roze vleugelwoorden van een liefdeslied…

melodie in harten tijdloos en zacht verglijd in liefde als eindeloos refrein samenzang vol pracht passie in een lied harmonie in harten woorden hoort men niet ritmisch verlangen naar een zwevend gevoel drijf op de golven van dit liefdeslied…

Gevoel dat zweeft tussen de tongen van een lied gezongen, met vele stemmen en begeleid in achtergrond van verwonderen, een heldere muziek, zwevend, soms dansend tussen strak gespannen snaren, soms zacht beroerd door spelende vingers die tonen bedaren.…

Ze is veel meer dan alleen de manier Niet slechts de belofte van pen en papier Maar vooral wat daar voorbij ligt Een meeslepend verhaal, een ontroerend gedicht Ze is veel meer dan een brochure voor een vakantie Niet slechts een een-dimensionale garantie Ze is vooral de beleving van de reis Een zonsondergang in Kenia, noorderlicht boven het…

Als hij lacht dan sneeuwt het rozen zijn wenkbrauw is een dennenbos of brandnetels, wuivend in de wind. Als hij lacht dan sneeuwt het rozen, ik heb hem lief, ik ben zijn kind. Zijn oor een vat vol fluistering, het fluistert er vol rozen en honinggeur hangt in zijn haar, zijn hand, een korenaar. Het sneeuwt, als hij lacht, vol rozen. In…

jij zweet mijn lief in ‘t licht van jonge morgen die nu al zomerheet ademt op ronde tafel in de keuken gaan zonnevlekken wandelen jij proeft plots zoutig nat je huid en haar en in jouw lenden stroomt mijn lid en ‘k wacht tot in de avond ik mij weer verzamel onze leden, streel het vel en alle haartjes zachtbloeiend onder diep liggende…

Zacht zingt m'n hart Je naam Een regenboog Tussen traan en schaterlach...…

in stille winternachten, als ragfijn spinnendraad, weven mijn gedachten, als een oneindig refrein in het kwadraat een liefdeslied, uit hoop geboren dat bij het eerste ochtendgloren een jubelende ode zal zijn.…

kleuren die niet van wijken weten en waar het rood mijn ruimte vult daar werd ik trouw tot in de dood ik heb je lief in woorden die niet meer te houden zijn en waar ‘t gebed ten hemel stijgt daar werd ik opgenomen ik heb je lief in hooglied en in koren en waar ‘t orkest begint te spelen ben jij de dirigent daar wordt dit liefdeslied…

Wat laat zich liever vinden dan het verlangen van de minnaar en de man die wacht tot zijn beminde zich door zijn zachte ban langzamerhand laat binden en plots hem haar ontzinde lip niet ontzeggen kan? Eenzelfde wachten mag met dringender geduld jou, lieveling, verleiden die ik niets heb onthuld hoewel ik jou verbeide zoals de nacht…

Wie ik was ben ik kwijt, het ik opgegaan in rook, Zelfs de naam die ik droeg vanaf 't begin is me ontschoten, Is ongemerkt vergleden in mistige vergetelheid. Alleen jou ken ik nog, jouw gezicht, jouw ogen, jouw naam zijn in mijn ziel gekrast - Kom naar me toe, kus me en vertel me de naam van dit mensenkind dat je ooit hebt liefgehad…

Jij lief, hebt mijn hart veroverd voor jou ben ik gevallen, mijn hart klopt sneller, ben verliefd ik zing mijn liefdeslied voor allen. Mijn lief, sluit mij in je armen kus mijn mond en voel hoe mijn liefde nu voor jou bestaat; ken mij schat, begrijp wat ik bedoel.…

Leren leven leiden als een liefdeslied Is immers ieders illusie Vredig voelen van verliefdheid Maar niet elk woord in "de zin" Begint met dezelfde letter In de echte wereld.…

de miezerige zomeravond leent zich niet om overnacht het uit te zingen zoals de fado het verdriet het lukt me, jammerlijk genoeg, ook niet de honger uit mijn lijf te schreeuwen wanneer iedereen als jij, nog meegeniet dit wordt dus weer opnieuw een mager liefdeslied…

Mooi bekoorlijk zacht handen glijden over haar huid zonder enige weerstand weten `t zelf eeuwenlang bezongen in menig liefdeslied mannen knielen als voor de grootste opponent vrouwen weten mannen knielen eeuwenlang…

Hartslag als drumbeat van een verboden liefdeslied. Het vuur dat kunstig, over trappen door gangen dwalend, uiteindelijk met benen op de tafel met de sokken wordt gestopt. Cappuccino. …

We hielden elkaar aan de lijn, emoties heen en weer, kies ik nu voor een rustig meer en zoek de ware zielenvlam word heen en weer geslingerd van jou naar wie me roept ik hoor de universele klank van een eeuwig liefdeslied de sterke kracht in al wat is…

De meimaand opent jonge, prille bloemen En vogels kwelen wéér het liefdeslied Natuur vernieuwt de tuinen, maar míj niet Waaróm niet? Eerlijk kan ik dat niet noemen Helaas ben ik allang niet meer vers groen – De mens mag lente nimmer overdoen…

zie in de regen je lach tussen de druppels schuilen ze licht op in het vlagen van de wind je gezicht is nat maar onder het dak van je wimpers glanzen je ogen we zingen in het zachte ruisen ons liefdeslied waar refreinen na regen altijd de zon laten schijnen…

Telkens weer kijk ik met verwondering hoe de opkomende zon met haar nog zwakke stralen de dag teder wakker kust en met ontroering luister ik naar de gevederde vrienden die hun liefdeslied oorstrelend zingen in de prille morgen zo geniet ik van de schoonheid van een nieuwe dag in serene rust en zonder zorgen…

Vannacht kus ik de maan en doop mijn pen in room, schrijf een liefdeslied Ode aan muziek zo vurig als de rode roos Teder wit de orchidee tussen Brussels kant en zilver Blauwe seringen tortels zingen bruidsboeket op bed De tirannie buiten spel gezet…

om 4 uur schrok ik wakker in het vale licht van de vage maan en 't rochelen van een donderwolk zong de wind ons liefdeslied om 5 uur stond ik op. 'n merel floot voor jan & alleman zijn riedel over jouw ontrouw en mijn woede, maar ik voelde slechts oeverloos verdriet…

Als de stilte koel mijn ziel beroert En de leegte door mijn lijf voert Zwelt jouw kielzog op van oud zeer En slaat helle lucht mijn blik neer Diep begraven, reeds vergeten Onder 't puin en half vergaan Bedek ik, mijn wil verbeten, Het pad dat wij zijn gegaan Echo's van een stil verleden Nagalm van een liefdeslied Deze weg, eens platgetreden…

hoofd Met het ritme op en neer Haar gezicht draait naar mij toe Ze opent haar ogen weer Dan kijkt ze me aan Liefde beweegt Opgedwongen in haar ogen Tranen van gelukzaligheid Die ze snel wegveegt Ze loopt terug naar me Haar stralende blik Niet van mij afkerend En terwijl ze volop van me geniet Fluistert ze in mijn oor: Jij bent mijn liefdeslied…

bezield in zacht minnelijke schikking vingertoppen dansend van verrukking in tasten naar dat wonderlijke jou mijn harteklop met fluistertoon beluister ik de grondtoon van het leven tot melodie sonerend uit jouw diepste zijn verrukt en willoos ga ik mee op je golving van zachte vermaning tot bestemming deinend van klankgericht tot liefdeslied…

mijn wijn die aldoor beter wordt, van 't liefdeslied 't refrein. mijn droomprinses, mijn toverfee, mijn sprookjeswens die lukt. mijn haven aan de wereldzee, de bron van mijn geluk. met jou zijn er geen grenzen de hemel komt nabij. gij, boordevol talenten, zijt haast een god voor mij.…

ik zing dan een liefdeslied meegenomen door de wind, laat het landen zonder dat iemand het ziet, in een hart voor hen die het bemind. soms heb ik van die dagen!…

ik heb alles al gezien of tenminste al van gehoord liefde, oorlog of een moord een naakt meisje van achttien wat kan mij nu nog laten blozen van wat krijg ik nog kippenvel een horrorfilm in een oud hotel of een bruidsboeket van wilde rozen een liefdeslied op een rare fluit zou mij misschien nog kunnen boeien of een vrijpartij terwijl we…