Alle inzendingen over blauwe zeeen

Blauwe zeeën zonder einde Groene velden met olijven Woestijnen met duizenden korrels zand Bergtoppen op hun hoogste stand Sneeuwvalleien in diepe dalen Dit alles is ooit geschapen…

door zoekt diepe zeeën blauwe zeeën diepe blauwe zeeën diepblauwe zeeën zinken zoeken naar de omgekeerde sterren tweemaal blauw en tweemaal bodemloos Wanneer vindt het blauwe lood in de blauwe zee de groene wier en de koraalrif Een dier dat door het leven jaagt naar een gedachte vrede –een wanen in duizend duizendjarige sellen– gelijk…

Wind suist over land gluurt door spleten in grote groene bergen met zilveren toppen snel fluistert de zucht door hoge ruwe bomen geplant aan voeten van begroeide heuvels stenen grauw van kleur verplaatsen door storm naar lager gelegen delen richting blauwe zeeën…

soms in mijn dromen vlieg ik hoog door de lucht niemand houd mij tegen op zoek naar hemels geluk door wind gedragen zweef ik als een vogel vrij van alle zorgen zoals een doelgerichte kogel zweef ik over steile bergen, duik in diepste dalen, vlieg over blauwe zeeën, niet bang te verdwalen in hogere sferen komende wil mijn…

Weer even ontberen Ontbrekende Griekse sferen Hun vriendelijkheid Blauwe zeeën van tevredenheid Gigolo’s en masse Paraderen langs de terrassen Vlassen naar mooie meiden Op scooters zullen ze rijden Leven met de sirtaki We eten saganaki Santorini, Naxos en Knossos In het spel waar liefde flost Verlang Witte huisjes, heuvels en geiten…

het water slaat schuimig de glimmende puntige keien van de rotsen, hongerige meeuwen vliegen voorbij boven de onwankelbare bergen de rode stekende en de barmhartige liefdevolle witte zon tot de einder de zilveren golfjes verlicht het hoopvol vergezicht met 't hemelicht op blauwe zeeën opgenomen in de zuivere lucht met balsem van de genezende…

Terwijl brakende golven, bronzen plekken op de wanden van stenen, genialer dan de schuimende koppen hun te stevige handdruk achter laten. smeert het zout zich in oude kieren en mergt de zeegronden uit die de weg naar vaste dijken lijdt kotst de rots het zoete uit om wilde golven te doen breken.…

het waren geen halfuitgevoerde plannen het was een dag zoals een dag moest zijn we hoeven onze paspoorten niet te laten zien om over te steken van oost naar west of omgekeerd gespleten werden de zeeën wat overbleef is de dijk waar water nu aan weerskanten van afdruipt de afsluitdijk gedicht in verovering van een gesloten droom…

Poseidon de grillige god verandert bliksemsnel van grijsgroene tinten naar donkerblauwe dan naar een inktzwart slotakkoord een zompige mist kan boven hem somberen afgelost door een witte bleke nacht nooit is hij dezelfde zie hem ademhalen de watergod omhoog omlaag omhoog een onmetelijke grauwgroene reus in de havens…

XXVIII - HET PROCES - 1945 herinneringen schimmen uit een verleden in zeeën van tijd zuigende golven voor zover we kunnen zien staan we pal - robert brasillach waartoe gerechtigheid verwacht van ongerechten bereid gevonden in de gangbare spelling de toekomst te zijn in de verte ligt de vertrouwde horizon blauw over blauw…

Ik adem haar afwezigheid in slapeloze zeeën. Mijn ongeduld zwemt machteloos in verloren blauw. In de stilte van mijn verlaten fort droom ik een verrassingsaanval. Zinnen die overwinnen.…

Als de wolken zweven mijn gedachten langs Pruisisch blauw boven velden en wouden naar landen van fantasie. Over eindeloze zeeën blanke palmenstranden hoge bergen diepe dalen en kusten met ruige rotsen. Ik zie meanderende rivieren die stromen tot een waterval doorkruisen wouden en landerijen en vullen zeeën van kust tot kust.…

Als de wolken zweven mijn gedachten langs pruisisch blauw boven velden en wouden naar landen van fantasie. Over eindeloze zeëen blanke palmenstranden hoge bergen diepe dalen en kusten met ruige rotsen. Ik zie meanderende rivieren die stromen tot een waterval doorkruisen wouden en landerijen en vullen zeëen van kust tot ust.…

zoals wulpse schelpspiralen zich lenig en conisch door kolkende zeeën wentelen zo wentelt zij zich bevallig en prachtig door kleurrijk leven van indigo blauw naar mysterie van wonderlijk naar warm zo telkens weer verschijnend en verdwijnend is liefde haar as…

In wind en wolken door azuren blauw over zeeën en bergen ongeduldig, willoos. Ligt ginds geluk wat ik vinden zal waarheen ik word gedreven tot einde van mijn leven?…

Over groene velden, blauwe meren zo ver het oog aanschouwen kan, waait de wind er door je haren maakt de rust stress vleugellam Daar is water, zeeën ruimte ondanks dat de Zuiderzee is ingedamd vind ik er vrijheid en Van Ruysdael luchten in het schone Friese land.…

't Kost zeeën van Tijd en Bakken vol Tranen Getrooste moeite die Voor niets Lijkt te zijn Geweest 't Klopt niet Oneerlijk Onrechtvaardig Zelfs vuil en Gemeen Niemand kan Begrijpen dat Licht opnieuw Donker kleurt Als geïnvesteerde Energie gelijk Sneeuw voor de Zon Verdwijnt Gedumpt wordt in Een schijnbaar Bodemloze…

Eeuwige zomers, badend in zeeën van azuur, daar wil ik sterven. In sterke winden, waar natuur nederig buigt, om niet te breken. Illustratie: Bron: Paul Martens…

Kijk ik je aan, wonderschoon gedaante gehuld in zeeën van zout. Ik verdrink in je blauwe ogen, drenkeling in een hemelse oceaan. Drijf ik rond, hopend nimmer gered te worden. Ik ben verloren, bevangen door je warme blik. Liefde…

morgen… val me lastig verveel me overval me met alle grote mensen dingen laat me zingen van dingen die voorbij gaan die vervelen spelen spel me je woorden voordat de zon opkomt in mijn hoofd verdoof me niet langer geniet vol verlangen naar meer naar jouw verleden mijn heden vergeet ik verlies ik je in mij zink in mijn…

De zeven zeeën vol van wonder vervullen de aarde en al wat leeft, kleuren blauw in zwarte leegte, nog even en zij kleuren grauw. Nog even en woedende golven razen over de verhitte aarde, vervagen grenzen en de mens, de mens een vraag.…

bergen wouden en rivieren nu zijn wij golven zeeën blauwe luchten zoals zij ons zijn of zijn wij lichten van één licht zijn wij samen zonnelicht…

Mijn liefde voor jou kent geen grenzen Het gaat over bergen Langs blauwe luchten Nog verder gaat mijn liefde voor jou Zo diep als de wereld zeeën Zo wijd als de steppen Maar vooral ook heel klein En warm bij jou Zo samen dicht bij elkaar Zonder woorden, die ik niet kan vinden Gewoon een blik naar elkaar Dat zegt genoeg, lees het maar…

ik heb met jouw woorden mijn imperium gebouwd de vergezichten in je ogen zijn me al vertrouwd jij ademt wind die wolken laat spelen in een blauwe lucht je lach jubelt over bergen en zeeën krult golven met schuim kom liefste naar het paleis van mijn keizerrijk daar klopt het hart in luisterrijke zalen jouw warmte zal…

bossen vol bladeren met olijfgroene ogen kijken en zien zeeën vol water met blauwe tranen van geluk koesteren zonnen vol warmte omarmen harten vol liefde ontmoeten een ziel alleen omringen met warmte en tranen stromen terug op weg naar later later lief later… kom ik terug…

ik zag hoe jij zeeën kuste met de harde hand van graniet en basalten rots hoe jij in warm tropisch blauw op witte stranden rustte in naakte trots jij wond winden om je vinger in het oog van de orkaan waar jij je ongeremd liet gaan toch heb ik ook je tranen gezien over het verlies van synchronie door de natuur in de entropie…

Gelijk een spelend kind, in zoete waan, Haar pop aan 't liefdevolle hartje drukt, Van 't zielloos mondje menig kusje plukt En meent haar kindjes hart te voelen slaan, Het vlassen haar met bloem en lintje smukt, De kleertjes aantrekt, die zo mooi haar staan, De wassen wang, wier rooskleur haar verrukt, Warm streelt - de verf hangt lipje en vinger…

blauwe heimwee Ik wil verdrinken in een wazige stilte, waar vertrouwde klanken uitmonden in een lieflijke zee…

Op die winter dinsdagavond spande zich om jou de blauwe hemel en het brandde, brak en week alsof dit afscheid zomaar komen kon, als zomerliefde, fel van vorm en naam en kleur, alsof de bleke zeeën van de maan zich wenden kunnen naar de zwarte zijde. Wat niet gekund had, is gebeurd.…

alsof een omgekeerde trek door het zwarte schoorsteengat uit verre sterren zeeën gigawatt vermogen opzuigt voor de stad…