Alle inzendingen over gloom

Ik zal sterven zonder het te weten anders had ik de tijd wel teruggezet, en de ijsbloemen voor het blinde raam gezet om de teruggang te kunnen meten, zou ik het eindig doel maar vergeten, wordt op de laatste adem – tocht de toon gezet om de ijsbloemen te herschikken in een veranderend boeket, vol ongeduld te wachten, rolt zich…

'k Zag haar zwemmen en telkens weer keerde zij om en om en zwom alsof een groot verlangen in haar glom en klom en klom…

Ooit glom er een blitse spiegelbol en twistten er naaldhakken stijlvol. Straks maakt de hengelaar zich een stoofpotje klaar van gedrogeerde pladijs en schol.…

bijna uitgestorven appelras waar ik vroeger graag in beet teloor geraakt in de tijd denk ik met weemoed aan zijn schil die je op kon wrijven tot die glom en de illusie gaf van een sterrennacht…

ontmoette je in kleur je regenboogde licht parelde in het web gesponnen in de morgen dagfris in zachte bries je dauwde zo lief viel en raakte de aarde met een spetterende zoen maar het rag glom nog door je lach van toen…

De Driekdag ging door Pinksteren niet door In Ruigoord had men echter wel de geest Jan Kal kreeg een trofee, er was een feest Hij glom, de muzenzoon, van oor tot oor Geheel terecht natuurlijk, die bekroning Ik noem hem voortaan de Sonnettenkoning…

vuurvliegen in vlugheid alles melden schoonschrift stralen in zwevende zinnen vrouwelijk met een glanspunt dans om te beginnen schreven ze gisteren over opgeblazen kikkers vertrouwelijk noemden ze modderfiguren slijmspuwers uit eigen waan van hun voortplanting zonder gedaante wacht nog even toen ze vroegen hoe ik er over dacht glom…

Hij werd wakker met de zon, toen iedereen nog sliep, hij keek uit zijn raam, hij glom, omdat de zon hem riep. Toen wist hij het zeker!…

Het is vakantie kinderen spelen in de wei Verstoppertje achter de hoge zilverpopulier Hurkend onder de blauwe hemel zij aan zij Onder de zon die steeds hoger klom Het landschap de boerderij de koeienbel glom De zee het strand de duinen van Holland Naar de tulpenbollen likkende aan een lollie in de hand De schommel de speeltuin met een bak vol…

De prins had gerekend op een groots banket gasten van heinde en verre genodigd lakeien in livrei tafels gedekt zelfs de tafelschikking niet vergeten want je kon maar nooit weten of nee toch niet hij vergat met de prinses te praten op de avond van het feest glom hij van alle gasten het meest maar al wie er kwam geen prinses om hem te kussen…

zand de aarde vlakken met je hand een kuiltje vol geluksmomenten geschat op waarde zonder centen weet je nog alle namen van oliemooi tot piraat regenboogjes rollend over straat voelend bijna wie verliezen zou want meestal was de pot voor jou ik weet het nog rabarbertjesogen twinkelend licht je zanderige hand naar mij gericht daarin glom…

hij glom van oor tot oor je zou zeggen daar zijn geen woorden voor meer een boom van een gevoel als u begrijpt wat ik bedoel kleinkind gezond geboren bompa's spraak verloren maar nee hoor 'die mooie ogen gelijken die van oguh ze zijn van mijn' mijn commentaar is dat dit niet raar is hugo ging wel uit z'n dak met d'ogen uit z…

ik wou dat ik een treurwilg was dan kon ik lekker gloomen om 's avonds op het kerkhofgras de maan zien op te doemen..…

plompverloren golfde ze voorbij in het koude water van de zee haar gebronsde huid glom als een veel te kort moment, een flits van onverklaarbare schoonheid het water week voor haar, verdween alsof een Mozes met zijn staf kon toveren, alsof een poel van verderf opeens een scheiding werd van goed en kwaad, een horizon van licht dook recht…

kapje voor de kost” sherlock holmes er op na gelezen deze adviseerde men neemt de neus ruikt het object exact en precieus om op sporen te worden gewezen kurkuma twee honden ketjap manis babies qua geur opmerk’lijk baarfris wanhopig riep ik Non Non na rien woensdag gleed een foto in mijn bus fraaie vroedvrouw met tweeling heel knus glom…

Charlot en Emily hadden een pseudoniem Hun meesterwerken maakten hun entree Hun jongste zus had eveneens portee Als vrouw te debuteren was een crime Als Ellis, Currer en ook Acton Bell Lukte het om hun werk te publiceren En ik, zelf dichter, glom daarom van trots Mij, predikant ook, tuchtigde God wel Brandell, mijn zoon, wilde ik zelf doceren…

mijn huis was mijn kasteel ik had van alles wat en van alles veel er liepen pauwen op mijn land Monet’s tuin hing aan de wand een chippendale glom in de salon een druivenrank klom langs het balkon sprankelend zonlicht in zuiver kristal een staand horloge klonk in de hal mijn huis stond open voor vertier vrienden sliepen op zuiver kasjmier…

Kijk naar het goud Daar tussen die rijkdom Glimt een godin Alsof ze altijd glom Kijk naar het goud Als jij maar van haar houdt!…

Inmiddels zijn ze alle opgevreten; ’t is donker waar het gele goud ooit glom. Maar ja ik had veel beter moeten weten, het is de derde keer al en da’s dom.…

Ik zag Margrietje in het gras gezeten staren naar iets kleins ze had de knieën opgetrokken onder rond uitstaande rokken op d’r gezichtje glom een grijns Haar blik zei me hoe blij ze was en met de onschuld van een kind neuriede ze hetzelfde liedje als het kleine wit Margrietje dat deinde op de lispelwind Ik voelde hoe het mij charmeerde…

Zoals ik als een levend ding mijn fiets zag staan, uren sleutelde, het zadel aaide, alles glom voordat ik slapen ging. Zo werk ik nu aan materiaal dat ik 's nachts van zolder haal: steun- wielen achter. Ik leun te zeer op wat is vervlogen. Maar ook dit zal gesmeerd lopen. Ik wil de afstand dichten.…

Veel vreemde witte dampen die waasden alles weg, alleen matgoud van lampen glom, boven zwarte heg. Daar zong een teder meiske met kindje aan haar hand, een zacht en teder wijske door 't witte avondland.…

We streden om de zeven heuvelen We zagen kameraden sneuvelen De aarde kleurde vermiljoen We zakten door gezwollen benen We zogen vaak op kiezelstenen Bij gebrek aan dagrantsoen Geen kou, geen hitte kon ons deren Geen geweervuur deed ons keren Twaalf maanden jachtseizoen Ons wapen glom van poetskatoen We…

Doch in het nachtlijk donker glom het staal van hunne wapens, en tegen nek en hiel sloeg beurtelings der ronde schilden leedren rand, terwijl de mannen stapten.…

Nog diezelfde dag borstelde ik de straat totdat hij glom. Ik werd door dertien auto's aangereden. Schampschoten. Had me dus weer eens bekocht. Moe zat ik in de berm mijn brood te delen met mussen, wespen. Toen er niets meer was liep ik naar huis (mijn fiets was weer gejat).…

Hij beklom de steile trap naar boven om in zichzelf te geloven en bezag de wereld in vol ornaat, de goedheid maar ook de kattenkwaad, hij zag een vrouw in het glanzende brokaat, verlicht boegbeeld op de hoek van de straat hij glom van kop tot staart en besloot dat hij daarmee z’n leven delen zou en noemde zichzelf een glimworm, het…

van ‘t traan achter haar gezicht Van het leed waaronder zij bezweek van haar ziel, die bijna was gedicht Stralend voor elk die haar gaan zag dartelde zij in luchtige kleding rond Evenwel verborgen achter haar lach bloedde dag na dag een diepe wond Vrolijk zag het meisje eenieder aan en uit haar gedrag sprak levenslust Achter het masker glom…

. - 'K beweeg mijn ogen: glom Daar iets? - Een plaat. - Wonderlijk stil rondom De meubels. - 'K hoor in de oren 't bloedgesuis. 'T lijkt ver en vreemd. - Ik denk niet: 'Is hier iets?' Ik weet wel beter: haast me opzett'lijk niets, Maak licht, ga zitten, neem een boek, en lees.…

Het glinsterde en glom vandaag in het firmament het lot is er geland en heeft er eventjes wellicht onverplicht toch heel kort een hart verpand tussen de seringen en sneeuwklokjesboom aanbeland. Oh mensenkind met je smalle snuit liefde komt er soms op die tedere manieren uit.…

van sombre spookgewelven, waar nimmer straaltje glom... Wij zingen van reuzen en draken, van weia, weiala, dideldidom... die schuchtere maagdekens schaken en voeren om en om... Wij zingen van kabblende beken, van weia, weiala, dideldidom... van bloemekens die spreken in 't woudlijk heiligdom...…