Alle inzendingen over koud hart

Troost, een zielekus die als een zachte deken het koude hart warmt…

U bent de zon voor mij omdat die warmte die je uitstraalt is doorgedrongen tot in mijn koud hart. Eindelijk kan ik weer leven voelen en van de liefde proeven. Zo hoop ik dan maar dat de regenbuien nog lang niet terugkomen. Met een glimlach kijk ik je aan mijn zonneschijn en mijn hart is warm.…

aan het chronisch verlangen naar lente gehoor gegeven de zon wint aan kracht en jouw voorheen zó koude hart vult zich weerom met warmte dit geluksgevoel vasthouden als het lukt is 't mooi…

zij zal haar armen om je sluiten en je het hart van moeder natuur tonen Haar schoonheid herstelt de eeuwige pijn Pijn gevuld met haat door het duister een gedoofde vlam zal weer branden Als de aarde weer herstelt en de ziel weer terugkeert in jullie koude harten der haat…

koude hart ontdooit…

hart…

een overgave aan verre verten de opvlucht van ganzen alleen zij weten waar ze gaan in het vroege licht de tijd kruipt voort over het barre land om in oeverloze leegte te verstuiven in de wind het uit donker geboren lied van het koude hart diep verborgen in een winterjas een engelenstem zweeft aan zijden draden tussen zomerwind…

Bescherm jij dan wel mijn koude hart?…

hart zich eindelijk kan drenken in samen zijn…

De ijle lucht van onmacht raakt koude harten niet, verwarmt geen ogentaal. De schreeuw, mijn schreeuw geworpen in de immense stilte Wordt niet gehoord! Broos erg broos glijdt het leven verder in stille bitterheid. Tastbaar...zo tastbaar, komt de alles vernietigende eenzaamheid... Dichter en dichter bij!…

Dus neem ik je weer in mijn armen, alsof jij het slachtoffer bent, kan je koude hart zich weer even verwarmen, en dat noemt zich een vent. Dan komen de tranen en de verontschuldiging, en ik sus je weer eens stil, je kijkt, en wacht op m'n bevestiging, en volgt dan gewoon weer je eigen wil.…

Heel binnenkort gaan weer de bloemen geuren en zoveel dat ons koude hart weer raakt zal gauw verschijnen in de ochtenduren; ik kan het wachten nu haast niet meer aan. De lente met haar licht zal weerom duren tot alle bloesems langzaam zijn vergaan.…

Jij gaf 100%, niemand heeft jou ooit zo goed gekend, niemand is zo goed als jij , ik ben voor altijd vrij, je werd vernederd voor fouten die ik heb gemaakt, jouw liefde heeft mijn koude hart aangeraakt, je wilde onze liefde voor het leven, maar jammer genoeg duurde dit maar even, je hebt gezorgd dat ik gewoon mezelf kon zijn, zonder dat ik…

harten houden de deur dicht, Weer een Kerst zonder warmte, Het licht van de sterren, Hoog bij een kribbe Schiet tekort van verre.…

, hart kalm -------------------------- uit: Machandel (2013)…

Wel gefluisterd, tijdens het eindeloze roeren in de kopjes, dat onze koude harten warm werden van elkaar en dat we elkaar wilden beminnen als Romeo en Julia op hemels niveau.…

0-vervolg-0 Koele wind strijkt door hun haren rug voelt koud, hart verwarmd de nachtvlinder begeleidt een bijna perfecte landing Als een paraplu vouwt ze de bezem op steekt hem in haar wijde cape Het is rustig op de snelweg op de vluchtstrook liggen de restanten van wat de mensen zoal wegdoen tussen kleine en grotere dieren die niet…

De zon schijnt De lucht is blauw Goh wat een kou…

Ik denk, niet te negatief, de Rode Kersen bij de taart focus op die ene prent naar waar het windstil waait naar daar waar blaren nooit vergaan en waar de zon koud schijnt Ik ga naar daar, naar ‘t dennenbos naar het koude hart van dennenbos Naar waar je ook maar wil Maar, lieg toch niet, mijn meisje, waar zat je gisternacht?…

Het zijn mijn koude handen omvouwen met vederblad jouw warm zijn dampt in mijn oksels brood als achtergelaten bedekking vormt van verlangen zo ben jij als lief komen eten morrelend op het klein niveau van waarneming het ligt aan mijn hart dat ik je laat noodzakelijk en zacht…

koud als een ijzige wind die door mijn hart zijn weg vindt. koud als een duik in de diepte van mijn zijn. koud als de stilte die bezit nam van mijn onrust. zo koud…

Heel even was de hemel daar woordloos sprak liefde de taal van morgen ongebonden vrij kun je niet bezitten nooit bezitten mag liefde vrij zijn of is verbondenheid zonder ziel eenzaamheid kan houden van de schreeuw verstommen van verlangen naar jou koud, zo koud ...…

het stil en koud, zo koud ....…

haast naakt, lijf aan lijf vergrendelt magerte hun nachten betonschaduwen verschrompelen de dag, zoeken een plek om te ontlasten zij fluisteren de honger muren toe, vijf aan vijf hun pols klopt nauwelijks ramen enkel een zwarte mantel van sneeuw en een homp oud brood waarmee zij het ontbrekende kussen delen en waarin ze zichzelf…

Doe mijn koude hart verlangen Om mijn Heiland aan te hangen, Dat ik hem behagen mag. Heil’ge Moeder, allerkuiste, Druk de wonden des Gekruiste Krachtelijk in mijn gemoed. Laat ik ook met u bezuren Uw gewonde Zoons kwetsuren, Die mij vrijkocht met zijn bloed.…

Zwarte leegte, koud en stil... Wat kan ik zeggen als spreken niet wil? Koude stilte, leeg en zwart... Als ik zwijg, dan schreeuwt mijn hart...…

waarom schuil je achter een masker je ogen glinsteren van verlangen en genot je kunt je gevoelens niet verbergen naast mij, tot het ochtend wordt waarom zwijg je onder dit masker je mond om te kussen zo zacht waarom zou je mijn lippen onthouden ze zijn de jouwe mijn liefste, deze nacht wat draag je onder je mantel is het een hart van marmer…

De regen valt Een sobere symfonie Een bloedend hart Als verwelkte rozen Het sombere hart In de regen De wind waait Een lichte bries Een somber akkoord Een sobere melodie Het schrijnende hart Dan de wind Het is koud Het hart kreunt Een smeulend vuur De liefde verteerd De dichter verkleumd De regen De wind De koude De storm…

De zon schijnt vrolijk door de ruiten, verwarmt mijn koude handen. Koud door de koude pen, waarmee ik schrijf. Het zijn nu koele woorden die ik opschrijf, uit een hart vol droefenis, door iemand die er niet meer is. Een die ik nu zo node mis. Iemand die mijn hart verwarmde, mijn hart dat nu zo eenzaam is.…

In maart koude handen; de lente wil nog niet komen: de bomen dromen van bloesem zo blij, maar wij? Koude handen, een verlangend hart naar lente en warmte.…