Alle inzendingen over schors

Het nest vond ik leeg het mereljong lag op het tuinpad dood geen heen en weer geen op en af geen trafiek meer de merel zweeg ergens was het stiller in mijn tuin er krasten kraaien hoog op het dak schor en hees kraaien krassen heel het jaar zei mijn vrouw…

Laatst had ik van een vriend Een nieuwe schoor gekregen Ik sta nu weer rechtop En volop in het leven. Dus de komende tijd Kan ik er nog op hopen Dat ik weliswaar niet snel Maar schoorvoetend kan lopen.…

gedachten terug naar jouw geboorte waar jij ontkiemde traag ouder werd nu trekken wij met elkaar op in weer en wind is het niet alleen maar betasten over jouw ruwe huid waaraan ik voel dat jij nog steeds leeft groene aarde die ons in leven houdt laat mij je omhelzen sterf niet door ontbossing begrijp jouw tranen die langs de schors…

de kunst draagt stut gipst bouwt boetseert ver daarbuiten een andere tijd ze kerft tekens in het landschap buiten haar oevers stelt ze leken op de proef kunsten ploeteren en politoeren de verbeelding van de de zin van een terpentijn bestaan…

laat me als een kleine vlam mezelf zijn want hoe anders kan ik uitleggen dat de nacht zich niet vergist naakt op mijn schouders hij is een reiziger -ik ken zijn gewoonte- en komt binnen via schemerlicht berooft een boom van zijn bladeren en ebt dan weg in het oog van alledag laat me het ruisen legt zich neer ik klink zachter op…

Een schuchtere student uit Schore Las zijn boeken achterstevoren Z’n moeder zei, kom Ik weet wel waarom Je bent in de stuitlig geboren…

helder schenen onvermijdbaar van wat de dichter wil het aanschouwen van contouren door de voile van het fijnste linnen verend op een bed van slapend mos de zon z’n bron te doen ontspringen in stromen dauw, de zoetste parels te bedwingen in alle gefeeste zomers van ongedwongen evenwicht terug te lezen in kalenders van de jaarringen, de schors…

Laagje per laagje vervelt de plataan zijn schors camouflageprint…

De kever zit te knarren, en is al helemaal schor, en zei: "Wat wil je...", "Ik ben een ouwe tor!!"…

Zwart-wit blaft hij zei je schor en hees alsof hij altijd al een speelgoed- hondje is geweest…

Als allen hard schreeuwen wil dat nog niet zeggen dat IK hardhorend ben…

(tanka) De meiskes dragen bessen, schors en halmen aan, maken een stapel, stichten een tweevrouwsbedrijf: hun winkeltje in het bos.…

Op de Rozengracht in Amsterdam is bij een oude grote Iep het schors moedwillig gestript en de boom...ik dicht voor de boom.…

Zo door de schors in de stam snavelt de specht zich een weg door boom- schors en heel hard hout Tijd om te eten maar bovenal ruimte om zich te nestelen Scherpe snavel en een zeer oprechte stijve staart, met poten waarvan allebei middelste tenen naar voren staan de buitenste naar achteren Leven vaak in bomen Met hun staart als steun-…

Het kan toch zo altijd niet duren met de brandende uren - mijn stem is schor, mijn ogen dor.…

Mijn keel is schor. Ik lieg nooit. Alleen om bestwil. Ik huil nooit. Soms iets nats, ergens op een wang.…

En ziet, daar herrees Hollands koopmansgeest : bied dus royaal voor wat schors of een rank !…

de kou snijdt onverbiddelijk door de dikte van de schors onzichtbaar rillen ze ook al is hun trots fier verraden nog gesloten knoppen dat er voorjaar op komst is, ik voel 't…

bomen en nimphen moeder natuur verbeeldt traag de ruwere vorm oude schors buigt rond stammen gevoed door de bron der jeugd…

Elk hart beleeft zijn laatste bons Garuda krijgt weer kuikendons Nog smeult de schors en geurt het kruid Heilig Velijn is mensenhuid…

als een transplantaat hangt een stuk schors los van je zilveren jurk beduimelde bladeren als verschoten lovertjes rondom je heen en toch geef je licht wit wicht…

Mijn schoen gezet, wat denk je: niks Gezongen tot ‘k schor was, wat denk je: niks Lief geweest tot het niet leuk meer was, wat denk je: niks Dus verval ik maar weer in mijn oude humeurige ik!…

Ik, die ben in bomen uitgebroken tot groei, tot takken om te strelen, Ik die stukgelopen ben op hars en schors en het kussen van rasp Ik die van je houd tot aan de faliekant van jouw huid Ik wil staan als een gevlochten rondom aan de tuin die je bent…

schor schreeuwde mijn keel de laatste kreet ver weg was ze al haar haren door de wind gespreid en op een fiets naar ver geleid zij wilde niet meer keren en zien hoe zij mij in het zeer liet teren…

schor schreeuwde mijn keel de laatste kreet ver weg was ze al haar haren door de wind gespreid en op een fiets naar ver geleid zij wilde niet meer keren en zien hoe zij mij in het zeer liet teren…

Een hele hemel engelen die zich de kelen schor zingen om het verdriet der wereld te overstemmen. Daarna de stilte waarin het allerkleinste het allergrootste kust. Ook graag een suikerspin.…

ik zing hoog en laag ochtend gestemd schor en traag rokerig geremd kort is mijn woordje gooi het vandaag op een accoordje ik heb mij verlaagd het is nu het gemak dat mij behaagt doe toch mee in dit streven al was het maar voor even…

schuchter streelt de lentezon ruige schors van eeuwenoude eiken vanuit de diepe koele aarde sidderen levenssappen naar ’t licht een feest van pril groen fonteinen van nieuw leven…

Ik schreef je naam in een boom en de schors stierf af. Ik schreef je naam in een steen en de steen verbrokkelde. Maar ik schreef je naam ook in mijn hart en die zal er eeuwig blijven.…

Het Tropicana-bad in Rotjeknor Heeft badinhoud de Maas in laten lopen En gaat nu binnenkort opnieuw weer open Dan schreeuwt de concertganger zich er schor Het mooiste nog van dit unieke plan: Dat stagediven gewoon weer volop kan…