Alle inzendingen over stralenkrans

zo'n dag met een lintje, of een stralenkrans... De zon schijnt volop, iedereen is opgewekt.. Zo'n dag moet in een lijstje, zodat je, als het de volgende keer wat minder is, terug kunt blikken?!…

grijsblauw wolkenveld dreigend of mysterieus lichtversluiering opklarende stralenkrans atmosfeer in beweging…

broze tijdgeesten zwevend in hun stralenkrans brengen ze liefde op de drempels van oudjaar hopen mensen op vrede…

Ze reeg ons tot haar mooiste stralenkrans we fonkelden rondom haar maar bij het dragen zag zij ons nooit zelf een lumineus idee ontstond, in een maatje kleiner kwam er een soortgelijke nu schittert niet alleen haar hals in onze nieuwe vrienden zien wij haar ogen spiegelen ze glinsteren ons tegemoet wanneer ze in hen ziet wat…

(Aura III, tevens slot) Jouw reactie toen, was zo- wel be- als onbevre- digend naar tevre- denheid daar jij je in stilzwij- gen hult ontevreden echter door immer sto- rende pe- danterie…

Dansend In je stralenkrans Zing je een lied Van vergane glorie Eindige glans Zorgvuldig gevlijd Midden talrijke twinkels Geef je lichaam En gezicht Aan 't oneindig wijd Hemels groot firmament Een glimp van onsterfelijk Over donker gespreid Ode aan de zon Klein vergankelijk licht…

Nu de nacht is ingetreden vertoont de maan haar stralenkrans. De nacht is helderschoon. Voorbij de muren van de kamer wacht het voorland op gedempte toon.…

De blauwe stralenkrans met witte stippen Op de vleugels droeg het licht Van hoop en wensen Hij was een vlinder in de geest Een eenling onder mensen Hij zag de ruimte en de zon Zag geen beperking Als hij weer eens aan iets nieuws Had lopen denken en er dadelijk aan begon Het had voor hem de diepte van de onrust En de korte lengte van…

verlaat je tere zijden kleed toon mij jouw zachte huid een lied van enkel fluistertonen zacht trillend verschuivend zand verspreidt zich over gladde wegen van maagdelijke tronen droom met mij, ga toch mee raak mijn verlangende vingers omring ze met jouw bloesem, geurend naar een witte orchidee ik droom in jou, jij in mij in een zuivere stralenkrans…

Schenk een groot hart met vurige kussen en steek er veel vleiende woordjes tussen… geen mooier geschenk om je geliefde te geven en eens van de werkelijkheid weg te zweven zo valt er voor beiden nog heel wat te leren… Sint–Valentijn zal zijn stralenkrans schenken als je hem patroon van de liefde blijft gedenken!…

Om het hout der schande schijnt glanzend en klaar een stralenkrans, die zich vloeiend verwijdt, genade der Zaligmaker verbreidt over Zijn grote haters- en beulenschaar. Het milde licht verlaat de heuvel van smart, reist ondanks hinder heel de wereld door, wordt dikwijls met blussen bedreigd, maar volhardt.…

Verlangend voortgaan op het lange pad; aan het eind ervan prijkt een stralenkrans, noodt én vermaant, omringd door milde glans, die soms vervaagt _ tot star, neerslachtig mat.…

Maar geen weet, als te loor is Gezonken 't rijk van 't menselijk ‘bijna’, Wat me in de keel daar brandt, wat dol verlangen Dat schreiend uitslaan wil in gloed van zangen, En hoe 'k in stralenkrans van duiz'ling ga Door eenzaamheid, het hoofd vol duistre glories. 1900…

volkomen onvoorspelbaar maar schoner dan 't verleden dat allen zal verrassen wat straks je moedig ploeteren totaal zal transformeren tot een heroïsch hoofdstuk in de sacrale documenten van 't aardse mensenvolk een lichtend kleurig epos kan dit vooruitzicht nu alvast aan 't vechten en geworstel een aureool verlenen een pure gouden stralenkrans…

zegeviert, het heelal schalt de trompetten enthousiasme ongeëvenaard, iedereen voelt tinteling kan het niet verklaren, is geemotioneerd het gesprek start, de dialoog heeft waarde na eeuwen, decennia, decaden victorie, de wereld is gered de tegenkracht geelimineerd verzengd, verkoold tot as de antigod, de antichrist heeft kracht gemist een stralenkrans…

zegeviert, het heelal schalt de trompetten enthousiasme ongeëvenaard, iedereen voelt tinteling kan het niet verklaren, is geëmotioneerd het gesprek start, de dialoog krijgt waarde na eeuwen, decennia, decaden victorie, de wereld is gered de tegenkracht geëlimineerd verzengd, verkoold tot as de Antigod, de Antichrist heeft kracht gemist een stralenkrans…

de bitterheid voorbij schermt hij zich af van profaan rumoer en aardse illusie hij speurt naar wijsheid in het mystieke achtvlak dat het innerlijke licht bundelt op het raakvlak tussen vierkant en cirkel, waar de werelden elkaar ontmoeten in de agaten kubus sluitsteen van het gewelf licht de stralenkrans verder dan de krochten…

De zwoele nacht doortrilt uw majesteit, de aarde is een matte weerschijn van uw glans; zacht om mijn slapen vloeit uw stralenkrans; mijn zwellend harte vult de onmeetlijkheid. 1892…

' -------------------------------------------------------- Circe - tovenares die de tochtgenoten van Odysseus betoverde / verleidster nimb' = nimbus - wolk; stralenkrans…

dringt in denkende oren en zenuwen van schrijvers en scheppers der toonkunst om in moedig woord en stemmingsvolle wijs kracht en glans aan het geloof te geven Jezus' wegwijzer van dood naar leven moge in het dagelijkse bestaan bij kleine verloren ogenblikken of opwindend woelig beleven zijn beide brede gekruiste lijnen omringd door milde stralenkrans…

verbogen Zijn ze tot één versmolten Van het elders afgeschermd Hun verschil tot een motief herleid In een starre omhelzing Hij Met afgewend gezicht de afstand bewarend In een opzichtige kamerjas In hoekige vlakken zonder kleur Grijpt haar hoofd Keert het naar zich toe Kust Zij Met ronde, bonte stippen verbloemd Haar bloementooi als stralenkrans…

Branden zoals maar een liefde branden kan, vlammende enorme kracht, die brandt als zuiverend vuur, de verloren gewaande ijdelheid van het stenen volk, luisterend naar de gekleurde stralenkrans van de natuur.…

Genot bindt niet voor immer: lichaamspracht verschemert onder de eedle zieleglans: mijn geest omhult u met de stralenkrans, door kunstnaars slechts aan heilgen toebedacht. Uw zachte glorie glijdt om mij en windt mij in heur helder licht, - en lange nacht verzwindt.…

Genot bindt niet voor immer: lichaamspracht verschemert onder de eedle zieleglans: mijn geest omhult u met de stralenkrans, door kunstnaars slechts aan heilgen toebedacht. Uw zachte glorie glijdt om mij en windt mij in haar helder licht, - en lange nacht verzwindt.…

spiegelt dat de maan achterover stort in een struikgewas van pasgeboren sterren het is waar dat het zal doorgaan het is waar dat ik drie vrouwen naakt op het strand van Marseille heb gezien hun lijven drie geplooide zakken hun haartjes waaiend als tissues in de wind met korte pasjes liepen ze het water in, hun boezem ongerimpeld een stralenkrans…

de rugstreepzandpad laten horen het wiekt en wuift er, 't zindert in het gras als ware zij de mei van herman gorter in maartse buien zonder vest of jas jaar in jaar uit die gangen der seizoenen Nu klopt de lente weer aan haar portaal niet hard maar zacht het zweijmelt allemaal als dan de zoon van helios de zon apollo met zijn gouden stralenkrans…

Toen is zij onverhoeds aan mij verschenen, niet in een stralenkrans en slechts gezien door kinderen, maar dicht omgeven door de zwartste berichten uit de krant, zeer zichtbaar voor al wat ogen had, zij, madonna van de honger. Bid voor haar, moeder in die hete hel, levend nog slechts voor haar smachtend kind.…