Alle inzendingen over Apocalyps OR eindtijd

De zon ziet zwart als een zak vol haar. De maan is bloedrood, oogt pijnlijk gewond. Sterren vallen uit het luchtruim op de grond. Hemellichamen worden strijd gewaar. Wat in het leven gezeten is, en klaar, bij het daagse gebeuren een sterke bond, draait later wellicht dol geworden rond: het Einde der tijden maakt zich openbaar. Gods Troon…

de kiezels die mijn voetstap altijd ving in bekend geluid nog voelde alles vertrouwd ondanks donkergrijs in het vooruit het goot stil makend de sfeer veranderde snel naar kil en fel tijd had opgehouden te bestaan toen het hemelwater zich liet gaan zag de zondvloed komen als een zee die het land overstroomde wist de apocalyps…

van de schepping en de zin van het bestaan In demotiverende tendens worden wonderen ontkend door het arrogante weten en van wispelturige goden is ook niets meer te vrezen Bij geluk hoort ontzag dat ontstaat als men onwetend de grote wereld gade slaat dat weten gelukkig maakt is niet zo vanzelfsprekend Geestelijke apocalyps…

Angstzweet parelt ijzig langs mijn hals: Apocalyps was weer mijn lot vannacht. In de zwoele warmte van het bed slaap je, dicht tegen me aangevleid onwetend van de angstdroom die mijn hart beklemt. Wellicht spin jij je eigen droom teder rond het cocon van je buik waarin beginnend leven ruist.…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Terwijl het landschap snel zich aan mijn oog voltrok scheen in een ogenblik de apocalyps mij toe: (nee!…

je hebt de zee zien komen steeds meer water tussen duin en de verte van je dromen ze bloeide tot schuimwitte bloemen die in lange rijen omsloegen met donderend geluid zon weerkaatste op ontelbare botten die de vloedlijn markeerden als het vroegere kruiend ijs bizar beschreef zo dood het sterven der mensen in een niets ontziende…

Weldra zingen de engelen een triomflied vol vreugde springen vissen uit het water vormen hun vinnen vleugels en vliegen zij ijle hoogtes in. Weldra branden alle duivels een bitter vuur van woedende wrok duiken ze als vogels het water in zonder kieuwen om te zwemmen een stikkende nood verdrinkend. Weldra is de mens onthand zullen kattenklauwen…

wanneer de kaarten worden gedraaid geen hond nog de dorre grond bezaait de maan zich verslikt in kometen water zichzelf heeft volgevreten de ontbeerde burcht is ingestort regeert de dood van haven tot port…

God gleed vederlicht en stil langszij en stilte hield haar adem eventjes in Donder van ver kwam loom naderbij was dit van ‘t eind dan wel ‘t begin? Een onheilspellend stil lag in ‘t land angstig kropen dieren in ‘t veilig hol ‘t Vagevuur bleek echter niet coulant alle aardbewoners betaalden hun tol Toen brak het grauwe gedonder los…

er nog in het dagelijkse leven met de vernietigende angst waar we elke dag mee geconfronteerd worden meer dan ooit voor ondergang door pandemie en dood verlangend naar zijn uitgestrekte armen liefdevol warm en teder elkaar bijstaan dat alles zal er altijd zijn doorheen ziekte verdriet en vernietigingsmogelijkheid tot de eindtijd…

het geurt want open borrelen de geheimen en het stinkt want bloot ligt het mysterie en het sist: de nijdigen vloeken want de kans op een einde met fijne slierten en neuken tot 3 cijfers na de komma met de wulpse engeltjes van de apocalyps, blijkt al eeuwen terug onherroepelijk gemist.…

beleden en vereerd werd vecht thans verwoed en meedogenloos veel bezongen Israël en landstreek Gaza u strijdt vernielzuchtig tegen elkaar houdt onschuldigen gevangen met eindeloze vragen bidt men tot de Heer van al het leven misschien schuilt vrede in het verre verschiet mogelijk zwaaien de beproevingen der woelige Eindtijd…

kan het zijn, dat van Genesis af het parabolisch Verhaal, de Ellips der Geschiedenis - tot het vuur van de Apocalyps de laatste beelden verbrandt, de luchter, het boek en het lam - niets anders is dan het vluchtige spiegelbeeld van mijn slaap, tussen dromen verdeeld?'…

Is het de eindtijd die eens komen zal? Hoelang zal dit nog kunnen voortduren? Waar gaat het heen met de schepping? Eens zal God op deze aarde wederkeren En aan de mensheid zich presenteren Het zal zijn een grote bijzondere beleving. Waar gaat het heen?…

zacht brak de hemel in flitsend ontladen rolde donder uit gerafelde gaten er was geen tijd en plaats voor angst het zintuiglijk bereik herkende al zijn eind we rouwden om de ondergang van het paradijs dat niet eens de status van hemel bereikte treurden om de weggegooide kansen om nog eenmaal met anderen te kunnen dansen de apocalyps…

zullen blijven toch zal in eerste opzet het geel en groen van hoop en natuur domineren naast het blauw licht contrasterend ook een nieuwe kleur zal de aarde uit zijn genenvoorraad als uiterst vitaal aandacht trekkend pigment produceren in warm en verbindend scheppingscement uit een toonsoort die geboren is in het lijden door de apocalyps…

wachtend op een nieuwe tijd stralend vanuit ons gouden hart wetend in de kosmische cyclus lijdend door de pijn verward hopend op een nieuw leven strijdend door de duisternis wakend over liefde en leven biddend voor de Apocalyps stervend in de ban der tijden vechtend in het hemelvuur hopend op een goede afloop terugkerend naar de natuur…

ik voelde klanken op de weg een stuk klavier speelde chaos van papier zonder schrift in dissonanten naderde apocalyps met af en toe een hemels intermezzo tussen treden die ik heb gemist wanklank bleek al lang refrein in dreunende verwarring het tekstuele werd gerapt in stroboscopisch licht op een magisch virtuele set stemmen…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

langer het was al een tijd aan de gang dat rottingsproces dat verrottingsproces de aarde is van iedereen vergeet dat maar de aarde is van de aarde en nu is de aarde niet aardig laten wij nu aardig zijn voor mekaar en dan samen aardig voor de aarde dat levert dan een nieuwe wereld op aarde en mens in respect samen niet het begin van een eindtijd…

vrijheden komen met een prijs.. de prik..of beperking ben je niet gevaccineerd kom je nergens voor in aanmerking althans nu hier nog niet maar het zal me echt niet verbazen als het er toch van komt door al die analytische dwazen en ik spreek niet over cijfers maar ik krijg een heel apart gevoel van binnen dat een nieuw tijdperk is gekomen en de eindtijd…

Misschien lijkt dit je niets Zit je verveeld te mokken achter je grijze masker Toch is dit niet de apocalyps die je verwacht ’t Is de gloed van m’n vuur dat je afschrikt Wek de klank die slag om slag terugkeert De wekker tikkend, levend in je zachte handen Razend, gierend de tijd ramt aan de poorten Alfa tot Omega, illusie tot de muur Verleden…

Zo gaan zij beiden, hooggestemd en fier, Als in apocalyps, èn man èn paard, In vlammenpralend, visionair gezicht.…

van de man die zijn simple things in een etude zingt voor Jellie maanvlinder de kunststofkoningin Vallende engel uit het noorden die dichter bij ons wist te komen in de stilte ongehoord was wat ontstond een scheppingswonder Dank, Titaantje voor je kussen en de vrijage zonder woorden Adieu Jellie et bon voyage au pays d'or…

Zweer de verbeelding af Op “vipspotting.nl” Op “graaggenomen gastjes” Op “tv-babes punt orgieland” Op “is-she-hot-or-is-she-not” Op “liever naakt dan niet gezien” Een belspel-del Mummie met de Mummelmond Een studienicht Beau de Boulevard Een Prima Film Sex en haat en kop eraf Een goed gesprek J.P. de bal-bla-balkenbrij Bestel een…

wij hadden het doek breed opgezet en stevig ingekleurd alsof de materialen nooit op zouden kunnen raken met joyeuze gebaren en veel spektakel was leven vorm gegeven het zorgeloze bleek ons gegund tot het omslagpunt toen openbaarden feiten het diepe moeras waarvan gas de grootste leugen was het bestaan een begaan met redden van het…

ik wieg mee met de vlammen van mijn klein vuurtje hoop dat ik gesprokkeld heb uit gevonden stukjes dood om me heen zij waren al verloren hun groei gestopt door structureel tekort aan continuïteit die in het leven van de soorten snijdt diversiteit is al geminiseerd door economische belangen waarbij de mens zichzelf met hoofdprijzen…