Netgedichten

netgedicht (nr. 69.556):

In rood gedood

je hebt de zee
zien komen
steeds meer water
tussen duin en
de verte van je dromen

ze bloeide tot
schuimwitte bloemen
die in lange rijen
omsloegen met
donderend geluid

zon weerkaatste
op ontelbare botten
die de vloedlijn
markeerden als het
vroegere kruiend ijs

bizar beschreef zo
dood het sterven
der mensen in een
niets ontziende
onvoorspelbare vloed

in rood gedood
hebben zij zich bij het
laatste oordeel neergelegd
op het zand dat eens
het strand van vakantie was