404 resultaten.
O klamme koude...
poëzie
2.0 met 9 stemmen 1.605 O klamme koude, die me 't krimpend herte
beklemt, en 't àl ontzielt en mijn gedachten,
als bloemen, dor voor ze in de zonne lachten,
doet nederbuigen onder 't lood der smerte,
- doet nederbuigen in wanhopig smachten,
zo droef, ach, o zo droef, tot haar verterte
de tred des wandlaars, onbewust hoe 't herte
toch pijnlijk krimpen kàn om al…
dromer
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 2.414 dromen draag ik naar de zee
wind fluistert door mijn haren
neemt jouw geur en woorden mee
de rest wil ik bewaren
tussen schelpen en glanzend steen
en het zout dat ik nog proef
zal het helpen als ik ween
of blijft de leegte diep en droef…
Kathedraal
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 1.582 zachtjes, zei je
vergeef me, zei ik
dat ik het jubelen niet
in je haren heb gevlochten
of mijn meest zachte gedachte
van onzegbare dingen
vergeef me, zei ik
dat mijn schaduw op
het gebrandschilderd raam
de schoonheid niet raakte
van het genezend licht
rust maar,
zei je
in mij
eindeloos droef…
Afscheid van Adèle
snelsonnet
4.0 met 6 stemmen 529 We zien Adèle voor de laatste keer
Ze heeft de episodes uit haar leven
Soms zoekend, soms verbrokkeld weergegeven
Inmiddels kan ze dàt zelfs amper meer
Het zijn gedachten die zo’n film omringen
Droef als een lied dat zíj nooit meer zal zingen…
Vertrouwen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 182 Donker is deze nacht,
Stil zijn je woorden
Het fluisteren van regen
Het fluiten van de wind
Alles maakt het zo zoet
Hier zit ik, in dit bos
En kijk ik je aan
Zo mooi, zo droef
En ogen, zo blauw
Zing voor mij mooie nachtegaal
Draag je lied voor me op
Wees niet beschaamd
Ik zal er zijn
Ook in je hart…
Een zonnebloem
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 517 Een zonnebloem staat
droomverloren
en al voorbij haar hoogste glanzen
met lome blaadjes
droef te staren.
Gaat het zo ook met ons:
dat na de rijpe, goede jaren
de glans verdwenen is
en ook de vreugd?
Of zijn er andere horizonten
die wenken gaan
en door de jeugd
nog gezien zijn?
Dient daarvoor soms de pijn?…
Als de blaadjes van de bomen gaan
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 552 Als de blaadjes van de bomen gaan
wordt het zo droef in mij
die fijne warme zomer
is dan weer voorbij.
Je ziet het sterven rond je
van wat zo fleurig was
het nieuwe jonge leven
is er het voorjaar pas.
Als er om mij heen
de dingen sterven gaan
dan voel ik mij verdrietig
en lichtelijk aangedaan.…
vogelleed
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 671 tegen het venster klinkt een doffe
klap, ik loop verschrikt naar buiten
zie een jonge merel op zijn rug
die - nog warm in mijn hand -
geen wiekslag meer laat horen
zijn deuntje nooit meer fluiten zal
ik leg hem in een droef gegraven
kuiltje, er waait wat bloesem
op het zand…
Het vallen van de maan
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 1.971 Zij viel in de diepte
toen zij werd gebroken
in duizenden stukjes
bedroefd met een traan
Haar laatste kwartiertje
was nu aangebroken
het zou haar niet lukken
nog een keer te staan
Een mannetje droef
probeerde te schikken
maar zou met zijn lach
in haar ook vergaan
Ze viel in de zee
en stierf in snikken
en met haar de zee
die nooit…
steeds opnieuw
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 80 het onbeschrijflijke
slaapt nooit
het sluimert
hoog achter bergen
niemand
kan er bij
kraaien doorboren
de stilte met
metalen gekras
zo droef zo wijs
zijn de diepe lagen
van het zwijgen
deze plek
raakt het hart
altijd weer aan
het denken moet
steeds opnieuw
beginnen…
Onkruid
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 1.723 ontkiemend onkruid
bedreigt zijn leven
zodra het zich sluipend
onderhuids zal bewegen
woekerend onkruid
geworteld in zijn brein
kweekt verwarring en angst
en laat ons droef te moede zijn
nietsontziend onkruid
doet ons de handen vouwen
en stilstaan in de lucht
op vleugels van vertrouwen…
Opgesloten
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 54 Er ligt een vertragende stilte
in de schaduw van jouw lichaamstaal
een droef verhaal, het zwijgen waard
vergeten in zichzelf, gekooid
niet welkom in de wereld
en alles wat je tegenkomt
blijft zelfgenoegzaam
op veilige afstand
van jouw werkelijkheid
beperkingen, je hebt ze nu
in dwaze dromen opgesloten.…
Hoe het begon
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 681 in die dagen zonder affectie
vol zorgen en pijn
vond ik jou, werd getroost
daarmee begonnen
de levendige dromen
vol poëtische fantasie
vaak beloftevol, puur
of breekbaar mooi
andere keren droef en hard
misschien geloof je niet alles
maar als ik stop met schrijven
dan mis je me…
drama in de straat
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 237 het is ongehoord
buurman heeft zijn vrouw
dodelijk vermoord
zijn hond sloeg aan
ik weet niet hoe het werd gedaan
misschien wel met een degenhouw
ik hoorde nog woef, woef, woef
daarna heel scherp pief, paf, poef
hond en buurman dood, echt heel droef…
Narcissen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 In een vaas stonden vijfentwintig narcis(t)jes
Met hun zonnige kleur
Glorieus te pronken, om aandacht te lonken
Hun glorie was echter vlug vergaan
Na een week hadden zij er verslenst bijgestaan
Droef gooide ik ze op de afvalhoop
Met de belofte dat ik weer zo’n bosje koop.…
Een ware nachtmerrie (II)
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 190 U sprak ooit over het purper van de avond
het naamloze en al wat droef.
Hoe nu te blijven staan,
het haken in de haag te benoemen,
lieve vogels vallen net als de dag stil
waar het onuitsprekelijke steeds het spreken zocht.…
Het Dooit.
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.063 Droef is de dooi
maar als, uitgeblomd,
dat donzen droomsel
gefilterd komt
uit zuivere lagen
van wijze grond,
kristal is voor de ogen,
wijn voor de mond,
muziek voor de dichter,
drank voor de plant,
dan leer ik de lesse
van dooi in 't verstand.…
Liefde is
hartenkreet
3.0 met 29 stemmen 1.656 Als ik mijn handen leg
Rondom jouw droef gezicht
Als ik je ogen zie
En jouw pijn de mijne wordt
Als ik je verdriet omhels
En zacht jouw tranen kus
Als je lichaam zich ontspant
En ik de angst eruit voel vloeien
Als je me stilletjes laat weten
Het leven weer even aan te kunnen…
weten
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 91 we tellen
noch noemen
de breuken
de malen dat
Magere Hein met
zijn messcherpe
invitatie zwaait
we delen
ongebroken
een tere
traan van de
lenteregen
op prilgroen
voorjaarsblad
we weten
wat we
gisteren
wilden weten
de onmeetbare
tinteling van
droef verlangen…
BUITENLANDS ELFTAL
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 376 Géén koningin die droef haar handen wringt.
Géén goedbedoelde geef-gauw-gironummers.
En van de buisbekende Hilversummers
Is er geen een die gratis liedjes zingt.…
Vurige blaaskaak
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 538 Het werd een droef besluit.
De pop was slap. Hij blies
z'n laatste adem uit.…
Het herfstig geel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 129 En het herfstig droef gevoel
voor al het moois
dat binnenkort
voorbij is,
omarmt me.…
De zonnebloem
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 60 Een zonnebloem staat
droomverloren
en al voorbij haar hoogste glanzen
met lome blaadjes
droef te staren.
Gaat het zo ook met ons:
dat na de rijpe, goede jaren
de glans verdwenen is
en ook de vreugd?
Of zijn er andere horizonten
die wenken gaan
en door de jeugd
nog niet gezien zijn?…
Zomermiddag
poëzie
3.0 met 4 stemmen 1.278 Weet ik nog of ge lacht of droef zijt,
Mijn ziel, over wie zich besloot,
Als één broeiend licht zich besloot
De verte en de tintelgewelven
Van de dag die verblindt zichzelve,
Onroerbaar en groot, als de dood.
-------------------------
doom: mist, nevel…
Was 'k nu bedroefd
poëzie
4.0 met 2 stemmen 492 Was 'k nu bedroefd, 'k zou met de droefsten schreien:
Zó droef als ik kan toch geen droef mens klagen:
Maar tóch zou 'k zeggen: klaag om 's Levens slagen
Niet wild, niet zó of 't u niet mócht kastijen.
Krom krimpe ik van verdriet; — 'k tere uit van lijen; —
Mijn arm hoofd snapp' niet waarom zulke plagen; —
Maar wee, weé mij!…
Origami
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 900 Uit verveling
vouwt hij vogels
in Japanse stijl
uit verlangen
bouwt hij luchtkastelen
die zo grimmig zijn
vervoering torsen
en tenslotte
laat hij vissen vliegen
van noord naar zuid
met papieren vinnen
op de straalstroom
en een toverfluit
de maan die blijft
onzichtbaar totdat
zijn geschreven zinnen
enkel origami zijn
en droef van…
BOSTRIP
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 95 tanka
Rondkui'ren, waar eens
die jeugdherberg blijdschap gaf,
alleen nog bomen,
bloemen en moerasjes zijn:
welbewust _ droef genieten.…
Op de dood van Leentje
poëzie
4.0 met 2 stemmen 652 [een uur na hare geboorte, met hare moeder overleden]
Leentje, ontwaakt van ’t lange slapen,
Wierp een blikje om zich heen,
Zag, dat hier niets was te rapen
Dan ellende en droef geween.
Leentje sloot haar schuldloze ogen;
’t Sterven was voor haar gewin,
Ze is toen juichende gevlogen,
Moeder na, ten hemel in.…
Brood en spelen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 123 de tsunami is weer
langs geweest kaarsen zijn
gedoofd in heilige huisjes
waar aarde beefde
liepen catacomben vol
met rijke roomse geesten
nog flakkert in
schuilkerken de vlam
van hoop in droef verwerken
brood en spelen zegeviert
maar jan modaal betaalt de
decadenten voor zijn loos vertier…
onzekerheid
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 203 je wilt het niet geloven
wat ik allemaal wel voel
kan er echt niet slapen van
ik denk altijd en ik woel
mijn hart is droef en triest
onzekerheid heerst in mijn borst
ik ren en loop maar raak niet los
geen honger maar wel veel dorst
wat trillend op mijn benen
sta ik hier nu voor jou
met tranen in mijn ogen
en ik schreeuw... ik hou van…