Alle inzendingen over Gevaarte

Het schip komt binnen, wat een prachtig gevaarte.... toch zal het nooit sterker zijn als de zee. Schepen met containers komen en gaan,het is bijzonder dat deze op zee gewoon kunnen blijven drijven. Een binnenkomst van dit schip was voor mij niet te missen. Met prachtig weer deed het de haven aan.…

Erdogan maakt vele mensen bang zijn extreme uitspraken laten me kotsend braken hopelijk blijf hij niet al te lang de ideeën van deze man zijn een gevaarte waarmede hij oorlog en geen vrede provoceert deze machtswellustige tiran!…

Want geen van zijn dienstwillige consorten Verstout zich het gevaarte in te korten, Behalve als de schimmel er op staat.…

Zoals de gouden gevaarten Van wat ik beminde, Van wat ik verlangde, Van wat ik begeerde - Maar nimmer had!…

In gedachte warme liefde van een eeuwigheid geleden de heetheid op de achterbank dan kwam ik naar haar toe van Utrecht naar Harmelen gereden de hitsigheid nog in mijn hoofd wilde haar graag van haar werk naar huis brengen in een rood gevaarte dat Renault 5TL heette maar onderweg ging ze al los en stortte zich vol gretigheid achterin op…

Daar kwam ’t gevaarte naderbij het milde motor brommen werd hels: een het oor verdovend grommen. Een laatste vlinderslag een grimme branielach wat zeer niet al vermag! Begroef de man zich in de schoepen van haar roestvrijstalen schroef.…

zie hier het bewijs want zoals u ziet is dit gevaarte onderhand al grijs bejaard en is het spek verhard tot steen mijn cliënt hier in deze stoel schudt zijn hoofd en grijnst mismoedig daar de fondant zijn gebit naar een zeker gebod verwijst hoe minuscuul is het feit dat bedrog geen wijsheid kent en dat uw betoog als een fuga de getuigen…

Je vroeg: wordt dat nog wat dat universum van ons dat uitdijende gevaarte dat wassende gevaar waar ik in jou zit en jij in mij dat ons telen en tanen is die kosmos die ons als een joker uitvond en verborg aandeed en uittrok dat ding dat al 13,7 miljarden rondtolt Die ballon is vandaag nul geworden en feliciteert ons met een kind een…

Woeste gevaarten bedreigen mijn lyrische bestaan. Rotsen dreigen mijn fysieke bestaan te verpletteren. Om tot rust te komen kruip ik in de hooibergen bij nukkige boeren, die mij met rieken prikken. Ik ben op weg naar de veilige haven van mijn kindertijd, die evenmin veilig was, maar ik moet toch wat.…

We waren alweer druk met knooppunten Wie veel fietst weet waar ik het over heb Over een route met punten leren stunten Nu wel leuk,maar eerst vonden we het nep Wij wilden fietsroutes met een leuke naam Geen gedoe met knooppunten en kaarten Maar soms volgen we de meute zwijgzaam Nu zijn we geroutineerde fiets gevaarten We flitsen van punt…

Hevig schommelde het gevaarte, liet zich dan toch in het lichtend noodweer gaan vol overgave aan de boogbalans.…

zie ik de rode avondzon langzaam zakken in wat God ooit kon 't donkere silhouet van een paard muggen dansen tussen fruitbomen het achtergelaten dievenmasker en ik bedenk me zelf de dichterlijke natuur van dromen in een andere doorleefde wereld als een oude beambte achter een stoffig bureau teken ik een glimlach in het dalende gevaarte…

Hij die als een gedreven boei Wars door de schimmige ondergroei Van ons bliksemschichtig bestaan Zijn pantergang is gegaan Wiens dwarse vlerken zich ontvouwden Tot een zinslijpend gevaarte Van vliesvleugelig aangrijpende Verlichtheid en klaarte Hij de introspectieve extravert Eigenhandig, gevoelig en ad rem Die krachtens zijn bronstig…

deze zin draalt als een stoomloc door mijn brein, ik hoor zelfs de hoge toon van de fluit wanneer het gevaarte zich wil stationeren zoals vaak roer ik mijn mond met een gelispel dat ik iets te hardop uit, ik zie het in de verwonderde grimassen dat mijn tongval zich weer heeft bezoldigd en zich te eer heeft gestreken aan mijn wilde verwarde…

Voor de trein speelde een kind zijn haren door elkaar gewaaid Voor ’t gevaar scheen hij blind hij had naar die trein gezwaaid Het gevaarte naderde gezwind iedereen hield ontsteld adem in want ze zagen ‘t spelende kind geen echter, verroerde een vin Het jochie speelde lekker door toen ‘t schril geluid weerklonk Keek zelfs niet op van ’t…

Een geel gevaarte monstert even aan vlak langs spoor zeven van Utrecht Centraal zie ze dringen tussen het metaal men perst zich tegen hen die naast hem staan op weg naar hun klimaatmanifestatie honderden studenten en scholieren in Noach's ark, symbool voor mens en dieren strijdend tegen zondvloed onzer natie deuren schuiven terug,…

Het koninginnevuur werd gedoofd De vlaggen halfstok, van feestvreugde beroofd Geëindigd door een zwart gevaarte als een raket Door de hekken heen gedrongen In een grote vaart Gestopt, door de naald.…

Waar éens de vlammenbrand deed daavren 't zwaar gevaarte, Gapen met brede wond de bergwand in zijn flank Ligt thans het rustig meer, dat spiegelt in zijn klaarte De eeuw'ge loop der zon, der wolken vluchtig blank.…

van het oerwoud in duisternis zwijgen slechts takkengekraak laat zich horen de kudde olifanten voert strijd met kronkelvingers van lianen achter de groep ligt een pas gebaand pad daarover strompelt een eenzame bul reusachtig _ spookachtig _ vaal wit wegens die eigenaardige kleur door zijn medeschepsels verstoten rondom dat blanke gevaarte…

Verbeeld je, ‘k was daar aan een ketel met honderd man, drie jaar aan ’t werk: maar ’t was dan ook een heel gevaarte, hij was nog groter dan… die kerk.’ ‘Loop! Waarvoor zou zo’n ketel dienen?’ vroeg ongelovig stuurman Jaap, Maar Teun, de smid, zei leuk en droogjes: ‘Wel, ‘k denk voor ’t koken van jouw raap!’…

Vanaf de overkant keek ik toe hoe hij het heftig tegenstribbelende gevaarte uit de sloot wilde halen. De grote snoek verweerde zich met man en macht en ik zag hoe zijn staart het water deed opspatten. De visser met een sjekkie in zijn mond gebruikte een schepnet om hem binnen te halen, wat niet meteen lukte.…

valleien gaan van Lhasa zeven duizend meter hoog zit witte sherpa Tabula Rasa roerloos in de wacht voor de verschrikkelijke Kerstman Yeti Eeuwig zijn Sneeuw God vergeten stil kwam daar een stip steeds naderbij yakboterlampjes flikkerden hoog op Tabula Rasa ratelde onbewogen op hete kolen met zijn gebedsmolen daar kwam haarloos het gevaarte…

dan draait onmiskenbaar een vrouw zich om en krijgt hem stijf van schrik in het vizier zij ziet de onbezoldigde wachter te velde maar hij ziet zelfs haar ogen niet hij ziet alleen een elegant lichtbruin gevaarte een punt des tijds kijken zij door het hennepen venster tussen hen in tot ze giechelt en met hafiz in haar hand naar binnen…

Wolken gevaarten die, in wazige verten, aan de aarde kleven. Wolken zo hoog als wit besneeuwde bergen, leunend op de velden der vergetelheid, als vermoeide reizigers der geschiedenis. De lange, lange tijden der geschiedenis zijn onbeschreven, het leven, als in luttele seconden in de lodentijd der eeuwigheid.…

Geen razendsnel gevaarte. Ze verlangde naar een rails Die haar kon brengen waar ze wilde. Maar ze wilde niks meer nu. Dus stiekem ook geen rails. Laat mij maar lekker dwalen Riep zij haar leven tegemoet. En haar leven liet haar dwalen Liet haar zien hoe dwalen voelt Weemoedig en verdrietig Riep zij vol verbazing uit.…

Dan ineens vanuit het niets komt het logge gevaarte de sloot uit, ik kijk verbaasd. De boerin roept me toe: dat gebeurt vaker maar echt:ik zag het niet eerder. De koe zag eruit of ie wel een wasbeurt kon hebben.…

Denkend aan molens bij sloten waarop recht toe recht aan tussen twee punten in lage landen gevaarten steeds heen en weer gaan soms om op zandbanken te stranden verbreed ik mijn perspectief om uit de hoogst wondere wereld van waterwerken teer gevoelig te verbijzonderen Tot de vorst onder de Molen van Sloten de Ringvaart doet kraken en snerpen…

me stevig vast vandaag Sla je arm om mij heen Liefste ik mag je zo graag Toch voel ik mij alleen Er zou vrede op aarde zijn Op beide Kerstdagen Vrede met in de hand Een geladen karabijn Ik heb je nodig echt waar Geef mij de warmte terug Mijn lichaam voelt zo koud Het gaat nu wel erg vlug De boom is nog steeds kaal Een groot groen gevaarte…

O zwart gevaarte boven 't hoofd zwaar hangend in de donkre lucht, wat heb ik in uw diepten al gesmacht, gebeden en verzucht! O levend stenen wezen! Hier, door angst gejaagd, door hoop gestaald, ben ik naar 's harten wondergang, wild ópgedraafd of kalm gedaald.…

Hoger deint het rimplend water tegen dijk en log gevaart. Span uw spieren, trek uw schonken tot een forse haal ineen; klauw uw hoeven, dat de vonken spettren uit de harde steen! Juh! de drijver vloekt en krachtig hitst denzweep het oude bloed, daar de zware schuit onmachtig worstelt tegen wind en vloed.…