Alle inzendingen over IJsselpret OR bootje OR bevroren

onder dik ijs heerst geen wind geen geur. geen kleur. enkel uitgevaagd pallet van pastel als herinnerd. hoe er vissen zijn traag zwijmelen als verstild. ze doorzichtig zijn als nat papier en water haast vaste vloeistof is geworden. planten hun adem stokken. hoe de lucht tussen ons bevroor en ook de woorden tussen onze monden.…

sjofar bij de tempel Hier wordt Gods woord vervuld Kom, neem van hier de weg nu oostwaarts Richting de Dode Zee Langs Jericho daar in de verte Dalen we af daarheen Jeruzalem, oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt Ik zal jou nooit, nee, nooit vergeten Jij bent van mij Yerushalayim shel zahav Veshel nechoshet veshel or…

een bootje dobbert stuurloos op de golven wolken pakken zich samen boomkruinen zwiepen heen en weer ze vangen veel wind terwijl het bootje op de golven voort dobbert staan de beste stuurlui aan wal zoals altijd…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

'lust' is de liefde bedrijven in een zelfgevouwen bootje van plezier...…

Het groene bootje glijdt traag door het meer tussen bergen purper Op de oever in 't gele huis schijnsel van vlammen rook geur van turf Het klotsen van water gerust smelt de tijd bergen bootje en huis in de stervende gloed van de Ierse schemer vergleden…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik zal het lege gele bootje zijn dat dobbert, dobbert, dobbert, dobbert in de leegte. De dode oevers zal ik dood en droevig laten, de weidse verte weids en ver, maar geen grashalm blijft nog over, en geen zon of maan of ster. Ik zal het gele lege bootje zijn dat dobbert, dobbert, dobbert, dobbert in de leegte.…

waardoor het bootje bijna zinkt Dan wordt hij kwaad en roept verdomme ik wil weg uit deze sloot Hij verlegt dus zijn koers naar IJsland met de halflekke huwelijksboot Kijk daar vaart een huwelijksbootje gelukkig vaart het nergens heen Het paar is overboord gesprongen dus vaart het bootje maar alleen…

hij dobbert in het bootje van zachte armen haar warme borst is zijn mer à boire sluimerend in de wieg hoort hij het zoete zingen gekooid ijsbeert hij vijf stappen tot de muur evenveel stappen terug geen armen als een bootje waarin hij passen zou zij zingt zoet noch zacht nooit meer zijn mer à boire…

morgenstond ....ochtendzon een bootje dwalend op de golven en de wind... steeds zoekend.. naar jou.. naar jou mijn kind.…

We waren met ons bootje… Gevaren naar het meer. Het was zo heerlijk rustig, ik voel die rust nog weer. Je zat heel stil te kijken, zodat je stil genieten kon. Zoals je zo graag wilde, van het opgaan van de zon. Ik keek niet naar die zon, ‘k zag wel twee futen elkaar beminnen.…

Hoe vaak heb ik Al niet geprobeerd Om het diepste In jou te bereiken Om telkens weer Te constateren dat Het de bevroren Ondergrond in jou Is die mij dat belet…

schimmelgrijze duif hapert langs verkrampte armen ontploft haar pluimen korrelkristallen op het lichtste van de nacht bootje vaart kabbelt schuurt pillamp schijnt wind draagt vuur wakkert bootje dooft reiziger rust uit plaveit gescheurde nagels naast zijn eigen jeans zonsondergang over hout en zand pastelpaarse pracht en een duif…

één keer slechts beweegt ieder zich met bezielende bagage door de atmosfeer de reis voert langs de eeuwigheid en tijd bespoedigt de tred om uiteindelijk als scherprechter te bevriezen die kou, mensen, ik zou willen weten waarom is dat nou precies de kille angst de me bekruipt wanneer ik stil sta…

Bevroren van binnen Ik loop weg Ver weg in het niets…

herinneringen De paniek raast in mijn keel Tranen stromen door mijn lichaam Elk gevoel is er een teveel Eerst, eerder, nu en morgen Lijken verstrengeld tot een moment Onduidelijke lijnen in mijn hoofd Alle herinnering en gevoel gemengd Verloren in tijden die niet bestaan Duizend ogen draaien rond Ongelovig starend naar de beelden De schreeuw bevroren…

Glanzende tranen onder mijn huid Onafgebroken zonder geluid Zacht serene rust aanblik van schijn Diep van binnen vervuld van pijn Gedachten scherp malen en dwalen Willen begrijpen onmacht vertalen Lichtgroene ogen broos vol verdriet Zoeken verlangen vinden je niet Mijn hart verdwaald toen jij verdween Bevroren geluk weer alleen…

Mijn woorden zijn in mijn mond bevroren ik probeer te praten maar kan het beter maar laten er is niemand die mij kan horen. Mijn woorden zijn in mijn mond bevroren, iedere poging om maar te schrijven komt nooit naar boven drijven. Mijn woorden zijn in mijn mond bevroren ik heb alles verloren.…

Ach, ik wilde nog zo veel maar het mocht niet zo zijn er is nu niets meer heel de toekomst is heel klein Ik kan niet eens meer huilen mijn tranen zijn verdronken bij wie moet ik nu schuilen als de kerkklok heeft geklonken Daarna ben ik voor altijd alleen jouw liefde ben ik verloren je staat dan op de schoorsteen in een fotolijst bevroren…

in deze koude, donkere nacht ontwaakt niemand uit de winterslaap slaat niemand de vleugels uit in het schimmige lamplicht zit niemand de verloren tijd op de hielen in deze bevroren nacht…

Ze bemensen een zogenoemd ‘heilig bootje’ met als motto ‘christen en homo – gewoon buitengewoon’…

Een bootje in de storm op zee, stuurloos,...zonder kapitein. Soms kan ook ons leven als dat ene bootje zijn. Geen koers te bepalen, even de richting kwijt. De dingen in het leven, soms met onzekerheid. Verdriet, pijn of verwerking, geen haven in het zicht. Denk dan aan één ding: straks wordt het weer licht.…

onverdroten vaart hij verder in zijn smalle bootje op vleugels van verlangen trotseert hij alle stormen in het glas van licht tot verste duisternis…

mensen staan leg ik even aan, blijf ik even rusten maar hoe kan ik aarden op deze aarde mijn bootje wenkt reeds naar nieuwe kusten…

alleen gezeten in een bootje op de zee helemaal verlaten wat moet ik er toch mee? de duisternis valt in dobberend op golven val ik maar niet in slaap onder eenzaamheid bedolven…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…