Netgedichten

netgedicht (nr. 72.896):

apocalyptisch

Ik zal het lege gele
bootje zijn dat dobbert,
dobbert, dobbert,
dobbert in de leegte.

De dode oevers zal ik
dood en droevig laten,
de weidse verte weids en ver,
maar geen grashalm blijft nog over,
en geen zon of maan of ster.

Ik zal het gele lege
bootje zijn dat dobbert,
dobbert, dobbert,
dobbert in de leegte.

Ik mag jouw zweet als regen
willen vangen in het bootje,
ik mag jouw lippen als twee bogen
in de wolken willen plakken,
maar geen wolk zal ik daar zien.

Ik mag zuchten, ik zal zinken,
zinken zal ik uit de leegte
en dan zal ook de leegte
niet meer bestaan.

... voor ‘101 Eigentijdse Aanroepingen van de Muze’.
De Aanroepingen zijn 'eroretorieëen'die het verlangen naar de Muze op een eigentijdse proberen te verwoorden. Zoals al mijn onderweegsewerkjes zal het af zijn, althans mijn aandeel erin, als ik dood ben. ...

Zie ook: http://dirkvekemans.be

Schrijver: Dirk Vekemans, 3 december 2020