Netgedichten

netgedicht (nr. 72.895):

Vrijdenkertjes

blanke zielen zijn zij
nog niet besmeurd
heerlijk vrij en ongelovig
politiek onbewust
in alles zo open en bloot
geen echt idee van wat
er rondom hen gebeurt
vol eerlijke levenslust
dus ook nog niet zo bozig
geen kennis van de dood

vrij van een oplegde moraal
nog niet verblind door
het alles bepalende kapitaal
vrij van u weet wel
die dwingende zinnen
waarmee veel ellende of soms
zelfs vreugde gaat beginnen
nog niet belast met wat er zoal hoort
waarmee die onbetaalbare onbevangenheid
rücksichtslos wordt vermoord

stukjes hemel neergedaald op aarde
het duurt slechts even
heeft tijdelijke maar een
onvervangbare waarde
en niemand niemand
kan het verhinderen
maar God nu begrijp ik
eindelijk wat u bedoelt met:
laat ze weer tot mij komen
als kinderen