204 resultaten.
ingekeerd
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 97 een god zat in zijn eeuwig wachthuis
hij zag de groezelige tranen
hij hoorde het zanderig kreunen
deze god zag al die beroering wel
op de smalle weg
een dijk tussen de meren
de ijskoude zon boven
langgerekte lichtpaarse wolken
god’s blik was ingekeerder dan ooit…
Gekerfd
netgedicht
4.0 met 36 stemmen 858 Wij kreunen tegen hekken
om het wrakhouten bestaan
op de vermolmde plekken
is het leven ons ontgaan
wij schurken onze lijven
tegen geschaafde knoesten
in sex de tijd verdrijven
voor het voorgoed verroesten
wil ons gekerfd bewaren
in de ringen van een boom
opdat wij nooit verjaren
als gelittekend icoon.…
Zomer en winter
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 145 Wit het land, blank mijn hart
Alles begraven onder sneeuw
Bomen kreunen onder druk
De vorst slaat tegen ramen
Die laat hen koud; ‘t glijdt eraf
Binnen heerst warmte
Buiten rilt een sneeuwtapijt
De kilte brengt ons dichter:
wij zomeren onder de dons…
Houding
gedicht
3.0 met 31 stemmen 16.242 Weg van toezicht, uit het gebied
van achterdocht kreun ik het uit:
er is voor mij geen therapeut.
Ik kan niet rusten in de onbeheerde
tuinen die ik zelf ontworpen
heb en snijdend onderhoud.
-----------------------------
uit: 'Dieptevrees', 1993.…
Verslag van een spannende wedstrijd
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 1.973 De golven storten zich
onvermoeibaar in de strijd,
de vissen kreunen.
Intussen gaat de tijd er
met de fonkelende prijs vandoor.…
‘t is liefde
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.442 was het een liefde tussen ons
of deelden wij de buit van lust
stiekem als dieven
en een tot nooit meer zien
ik heb sindsdien teveel aan je gedacht
ruik in mijn dromen nog je huid
en hoor je rauw en wild gesteun
jouw lenden laten mij in fantasie nog kreunen
als er geen sprake van een liefde is
wil ik mij toch en altijd meer
als ben ‘k…
GTST
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 170 deuren slaan, posten kreunen
men zegt te vaak oké
lebber hier, een lebber daar
wat een gein, grote ellende…
Duivels
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 295 Daar ben je dan dreigend rood
verstoppen kon ik me niet
dus krab me maar open
krijs me onder
met je afschuwelijke stem
kwijl je vochten over me heen
lik me met je ruwe tong
beknel me om je harige borst
bijt me in mijn vlezige nek
omfloers me met je hete adem
trek uit mijn haren
duw je hoorn
in mijn zachte buik
wat ben je duivels
ik kreun…
Om u !
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.607 Die 't Al kan weten, weet - wanneer Hij 't weten wil -
Dat om mijzelve niet mijn tranen branden;
Dat ik bij dagen en bij nachten stil
Mijn pijnen zou verduren en mijn banden -
Verlatenheid van mens en boek en licht
Mij niet zou horen kreunen -
Verzwaarde niet mijn lot de last daar ge onder zwicht,
Mijn lieve!…
Ergens
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 3.070 Dolend door de zandzee van het leven,
Gloeiend, kreun ik vaak een jammerklacht.
Ergens echter, weet ik, haast vergeten,
Bloeien tuinen, schaduwrijke pracht.
Ergens echter in mijn verste dromen,
Weet ik dat een rustplaats op mij wacht,
Waar de ziel tenslotte thuis kan komen,
Waar ze wachten: sluimer, sterren, nacht.…
Haar
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 128 Smachtend naar
haar handen over
naakte huid, kietelend
en plagerig, ontvlamt
een kreun naar haar.
Wanneer lippen elkaar
vinden en bijna raken,
haar adem voelbaar
hunkert, en het zachtste
kussen, ooit denkbaar.…
Verlangen
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 1.371 Als zuchtende lippen samenkomen
wordt de eerste kreun gesmoord.
Een frustrerend handentekort
belemmert het enige wat ik nu nog wil...
voelen,
vloeibaar worden,
verdwijnen in een kleine dood.…
Gekapt
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 136 De jonge beuk
die altijd
in zijn schaduw stond
groeit in het licht
de ruimte dicht
en fluistert
in het duister
naar de afgehouwen stam:
“Ik mis je zo,
je zuchten en je kreunen,
je steun ook in mijn rug”
maar hij hoort
niets meer terug,
geen tak ziet hij meer wuiven
alleen de grote paddestoel
op de afgehouwen stam
lijkt een klein stukje…
TIJDENS EEN FILE
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 330 in zo'n sliert
van aaneengeregen blik
valt het altijd tegen
met dat stapvoetse geronk
op de A9
naast mij hoor ik
highway to hell
uit een twingo dreunen
terwijl een dame
in een golf op
je t' aime moi non plus
ligt te kreunen
zelf ga ik
voor iets rustgevends
achter het stuur
met meditatie
uit de subwoofers
tijdens dit drukke uur…
Poort naar winter
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 329 Er verschijnen
poorten
poorten
in het landschap
De bomen
op rij
aan zoom en kant
van landelijke wegen
De wachters
mogen het goud
van hun straatje vegen
wind snelle trawant
De kruinen
verliezen -spilziek- hun kleur
blijven ontsierd
achter op hun post
Sneeuw zal
hun kreunen smoren
ijzig roepen ze
wat herfst
hen heeft…
Dagromen.
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 149 Stak mijn toorn weer eens op dan werd hij verzacht,
door de balsem in haar stem, haar kreunen in de nacht.
En zou ze heel bevallig haar kuiten
en de sproeten op haar schouders tonen
dan wist ik dat zij mij
tot koning van de nacht zou kronen.…
Prima Donna
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.499 zij zingt
vol pathos en vibrato
want verborgen tussen
de gebarsten lagen
van gelakte verven
verbergen de nerven
soms hoorbaar kreunen
van levend hout
zij weent
allegro vivace
want verborgen tussen
de pleisterlagen
van zand en dagen
verbergen de vragen
soms voelbaar dreunen
van levend hart
de spijt
om verloren jaren…
Ochtendritueel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 61 weer hoor ik
traptreden keuvelen
over jouw schreden
geschuifel
wat gekraak
in bibberend beven
de kreun
het steunen als je
op de overloop bent
het gemak
van de traplift
heb jij nooit gekend
als je boven was
liep alles altijd
keurig in de pas
jouw heerlijk
ochtendritueel was
voor ons nooit te veel
een nieuwe dag
met heldere…
Verdwijnen
netgedicht
3.0 met 1132 stemmen 76.378 Ik lig te rillen van genot,
ik kreun het zachtjes uit
als ik je haar voel vallen
en slepen op mijn huid.
Ik kom steeds dichter bij je
telkens, keer op keer
voel ik me meer verdwijnen
totdat ik explodeer.…
bij Wijhe
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 127 bij de molen zonder wieken
komt ineens de vraag
is het onvoltooid verleden tijd
of een kwestie van verval
vooralsnog blijft het gissen
doch molens moeten draaien malen
en kreunen onder fikse wind
een molenaar moet in de weer zijn
met zeilen touwen en ander gereedschap
geluk is een draaiende molen
met wieken die dromen meenemen
naar…
Van de Graafse brug
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 171 m'n pijlers en schutten
hardop zuchten
kreunen van pijn
De lijn....
met gele ballen
door de schipper
niet gezien
door dichte mist
misschien?
het botsen en vallen
ramptoeristen aan beide kanten.…
Dit is genieten
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.877 Dit is mijn dag
en hij kan niet meer stuk
ik spring en ik lach
en tril van geluk
Ik sluit mijn ogen
heb de deur op slot
zweef op regenbogen
en kreun van genot
Ik ben een vogel zo vrij
schitter in het licht
zo gelukkig, dolblij
met genoegen gezwicht
Het was als een droom
en ik glimlach voldaan
emotie komt als een stroom
en laat mijn…
wij
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.344 onze smarten wijd ik
aan schurft van eikenbomen; wonden, ongeheeld
aan pijnboomschors; ‘s nachts, weet ik,
kreunen wouden
onze vreugde zweeft met vrije vogels;
zeeadelaars over het water
een zwaluwenvlucht, onberekenbaar
of mussenjongen op een vensterbank
onze liefde is als wilde roos
het stof der aarde, onweerregen
als de gewassen,…
Cycli
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 215 Aarde in een grijze jas,
bomen in het rijp, met
witte adem geschoren,
seizoenen die in de tijd
gemetseld zijn met de
specie van de leegte,
de takken van de wind
zijn dood, in een laatste
kreun verloren, ontbloot
aangepast het zicht, as van
verjaarde bladeren steunt
nieuw perspectief onaangetast
in opkomend licht, vergaan
door te…
De klank van mijn oude vleugel
poëzie
2.0 met 5 stemmen 1.009 tot ten leste komt
het verlossende zwijgen,
voor het kreunen der smart en
de jubel der vreugd.…
klimatologie
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 450 gezeur
neer op de wereld
meer doet het niet
om iets te verhelpen
aan zijn humeurige staat
van nat te worden
de wind heeft aangevallen
verklaarde zijn paraplu vervallen
en blies zijn argumenten weg
van stevig en windbestendig
tot een dieptepunt van ellende
en kleumen in de kou
alsof hij niet wist
van een herfst na zomer
blijft hij kreunen…
Beerschoten
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 221 Zo kreupel als hout
zwoeg ik door het bos
de boomkronen kreunen
dissonant mijn gezucht.
Dennennaalden prikken
mijn zenuwen door
verbijt zure lippen
wansmaak kin op borst.
Oefening staalt spieren
schuurt erosie weg
ik zweet stofwolken
korrels zout in zand.…
Een wereld die was
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 127 stilte wordt voelbaar
als de verre geluiden
van een wereld die was
zijn verdwenen
ineens fluistert gras
spreken struiken
hun dialoog met de wind
hoor blaadjes zacht wuiven
in deze enclave van rust
is nog plaats voor het
kreunen van oude kastanjes
behangen met donkergroen loof
kom we gaan weg uit
de kakafonie van de wereld
terug naar…
bladeren
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 181 gele bladeren
dansen wild
over de straten
bomen
kreunen onder
de hevige wind
weer een nieuw seizoen
dat arriveert
ik kijk nu al uit naar
een windstille dag,
waarop de zon schijnt
in milde herfstglorie
bladeren
in geel, rood
oranje en bruin
kraken zachtjes
onder mijn voeten
witte lichtstralen
schijnen bescheiden
door de torenhoge…
glasscherven
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.759 stammen
een massagraf van scherven
die languit in het bos
verder liggen te sterven
de kleinste vonk
die de zon onnadenkend
aan onze hemel verliest
schieten ze tot een vlammenleger
dat de tedere kleuren
en al wat de bloemen geuren
in zijn hete armen wurgt
het landschap smelt weg
in een bloedbad van asse
dat een donkere kreun…