Cycli

Aarde in een grijze jas,
bomen in het rijp, met
witte adem geschoren,
seizoenen die in de tijd
gemetseld zijn met de
specie van de leegte,
de takken van de wind
zijn dood, in een laatste
kreun verloren, ontbloot
aangepast het zicht, as van
verjaarde bladeren steunt
nieuw perspectief onaangetast
in opkomend licht, vergaan
door te leven en uitgeput,
verdort maar past zich aan.

Zie ook: http://www.pamapoems.nl

Schrijver: pama, 6 februari 2010

pebmartenskpnmail.nl

Nieuw perspectief onaangetast

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.3 met 9 stemmen 480