638 resultaten.
Kastanje
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 221 Zo mooi
Zo rond
Zo glimmend
Zo puik
Je ruwe bolster
Je prikkelige schaal
Daaruit
Een pracht
Een praal
Dieprood
Weerspiegelt
De kracht
Van een zaad
Ooit word je
Een boom
Die jaren oud
Zo sterk
Zo groot
Groeit
Tot bloei
Van ruwe bolsters
Met kastanjes
In schaal
Ze vallen
Breken open
Tot een nieuw
Verhaal
Oh kastanje
De mooiste…
HarD en HarT
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 573 De ruwe bolster
kan nog zo ruw zijn,
er zal altijd sprake
van een hart zijn.…
onderweg
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 608 de geur van hars
het ruisen van de bomen
een tuin vol hemelsleutel
open in de wind
van rode hulst
en ruwe bolsters
van wat kastanjes
en een zoekend kind…
Als een blaadje
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 656 Als een blaadje door de wind gedreven
Zocht je naar de overkant
En hoe je ook snakte om door te leven
De tijd was rijp voor een ander land
Ik schat je niet in woorden, hoed me voor zwart-wit
Je was een ruwe bolster met oh zo’n zachte pit…
letterkundige hoofden
netgedicht
2.0 met 25 stemmen 309 in de doodslag van taal
smokkelde ik de laatste
resten uit haar mond
in besef wat ik had gered,
wist ik dat het haar oude
taal niet meer was
alleen het alfabet
ving ik nog op
de nagedachtenis is een voorrecht
mijn enige strijdmiddel is nu
mijn pen en papier
en teken letterkundige hoofden
gerijpt in ruwe bolsters
en getekend in zoetheid…
Donzige klis/klit
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 138 een naamsverschil
waar ik niet mee zit
ruwe bolster
blanke pit
stekelbolletjes
waar dons om zit
paars bloeiend
alleen nog dit
deze plant
in berm, akkerrand
slootkant
is speciaal blij
met Dollardklei
komt vooral voor
in het Oldambt
niet zoveel
elders in het land
maar misschien
laat hij zich
niet zo makkelijk zien
ze staan met vele…
Betrouwbaar.
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 2.785 Je hebt geen ruwe bolster,
nog minder een blanke pit.
Je bent de man, waar ik mee oud worden kan,
tenminste, dat hoop ik dan.
Nee, ik zal je dit niet laten lezen,
want als zo af en toe, de vlam in de pan
vliegt, moet ik kunnen zeggen...
ga toch wég man!…
Nieuw: Site voor foute mannen
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 2.149 ik heb sinds kort een eigen site
waarop ik alle mannen scan
ben op zoek naar mister right
ruwe bolster, beetje Zen
mijn site wordt vaak bezocht
dus dat zit echt wel snor
heb zojuist nog ingelogd
en lang gechat met Cor
het valt me niet echt mee
wil scoren à tout prix
wie weet neem ik er twee
of anders gewoon drie
de info up-to-date…
Doordringende predikant
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 123 Hij oogt zo vrolijk frank vrij en fris,
draagt mooie ogen in zijn barst
kinderen vrouwelijk in zijn kruin
ruwe bolster blanke pit kastanjes
elke jaar kaarsen, statig alsof hij bidt
ook vele onbekenden en daklozen
kijk als schaduw en troostplek mee
verworden tot deel van leven en dood.…
Moekemee & Hekkeran
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 45 bolster blanke binnenzee…
De eerste vonk?
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 24 ontstaan, ontsnapt
aan de stroom van
krachten in hun baan
van blijdschap te bewenen
in het literaire landschap
maar herschept zichzelf
weer tot faam
macht in rijm, wel
of niet verjaard in
strikt of los verband,
een golvend stem
die haar ziel raakt,
het kleedt het naakt
het voedt, herschept
als uit een oud getij
scheurt de bolster…
Ruwe bolster
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 499 (voor Brendan Behan)
Hij die de wurggreep van depressie kende,
hij hield het op de troost van whisky,
hij dronk er zijn boosheid mee weg, tot
zijn lever knapte als een luchtballon.
Donderwolk uit de kraters van Ierland,
kameleon in het brandende zand van de pijn,
die voor een mens te zwaar was en bovendien
de trigger tot zelfdoding (ook met…
RUWE BOLSTER
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 111 ze kreeg het al met haar geboorte mee
als kind op school niet te houden
en bleek ze dol op woorden verzinnen
onderwijzers lagen in een deuk bij
werkbesprekingen en noemde haar
spreektaal voor een kind ‘vindingrijk’
ze begon vroeg koesthouwers te slikken
zoals ze medicijnen benoemde en schold
jongens uit voor kutgrijpers en befbeesten…
Op zijn superlatiefst
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 370 Het bladerdak
op zijn dichtst
populieren
op hun hoogst
akkers
op hun rijpst
bolsters
van noten
en kastanjes
op hun schoonst…
Ruwe bolster, blanke pit
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 293 De avondzon verdwijnt langzaam
aan de flanken staan loten
met de jaren stevig verankerd
rond een weerbarstig bastion
haar schemer twinkelingen
in half blind geworden ogen
verraden een pittig karakter
een lang uitgebloeide boom
ontfermt zich nu (stok)stoïcijns
over rijp gegroeide vruchten..
vier maal vruchtdragend,
vijf maal smaakvol…
bolster
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 1.073 huid als een pantser
beschermend, soms prikkelbaar
veilig omhulsel…
Mister Grey Beard
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 718 Ruw als een bolster,
waren kleine akkefietjes
nooit een reden
om zijn kar te keren.
Niet mekkeren,
niet neuten of klagen,
maar hij zong wel
zijn naïeve levenswandel
in een doorgroefde blues,
vanuit zijn kardinaalsstoel,
als een mislukte profeet,
voor ieder die zijn prullaria
voor echte koopwaar nemen wou.…
En dan
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 137 openen zich
de bloemen
van de magnolia
Ze zijn
door zon
van hun bolster
........ontdaan
Het zegel
van lente
als door een hand
-onzichtbaar-verbroken
Witte sterren
tegen
'n schuchter blauwe lucht
....zonder maan.…
Verwachting en/of geheim
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 146 De wind blies jouw geluk opzij
De vorst daarop bevroor jouw brein
De regen spoelde het verleden
en wijsheid zit in hagelstenen
Het strand bij laagwater is reuzengroot
Een serieuze vloed ketst tegen de duinen
Die hun inhoud echt niet eerder prijsgeven
Pas als alle leven is vervangen
door rudimentaire dood...…
Brief van een korte dode ruwe bolster
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 838 nu ik zojuist mijn geest heb weggegeven
doch de inhoud nog niet leeg is
geniet ik nietszeggend in de tuinstoel
met half gesloten ogen
alleen mijn geest spreekt spontaan
naar hen die mij het liefst zagen gaan
denk niet dat ik bang was voor het leven
want dan heb je ‘t mis
wel voel ik vreemde trekken op mijn smoel
maar ben heel tevreden weggevlogen…
Kastanje in blad
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 334 Je groeit uit in parasolletjes
van vlinderende bladeren
die het voorjaar strelen in de wind
waarna ze loom de zomerzon begroeten
donkergroen op termiek rustend
schaduwbloemen vormen op het gras
en dan verdrogen in hun vlammenspel
als parachutes bolsters begeleiden
die bezwangerd zwaar vallen…
[ Mijn handen houwen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 16 Mijn handen houwen
ruwe steen en ruwe steen –
beeldhouwt mijn handen.…
wijze zoektocht
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 199 aan flarden
openkrabt
de bolster
uitvliegen.…
draven
hartenkreet
1.0 met 3 stemmen 806 ik laat me draven
door de dag
gedreven door een woord, een lach
stuiterend
struikelend
ga ik soms
overstag
luistrend
fluitend
door de dag
ontroerd
nimmer beroerd
soms ontroerd
door een blote bast
een bolster
bruin bleek of oranje
dan breek ik weer
een garnaal
zijn leven over
mij laven
vol genot…
leven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 419 genagelde handen
verkrampt op het ruwe hout
totale eenzaamheid
roepend in het duister
een bang kind
verlaten door god en mens
voor de nacht valt
maken ze hem los
na een dag van spot
en diepe pijn
de balsem geurt
handen zijn gevouwen
het leven ter aarde besteld
zal eeuwig vrucht dragen…
Het Ultieme
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 4.457 Toen mijn lippen jouw innerlijk begroeten
ik je geurende nectar proefde over mijn tong
je handen klauwden trokken aan mijn haren
was ik even onsterfelijk voor eeuwig jong
Als een boog lag jij gespannen je lichaam trilde
alle gêne was verbannen je geilheid nog lang niet gestild
dus nam ik jou ruw vloekend, gemeen hard en boos
jouw lust aanwakkerde…
WINTER
poëzie
3.0 met 2 stemmen 728 Grauwer dan bij 't woeste weêr,
Troostloos hangt de hemel neêr,
Grimmig zonder stormen;
Aarde! ééns blijde en grootsch,
Hoe ontdaan en doodsch
Huiv'ren thans uw vormen...
Wees gerust. In vlokkendans
Lichtend uit al valer trans,
Koomt om de arme leden
Blankheids warlend waas,
Blankheids sluiergaas,
Blankheids kleed gegleden.
Uitgesneeuwd…
Binnenkant
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 485 mijn bloed stolt, mijn adem stokt
jouw messcherpe blikken stuiten
tegen de koude hardstenen wand
die mijn ingewanden beschermt
tegen een onvoorzien bruusk attaque
van mijn welgeconserveerde bolster
al mijn schone schijn verbrokkelt
totdat zij volledig oplost in het niets
en jij echt onbeschaamd indringend
recht in mijn kale naakte ziel staart…
oester
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 243 wad, waar dolende
prielen jou voeden met het deels gezouten water
en scherpe messen je delen tot een tweedelig wezen
zelfs de meeuw onthecht jouw huis van
’t weke vlees waaruit je bent ontgonnen,
zijn snavel zonder vrees je snuit
bevuilt met harde halen van zijn kaken
verhalen over jouw waarde zijn de fabels
van je pijn, glad van adel en ruw…
Lied der zeelui
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 221 Jij ruwe zee der onmacht, waarop ik mij mag begeven.…