Netgedichten

netgedicht (nr. 10.001):

Ruwe bolster, blanke pit

De avondzon smelt langzaam
aan de flanken reiken loten
rond een weerbarstig bastion
stevig verankerd met de jaren

haar schemer twinkelingen
in half blind geworden ogen
verraden een pittig karakter

een lang uitgebloeide boom
ontfermt zich (stok)stoïcijns
over rijp gegroeide vruchten..

vier maal vruchtdragend,
vijf maal smaakvol
een mand vol met zorgen

fluweelzacht de avondzon.