12166 resultaten.
Slapend lichaam
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 831 Zienderogen gooi ik
nabij de
in zwart gerezen pluim,
de aarde,
en dicht ik desperaat
daarin tegen weer terug.
Opgesloten door
vlees en bloed,
vlecht mijn gedaante
tralies in haar materie.
Versierd word ik
verdoemd door kettingen
van zwakte
in gehoorgestoord,
wezenloos vel
Op de top der toren
die slechts de bodem krabt
jeukt kracht…
Een oude man slapend bij het vuur
netgedicht
2.0 met 37 stemmen 229 Met de hand over zijn hart
werden de dagen glad gestreken
een lang gekoesterde wens
doorstroomt zijn oude lijf
zijn vuist milder geworden
ondersteunt in mindere tijden
de levendige beelden in het hoofd
alle droombeloftes ten spijt
doen zijn verstilde hart
aanwakkeren tot levenslust
als wapen tegen eenzaamheid.…
Rode Lakens
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 108 In slapende verzonkenheid
observeer ik je versleutelde oogleden,
tikkend van weggemoffelde beroering.
Verdiept in rode lakens
adem je lentissimo
de verspreking van verre dromen.
Ik sta nog niet op,
wil nog niet uit bed.
In omhelzing neem ik de sluipweg terug
naar de diepe lyriek
van brede samenslaap.…
Slapende vlinders
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.791 Groeiende zinnen
gedragen door het licht en de warmte
in sprekende ogen
Jouw omfloerste stem
geeft klanken een sleutel
en stromen mijn hart binnen
Kwetsbaar planten zij zich
in warme volle grond
hechtend aan een intens gevoel
Slapende vlinders krijgen
de kans zich te ontpoppen
hun mooiste kleuren
stralen mij tegemoet
wanneer zij…
Slapende ster
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 73 Het is een slapende ster, ontwaakt uit
haar diepe slaap in het midden van het water.
De laatste restanten van de voorbije
nacht liggen nog verspreid in de golven
tot wanneer het kleine goud haar zal raken.
Een nieuw leven bloeit en groeit op helder.
Het belooft weer een mooie dag te worden.…
de ontmoeting
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 857 de engelen in een stille winternacht
en de herders kleumend bij ’t vuur
zij en oosterse wijzen aanbidden
‘t slapend kind in de voederbak
‘n ontmoeting tussen de mensen
onder een verre stralende komeet
de jonge madonna eenmalig bezocht
door de geest heilig en mysterieus
hemel en aarde beroerden elkaar
goddelijke nederigheid in het…
Slapend
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.420 Je ogen zacht gesloten
Je haren door elkaar
Je neusvleugels trillen een beetje
En je ademhaling klinkt zwaar
Ik concentreer me op je mond
Je lippen vormen een spleetje
Je adem is warm en vochtig
En kietelt me een beetje
Je gedachten kan ik niet vangen
Net zomin als je dromen
Je bent dichtbij, en toch ver weg
Ik kan nu niet bij je komen…
Slapend
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 275 De complete wereld is slapend.
Ze valt ook niet te wekken
en laat zich in slaap sussen,
het geweten door de duivel kussen.
De mensen houden er geen werkelijke waarden
noch mening op na: de waarachtigheid
is ver verdwenen.
Maar Petra kan niet slapen, blijft wakend
telkens opnieuw verder vechtend en strijdend.…
Avignon
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 582 Nooit ben je slapende stad
en je goudgemutste terrassen
wuiven dagelijks, nachtelijks
temidden hoge huizenbergen.
Nooit ben je slapende;
daags buig je blinkend
naar de rivier,
lachen je daken naar het zonneblauw.
Nooit ben je slapende stad.…
verre reizen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 422 ik wandel door het park
ontmoet hier mijn wereld
reis zo door jou en mij
naar ver en diep
van eindig en onbekend
over dwaalwegen en uitzicht
het heelal wordt hier verkend
een zwaan drijft voort
ogend naar haar kroost
overziet dat wat moet
omdat het zo hoort
ik heb weet van verre landen
zie daar de mens
ontmoet hem in zijn tuin
vraag…
Alle brieven
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 644 alle brieven die je schreef
uit verre vreemde landen.
Ze gingen èèn voor èèn
op nieuw weer door m'n handen.
M'n ogen lezen alle regels,
en alle kussen proef ik weer.
Want al die vele kussen,
geef je me nog keer op keer.
Al is het vele jaren al geleden,
en is het reizen nu voorbij.…
verre reis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 872 Het is vreemd jou
zo ver weg te weten
te weten dat de adem
die wij ademen
dezelfde is.
Om het stilzijn
te omzeilen schrijf
ik er om leen
nacht
krijgt een ander zicht
en de dag legt zich
in de armen
van talrijke schrijfkronkels
gedachten
reflekteren gesprekken
met het geheugen
dat liefde leven is
toch is er troost
want
jij bent…
notitieboekje
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 249 soms
wanneer je verre reizen maakt
dan moet je soms noteren
iets bijzonders misschien
of misschien iets heel gewoons
een mooie plek
een speciale ontmoeting
of
zomaar
een dood vogeltje
op het trottoir
dat je opeens
verdrietig maakt
een heerlijk gerecht
een telefoonnummer
reizigers die vrienden worden
of misschien zomaar…
Verre vrede
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 887 vrede is ver
van waar geweld, agressie,
onrecht, hebzucht,
en honger
regeren
vrede is dichtbij
in samen delen
samen strijdbaar opstaan
bewapend
met miljoenen lichtjes
het dreigend duister weren
vrede van binnen
is leven
respecteren…
Liefde
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 Als ik stil naast je lig
Zo stil naast je lig
In het vroege ochtend licht
De geur van liefde nog om je heen
De eerste vogels beginnen te zingen
Een vroege auto die de weg opzoekt
Weet ik dat het goed is dat je mijn plek hebt gevonden
De plek die ik zo vergeten was .... Zo heel dichtbij
Maar soms zo ver ... Zo vergeten ver
Als ik naast…
mis
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 285 slapende ogen
sluiten
alles vergetend
gister
vandaag
al af
alleen in de nacht
wachtend
op de morgen
terwijl
slapende ogen
sluiten
droom ik
mijn morgen
die vandaag
gister
voor altijd
al was…
Plagiaat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 283 Van je bed, trein en boterham, alles zit vast.
Wat zijn we anders dan een specht in de bast.
Welk mens is anders. Ontworsteld de structuur.
Leeft van eigen waarde, authentiek en puur.
We zitten vast, onder de plak van het leven.
Weg. De wijde verbeelding in. Gaan zonder te beven.
Er is geen vluchtweg, het lijkt vanaf de eerste dag te laat…
de tijd gestild
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 189 hun verre nog ingetogen klanken
tot een puur gezang tezamen weefden
en wij geen uur en dag meer kenden
door de tijd met rust gelaten…
Rosetta
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 135 Rosetta
het eerste ruimtevaartuig
in de geschiedenis
in een baan om een komeet
Rosetta Indemeij
was 90
toen zij
in de omgeving van Auschwitz
overleed
niet vernoemd
blijft haar naam
toch met die andere Rosetta
verbonden…
Van verre
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 654 Ze beleeft het zand, de zee
sterren; de ogen van de nacht
maakt leven in een handom-
draai geluk in een doosje
spreekt zomer met glimlach
is overal, in de taal
van ongesproken dromen
in het vuur van de berg achter
de zinnen van geliefden
in het spoor van adem op glas
tussen de tranen van het mos
in mijn aquarellentuin van geweten;
stilleven…
Ik ben van u zo verre
poëzie
3.0 met 10 stemmen 2.351 Ik ben van u zo verre,
Ik waar bij u zo graag,
En zeide u alle de liefde
Die ‘k in de ziele draag!
Ik fluisterde u in de oren
Zo geren een enkel woord!
-ik zong het reeds duizend keren!
nog hebt gij het nooit gehoord!
Ik zong het aan de rozen
Wel honderd, honderd maal –
Licht heeft het afgeluisterd
De wilde nachtegaal.…
UIT HET VERRE NIETS
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 337 kwam jij eraan
En ook al kleurde de hemel grauw
scheen ons die hemel onaangedaan
In de mooiste dromen kuste ik jou
en keken wij elkaar met liefde aan
In die dromen bezworen wij trouw
en oneindig, vol liefde samen gaan
In mijn mooiste dromen zag ik jou
naderend in mijn eenzaam bestaan
Je haar blinkend in ’t morgendauw
kwam je daar uit ‘t verre…
Daar in de verre
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 171 Het was al een week vol schokkende
dagen, de seizoenen zijn in de war
onbegrijpelijk overweldigt het getij me
dus mag het echt wel lang sneeuwen.
Al zie ik ook de groei, veel bloeien
hoeft niemand echt perfect te zijn,
alles mogen ze gebruiken uit leven,
geniet jij daar maar de geneugten.
Warm je gerust in koele nachten
elders in het tegenovergestelde…
armenslaap
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 820 je knuffelde mij zeer bewust
een verstikkende ademnood
in het slapende ochtendrood.
in je begrijpende armen
herleefde, herrees ik even.
je duffelde mij onbewust
weer warmpjes in medeleven,
het slapende niet verdreven.
in je omarmende armen
zweefde ik weg als herboren.…
0 ! Ik denk zo innig aan je
poëzie
4.0 met 5 stemmen 522 Zeg, voel je 't niet komen,
van verre niet komen
als geuren van bloemen naar je?
Mijn ziel staat open voor je,
mijn armen gaan open voor je...
Zeg, voel je 't niet branden,
niet tintelend branden,
zengezacht op je handen,
op je schouder, je lippen, je tanden,
op je boezem, op alles van je ?…
Beeldspraak
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 959 Waar de taal doodstil
van de daken rolt
de woorden mijn tong
niet kunnen bereiken
een hakkelende klank
met mijn kaken dolt
golven getemd geluid
achter wallen en dijken
daar wordt het zwart
in het wit gebeiteld
wellen niet eerder
verschenen beelden
daar krimpt de één
terwijl een ander bijtelt
voor vrijgesprokenen
en veroordeelden…
Onder mijn dag
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 66 Woede ligt
Onder mijn dag
Vierentwintig-zeven
Waakzaam te zijn
Is er als
Ik slapen ga
En zeker als
Ik wakker word
Aan het begin
Van elke nieuwe dag
Slapende vulkaan…
Slapend kind
poëzie
3.0 met 1 stemmen 596 Terwijl daar buiten wilde stormen loeien,
Slaapt, in haar bedje, 't lieve kind tevreden
Half blootgewoeld, de reine rozeleden,
De frisse wang nog blozend-warm van 't stoeien.
Het donzen dek is losjes neeergegleden.
De blonde lokken, gouden sluier, vloeien
Om 't zacht gezichtje, dat mijn blik blijft boeien.
't Half open mondje heeft…
de wakkere en de slapende
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 43 de nacht als een vriend
aan mijn zijde waakt, ter ere
van het tegendeel, blijkt mijn
nachtrust een terugkomend
tafereeltje te zijn ,
dat zich schaart achter de “ wakker
blijvers “ van dit spel
dus terdege ben ik wakker, maar
dan wel in een humanitair verzet
daar ik smachtend ben, smachtend
om dan ook - zegge af en toe -me
onder de slapenden…
Haiku
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.003 Mijn lief in de nacht
Slapend woon je in mijn hart
Huis van je dromen…