96 resultaten.
Ik hoorde mijn kind huilen
netgedicht
3.0 met 206 stemmen 29.298 Nog trekken de zware wolken
in ons bestaan haar sporen
en woorden die als dolken
mijn diepst wisten te doorboren,
joegen mij steeds op de vlucht,
de thuiskomst werd steeds later
en in de spetterende avondlucht
gevangen in mijn eigen theater,
werd mijn pad van tranen zwaar.
Ik volgde de dood en toch
dronk ik door zonder bezwaar.…
Herfstweide
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 859 De scharlaken avondlucht
omfloerst de laatste zwaluw
zuidwaarts gericht in volle vlucht
verdwijnt ze vleugelend in de schaduw
Alleen de nevel kan verhalen
waar haar gezang verstomt
waar ze zwijgt in alle talen
totdat de dageraad weer komt
Het paard hervat het grazen
al te donker voor galop.…
knuisten als sluizen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 119 ik ruik geen zoete avondlucht
langs het pad dat oeverloos mij
de verte aanreikt die ik toch nimmer
had kunnen belopen
er grenst tijd veel tijd aan de meerpaal
van mijn schorre gedachten, want hoe
zilt mijn adem ook de zee verwacht, drijven
dijken als valse gronden
door de sluizen van mijn knuisten…
Een stroom haiku's
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 634 Onstuimige zee
wast in wollige golven
uit de gouden bron
~
Boven drijven langs
gouden bijen wolkjes blauw
mondjes blazen dauw
~
In rust op gonzen
van de golven drijvend mee
schelpen rinkelen
~
Glinsterend water
waterbellen vol muziek
spiegelt zeeklanken
~
Lichte bries vervoert
avondlucht bij windgetij…
Vleermuis
poëzie
3.0 met 24 stemmen 2.339 Vleermuis, met uw vlerkjes slaande,
Door de avondrust,
Nederwaarts en opwaarts gaande,
Vast en doelbewust,
Gij, het enig ding bewegend
In deez' avondstond,
Met uw zwart figuurtje tegen 't
Glanzend hemelrond,
In de lichtgevulde, klare,
Diepe hemelkom
Lig ik peinzende te staren
Bij de stilte alom,
En der dingen roerloos wachten
Onder de avondlucht…
Blinde Vlucht
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 727 Blind, onbesuisd
raakt hij juist
in een dartele vlucht
door zwoele avondlucht
dodelijk verstrikt in
het web van de spin.
De eindbestemming van de vlinder
wordt het vertrekpunt van een verslinder.…
Fijne vogels
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 175 Niet alleen de leeuwerik
met z'n doldwaze vluchten
of de nachtegaal
met z'n bekoorlijk gezang
de merel die tegen de late avondluchten
jou doet luisteren onder lichte dwang
Nee geef mij ook maar
het gezellig kwetteren van de mus
of de brutale herrieschoppende spreeuwen
Maar bovenal het koeren van de houtduif
die je 's ochtends je slaap doet…
Eigen-Wijsheid
hartenkreet
3.0 met 20 stemmen 4.440 Kijk, de avondlucht is bijna rood
ben je mal, de lucht is blauw
hoor je de kikkers in de sloot
dat zijn padden, gekke vrouw.
Mannequins zijn dun, niet mager
een kleine kilo is bijna twee pond
'n valse kraai zingt hoger, niet lager
zijn "wijsheid" snoert haar de mond.…
de ijl tonen
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 37 trots staat nog
het silhouet
tegen de koude
avondlucht
waar schrale zon
contrasten van
immense
verwoesting
laten verbleken
zo dat warmte
van binnenuit
geen kleuren meer
kunnen geven
waar alleen
het zinloze
gedonder van
de inslagen de
dood doet leven in
verscheurde kleding
die kapot wappert
in de verdere ver
ontmenselijking…
Parijs
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 630 De Pont Neuf,
waarop jij snikkend naast mij liep
omdat je weer eens,
de verkeerde schoenen aan had,
zag er prachtig uit in de avondlucht.
De grote rondvaartschepen
gleden hel verlicht over glinsterwater.
Jij weigerde om door te lopen en je
deed je verkeerde schoenen uit.
Wat ik best vond.…
Luisteren
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 221 De winden zingen ook
en zelfs de avondlucht;
Wat plots in ’t water dook
en wat onhoorbaar zucht,
de vogels in hun spel,
de bloemen in de wei,
zij allen weten wel
als ’t purper van de hei
dat alles zingt zijn zang,
heel dankbaar om ’t bestaan.
Mocht ook mijn leven lang
De Heer mijn lied verstaan.
Naar Guido Gezelle...…
Slapen
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 729 Als een frisse douche tijdens een hete zomerdag
Valt de koude winterlucht om mij heen
Als om mij af te koelen na een verhitte dag op school
Spoelt de frisheid mijn zorgen weg
De rijp op de bladeren van het gras
Doet mij denken aan een nieuwe morgen, terwijl het alweer avond was
Door die frisse avondlucht
Loop ik nu alleen naar huis
In…
Afgekoelde hemel
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 286 het groen heeft zich verzoend
met dat wat onvermijdelijk is
het bloeien gaat verkrullend onder
in deze klamme avondlucht
stil is mijn hart van weten
dat alles klopt ten spijt
en deze wens niet willen kan
natuur, wie kent zijn wetten?…
Zomeravond
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 392 Samen kijken ze naar de avondlucht en drinken een glas wijn
Ik kijk naar jou en wou, dat wij die mensen konden zijn.…
Reïncarnatie
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 1.877 podium van vergeten goden
coulissen van versluierde mist
hemel van bewegende sterren
weten dat jij alles wist
wachters van geketende vrouwen
wespen in de avondlucht
waarop kan ik nog vertrouwen
mijn leven zweeft in vogelvlucht
de tijd is niet te vangen
eeuwen zijn voorbijgegaan
wolken aan een zwarte hemel
drijven nu voorbij de maan…
Avond mijmeringen.
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 692 avond valt, de hemel kleurt
sporen van wit in 't blauw
oranje en rood gekleurde wolken
een Engelse roos in mijn tuin geurt
genieten vanavond in de warme avondlucht
damp stijgt op vanuit de aarde
in de verte klink het geluid van een tractor
kraaien vliegen over in snelle vlucht
nog even dan is het met de zomer gedaan
zullen vogels zich…
heb de lucht gekraakt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 459 donkere strepen
in de avondlucht
ik wil ze breken
samen op de vlucht
de horizon voorbij
dan is er eindelijk
weer ruimte voor jou en mij
samen in een wereld
voor ons beiden
zonder maatschappij
waarvan jij je al
zo lang bevrijdde maar
jouw paradijs bleef leeg
geef lente weer een veeg
ik heb de lucht gekraakt
in zachte warme zinnen…
Winterlied
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 174 M'n lief, de avondlucht kleurt gloeiend rood.
Ons wacht een stralende en zwoele nacht.
De ochtendzon zal warm en teder zijn.
Dus leef, m'n lief, naar dat wat je verwacht.
Aan alles komt een eind: ook wij gaan dood.
Maar als na herfst en winter lente lacht,
dan zit er toch een kring in 's levens lijn.…
De Parel
poëzie
4.0 met 4 stemmen 811 't Oneindige dat ons vervult is als
het even licht zijn nog van de avondlucht.…
- De vermaarde rozentuin -
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 318 De vermaarde beroemde rozen
wensen niet te wijken,
ondanks hun doornen niet
rozenvariëteiten
schitteren voorbehouden vol betekenis
in het avondlicht der zon
de koele frisse avondlucht, begon
zwijgend als een bries
met wereldallures,
de vele kleine webben van spinnen te tonen
de bijhorende kleine cirkeltjes
een voor een krachtige…
ONTMOETING IN ANTWERPEN
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 175 hooggezeten Neptunusbeeld
dat men ziet met de ogen
van een pas ontwaakte slaapwandelaar
zwijgend kijkt de baardige zeevorst
langs schimmige gevels
ergens onder zijn geweldige troon
murmelt een watervalletje
vertolkt bedeesd maar welluidend
de onbekende gebiedersstem:
hier geen dubben of beramen
je slechts verwonderd toevertrouwen
aan avondlucht…
Nieuwe tijd
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 93 mij onzichtbaar ook verlaten
Als ik er kom en mijn verleden naspeel
Kijkt alles me bevreemdend aan met steeds een nieuw gezicht
Alleen de kerk en de rivier
Alleen de oude maan en bomen zijn nog hier
Als ik er kom smaakt alles naar een onvermijdbaar later
Ik wacht dan op de schemering die langzaam alles uitveegt
Ik keer mij naar de avondlucht…
De schuiten hebben de dag volbracht.
poëzie
3.0 met 9 stemmen 1.281 Zo glijden zij voor de avondlucht,
de hoge, slapende zeilen geheven.
Het lijkt een betoverde vogelvlucht,
in laatste, dromende wiekslag gebleven.
Dan komt een enkel windezucht.
De dode wimpels rimpelen even.…
Berk
poëzie
4.0 met 5 stemmen 2.451 Als daagse wind en warmte zijn gevlucht
en alles wat uw lichte schoon moet vrezen,
dan tekent gij uw liefelijke wezen
in stille heerlijkheid op de avondlucht.…
De schuiten hebben de dag volbracht.
poëzie
4.0 met 1 stemmen 233 Zo glijden zij voor de avondlucht,
de hoge, slapende zeilen geheven.
Het lijkt een betoverde vogelvlucht,
in laatste, dromende wiekslag gebleven.
Dan komt een enkele windezucht.
De dode wimpels rimpelen even.…
Trekdamse bos bij 's-Gravendeel.
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 134 Of liepen geliefden langs deze paden
die in de avondlucht deze grond betraden.
De voorjaarslucht jaagt helder blauw
het is bijna gedaan met de winterkou.
Ik herdenk hier met taal bedreven
de kinderherinneringen uit mijn leven.
Langzaam gaan de omgevingsgeluiden verstillen
ze doen me terug denken aan eeuwigdurende idyllen.…
'Een momentopname'
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 767 Ik ben alleen
met de rest,
ons vroege hart
stuurt wegen afgelegen
Vlinders dragen vragen
van bloem naar bloem,
De duisternis valt,
sterren vallen mee,
vanachter zonnestralen,
zielen zien,
zielen delen de avondlucht met velen.
Vergeef ons later
want nu is het te vroeg,
één dag is niet genoeg !…
Strandstilte
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 319 als donkerbronzend goud
in krullend parelmoer,
gloeit de zon nog even na,
boven het blauw van zee
en roze avondlucht,
knipoogt naar het strand
witzwarte vogeltjes rennen,
pleviertjes zwart en bruin,
pikkend met donkere snavels
in levend, vlezig zand,
woelend, onrustig,
verward en verstrooid ligt
het knoopjeswier dat de piepkleine,…
Zomeravond
hartenkreet
3.0 met 28 stemmen 1.655 En in de zwoele avondlucht, wij beide,
kijkend naar de opkomende maan,
kwam er een wolkje voor het maanlicht glijden,
en ‘k dacht, zo is het ook in ons leven gegaan.
We waren gelukkig beiden,
er was veel vreugde soms verdriet,
maar onze liefde leidde,
ons door de dalen, met vreugde in ’t verschiet.…
De desperate dronkaard
poëzie
2.0 met 8 stemmen 820 Maar als hij dan, bij wijze van vaarwel,
Ultieme plicht, een laatste glas wil heffen,
Als de avondlucht, die teder word en hel,
Hem wat hij gaat verliezen doet beseffen,
Als hij de lach bewondert van de meid,
Die hem het schuimend glas reikt, als de blanke
Huid van haar borst en arm een zaligheid
Belooft die groter is dan die der dranken…