Alle inzendingen over brood

In Kassel staat een kannibaal terecht, die pond voor pond zijn vriend heeft opgegeten. Daarbij had hij geen last van zijn geweten: “Hij vroeg er zelf om”, heeft hij uitgelegd. Misschien is hij wel misdienaar geweest en dacht hij vaak aan zijn communiefeest.…

Ik schrei naar U, o Heer, die verre zijt, Gelijk een schaapje naar de herder schreit, Gelijk een kind, dat honger heeft, naar brood, Gelijk een levensmoede naar de dood, een afgejaagde hinde naar de bron, Gelijk een kwijnend plantje naar de zon Als Rachel wenende te Bethlehem: Zó weent mijn stem.…

je speelt met je brood en de boter, je bent een ongehoorzaam kind. Je snapt nog niets van alles om je heen, maar ach wat geeft het tijdens spelen Dat weet vast iedereen. tenslotte zijn er velen. Dan opeens behoor je al te weten, hoe alles hoort te gaan. Niet meer knoeien tijdens het eten, van de soep of een banaan.…

steeds vaker verrassen Ik word kriegel van rimpels die niet passen bij een man als ik zo jong van geest draai me maar binnenstebuiten waar het beest in mij ontsnapt door de openstaande deuren die niet altijd even goed meer sluiten slijtage sluipt stiekem in mijn lijf als eelt onder mijn voeten haren in de goot en schimmel op mijn brood…

veren dek Zijn spiegelbeeld bekijkend in een regenplas, hopend dat zij die ander was Is hij de laatste van zijn ras Van de eens zo duidelijke toekomst,rest slechts een wazige vlek Hij staart triest naar de hemel, is er voor mij daarginds nog plek Is hij achtergelaten als een vergeten verregende jas De maatschappij ging aan hem voorbij Zijn brood…

Laat mij daar zachtjes leed en liefde honen En zonder weemoed denken aan de dood, En daarna boek en schrijver stil belonen Voor ’t glaasje wijn en ’t stukje brood.…

Als ik je korrels in de molentred niet ongenadig maal tot meel waaruit de bakker brood en koeken bakt dan sluit je leven uit en sterf je onverlet. Je moet geperst, m'n kind, gestampt tot wijn, geplukt, vermalen en tot bloem gezeefd. Je mag niet eeuwig graan en druiven zijn. Ontledigd van jezelf, genoeg geleefd !…

De laatste woorden zijn genezend brood uit de klinkende mond, bemoedigingen voor de Heiland: "Red Jezus uit de goot!"…

hoe je in de tuin stond met armen als driehoeken in je zij 'wat in de weg hangt knip ik weg' het speet mij voor de hibiscus en hoorde de kraai, 'verdomde kraaien, geen brood meer geven Erik' moeder had vijf jaar lang een kwaad gezicht het hout en touw was net genoeg om de ergste kou te verjagen stukken scheepstouw van de kade, ze…

We zoeken vaak zo ver en droomverloren maar er is brood en soms ook nog wat wijn!…

dat ik voor jou zal kiezen voor je zal vechten tot het eind Ik niet wil dat je hart zal bevriezen of dat je uit mijn leven verdwijnt De vraag die op mijn lippen brandt zal je geluk brengen voor het leven Door liefdevolle gevoelens overmand vraag ik je of ik je al mijn geluk mag geven Trouw tot aan de dood een leven samen delen bed en brood…

niet aflatend venijn door jou heen Pijnlijk besmeurd vernederd werd ik alleen Ongeremd laat je smerige lusten op mij los Waar pijn jouw geilheid doet vervoeren Grenzen steeds gewelddadig verlegd Mijn geest verstijft kil niet te beroeren Daar vunzige lust ongemeen bont verzadigd Gekneusd vlees laat angstig verward met vragen Bedien je mij brood…

hij heeft zijn jas van duizend dagen aan touw verhangen huid en huis verkocht voor kostbaar diamant loepzuiver van het eerste water als dagelijks brood eet hij groen gif een rubberen slang tussen zijn metalen lippen ademt solderend gas in keel en longen binnen zijn mond smeedt stof en zand nu is mijn vaders…

Geduldig happen ze brood dat gestaag van honger bevrijdt. Ze peilen alles lichter dan lood een aard die ik haast benijd. Het fruiten van brokjes in het zo smeuïge water passeert de keel in slokjes gevolgd door olijk gesnater.…

Als je brood haalt en weer terugkomt zul je zien dat we een picknick kunnen houden. Snel, ga nu! Het krimpen kan onmogelijk ver weg zijn. ---------------------------------------- uit: 'Alsof er iets gebeurt', 2000.…

waaien wij zijn gemanipuleerd om zo met het landschap om te gaan wat adel heeft mag altijd blijven staan decors en beelden worden ons dagelijks voorgeschoteld de geesten zijn in opvoeding en opleiding bepoteld de hoeders staan al klaar maken graag een plaatsje in hun kudde eigen mening en idee kun je wel schudden voor de massa is er brood…

Wat water wast het zand van woestenij en witte hitte weg - ik haal een gros fijn meel voor brood met boter en een tros van dadels bij gebraad en stoverij.…

De vissen willen brood. De wereld volgt de wandelaar en rust als hij verdwaald raakt in de witte nacht en in de stilte niet meer weet welk land hem nu omgeeft en welke vreemde kust daar kraakt. Maar achter zwervend schijnsel wacht de poort van het Chinese restaurant. ------------------------------------ uit: 'Viewmaster', 1998.…

Te veel zijn lucht, zijn bloed, zijn brood dat ik wel eten moet. De hand die ik dan bijt en die me steeds weer voedt. En dat ik zwaarder werd van heupen met de jaren. Dat is het kind van hem waarop ik eeuwen broed en wellicht nooit zal baren. Alleen de man zuigt zog, hij sloeg de diepe wond.…

Laatst was ik in het park op een bank getuige van een nogal verwarrend schouwspel: een jochie van drie werd gebeten door een zwaan, die hij - aan de waterkant - stukjes brood voerde.…

er is een kind geboren, wij staan rond de wieg iemand snikt en iemand fluistert wat lief wij zijn oude mannen en onze baarden hangen laag wij dragen zware jassen en honger in de maag dan geurt het gebakken brood en stappen wij de kamer uit wij nemen plaats rond de kachel en praten voluit lepeltjes en kopjes rinkelen en er valt suiker in…

feestdag van de arbeid wordt gevierd door niet werken een ode aan het labeur van een doodgewone kalenderdag niet voor het brood op tafel noch voor wat beleg daarop daar steekt geen Belg een lamme poot voor uit arbeid in dit land wordt verricht voor de wagen voor de gevel van het huis uit hergebruikte baksteen opgetrokken voor de avonden…

Een juni en je peinst aan een vermolmd ontbijt: ik zwierf om zoveel mensen heen, verruilde zoveel zonlicht voor een zweem van eeuwigheid en moet je nu eens zien: die rouwrand rond m'n brood, dat zeepsoplicht, die vuile handen en dat nevelhoofd. Had ik maar minder in mijn dorst geloofd.…

Gepijnigd door stilte en ongeduld, op jacht naar klare zinnen, de gedachten en het glas rijkelijk gevuld, voelt hij de leegte van binnen, elke streek bevat een woord zwijgend bouwt hij voort, sleurt uit de droes van de hem gegeven tijd z'n dagelijks brood in een plichtmatige roes gaan beelden teloor in het licht van ziel en dag die op…

Mijn 4711 zou overlijden In Ravensbrück; ze had iets aan een nier Ik was allang gestorven, zocht vertier In ‘t schrijversparadijs aan gene zijde Waar ik al mijn verloofdes terug zou zien Zo ook mijn zusters na hun wrede dood En vader, niet langer zelfingenomen Mijn longen zijn hier uitermate clean Weg glazen stolp en met kompaan Max Brod…

er komt geluid aan, vanaf het land patrijzen scheren in straffe formatie over het pasgeschoren maïsveld het voelt koud en kil, huizen branden weids geurt mijn land naar de stront knotwilgen penselen nog met twijgen aan de overkant van de rivier klinkt een lied wat door de mist is verwekt mensen gaan met een brood onder hun arm bij de slager…

verdraaid niet mee een colonne obers bracht schalen binnen waarop saumon fumé daarna kreeg ik een bord met iets roze-roods erop dat leek op een jonge uit het nest gevallen en gefrituurde reiger ik vroeg iemand hoe dit heette die meneer zei: zolang het niet beweegt kunt u het rustig eten het diner was beslist niet slecht maar ik prefereer brood…

Mijn liederen schrijf ik hier op straat Een stuiver voor een vel papier Het zijn allemaal verhalen op maat Ik verdien mijn bier en brood op die manier Onverstoorbaar bekleed ik dit ambacht Zonder aanziens des persoons Ik doe slechts wat men van mij verwacht Of het nu gaat om herders of vorstenzoons Tomeloos tokkelend schik ik me in mijn…

gedekt en twee stoelen stonden klaar nog niet bemand die éne was nog niet uit bed kwik ging draaien met de staart zong het hoogste lied de schone slaper wakkerde was dromenland vergeten aan tafel ging de aandacht naar kwikstaart merel en mus die keken vragend toe zijn jullie nu al ons fluitconcert vergeten we schudden nee en strooiden brood…

Graaggebroken brood! Zou 't geluk vermind'ren waar de last vergroot? Zou men armoe lijden om een mondje meer? Och, waar mensen strijden, helpt de Heer!…