Netgedichten

netgedicht (nr. 22.947):

geroezemoes

er komt geluid aan, vanaf het land
patrijzen scheren in straffe formatie
over het pasgeschoren maïsveld
het voelt koud en kil, huizen branden

weids geurt mijn land naar de stront
knotwilgen penselen nog met twijgen
aan de overkant van de rivier klinkt
een lied wat door de mist is verwekt

mensen gaan met een brood onder
hun arm bij de slager binnen, staan
beurtelings te knikken, kletsen over
hun doden, kiezen ieder zijns weegs

er komt geluid aan vanaf de zeekant
stemmen omringen kreken en sloten
ijsvlaktes kraken in de stilte, luister..
wat ben ik klein hier te mogen reizen