Alle inzendingen over derven OR sterven OR glorie

Bij alle vreugden die de mensen derven Is niets zo zeker als de zekerheid: Alleen te leven en alleen te sterven In eigen pijn van eigen zielenstrijd. Er peilen ogen en er tasten handen Die nimmer dringen in der vreemden geest; Die nimmer reiken dan aan zielenwanden Waar vreemde smart gekerkerd is geweest.…

Ach vond ik één die zat van vreugde en zwerven De troosting zoekt die ik zo droef ontbeer En die als ik 't geluk heeft moeten derven: 'k Zou hem weer vrouw zijn, balsem voor zijn zeer, En willoos in zijn armen zou ik sterven Die zaalge dood die ik zo fel begeer.…

mijn tranen vallen over verdorde rozen die nog op groen vertakte stengels staan hun harten doods en uitgesproken die het stervenstij moeten ondergaan hoe droevig dat iedere roos moet sterven als mooie seizoenen die ook weer vergaan dat wat ons lief is, wij nu moeten derven maar in de lente opnieuw in bloei gaan staan zoals geheimenis hangt…

Glorie aan de verzadigde dag die mensen naar verlichte holen drijft; aan de verlorenen van wie er altijd wel een paar overblijven, onder het dak van donkere honger. Glorie. --------------------------------------------------------------- uit: 'Het wasgoed van een onbekende jongen', 1999.…

Het is weer helemaal genieten. Zo zou het altijd moeten zijn: licht en vredig dus, alsof alles ineens voor altijd en nooit weer is. Geen lengte van dagen, geen gevoel van weg te moeten en te huilen. Nooit gaat meer iets voorbij. ------------------------------- Uit: 'Klein Diorama', 1974.…

jouw stonde een boekwerk vol zweet en ontlastende maar zwaar bevochten delen nagelden de scherpe regen als ijsfonteinen op ieders huid in mijn sterven zal ik jou van alle angst bevrijden en zal er glorie zijn op alle fronten waar de aarde wordt gedragen door moerassen van bloed en stem…

mag ik een kersttak voor je breken voor even al die glittertjes vergeten jou ruiken aan het groen nog is het vers maar in gebroken zijn zal zij ook sterven in en met ons samenzijn het oude jaar nog schittert bling in volle glorie een verlate kerstceedee zingt zachtjes de victorie van zijn komst op aard mee maar op de drempel…

- Neen 't is niet wreed dat na een zalig zwerven Door vreugde en hoop en stilte en droefenis Wij eindelijk een koele rust verwerven, Maar nu: mijn ziel is bang en ongewis, Ik kan uw warmte, uw zachtheid nog niet derven, Uw liefde die zo zoet-vertroostend is.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Daar hij het leven derft, wil ik het ook gaan derven: Maar hoe hij meerder sterft, en ik meer wil gaan sterven, Hoe mij een voller stroom van leven overvloeit. O hoge wonderen! wat geest is zo bedreven, Die vat hoe zo veel sterkte uit zo veel zwakte groeit, En hoe het Leven sterft om doden te doen leven?…

Hij, in zijn moorderschap van schaduwen verplicht, Wordt in 't geloof bedaagd van een genadelicht, Terwijl zijn kwijnend oog 't natuurlijk licht gaat derven. De Kruisnacht, door het recht de booswicht aangezeid, Wordt de boetvaardige een dag van zaligheid: Die dood was toen hij leefde, o! leeft hier in zijn sterven.…

Zo zag 'k voor 't eerst het wonder van de dood - Nu moest die vogel zang en vliegspel derven, Weerloos vergaan tot aarde in aardeschoot. Toen wist ik: - Nu nog zijn mijn wangen rood, Nog zing en dans ik, maar ook ik moet sterven - 'k Voel nog de kou, die héél mijn zijn doorvloot.…

Daar hij het leven derft, wil ik het ook gaan derven: Maar hoe hij meerder sterft, en ik meer wil gaan sterven, Hoe mij een voller stroom van leven overvloeit. O hoge wonderen, wat geest is zo bedreven, Die vat hoe zo veel sterkte uit zo veel zwakte groeit, En hoe het leven sterft om doden te doen leven?…

na je aardse tocht leef je zeker nog verder in je eigen kroost. jlb de schouders rechten glimlachend door de dag beurt medemensen op. jlb warme ontmoeting kan koude herinnering opnieuw milderen. jlb stil en gesloten kan met lieve aandacht worden ontsloten. jlb als t' einde nadert hoop je op je kinderen tot bij de overgang…

de eindeloze melancholie van een maand die sterven gaat, verloren in de vage glorie van wat losgelaten blad een dorre bloem buigt mee met oostenwind ze wiegt haar tranen naar de zee ze wiegt de dagen naar de overgang van meer dan schelpen strooien op een oeverpad met gras en lege ogen waar de winter duizend vlokken weeft besef ik, dat…

O Liefde, voor dit offer van Uw leven, Wat kan ik dan mijzelf ten offer geven, Opdat ik nooit, hetzij ik leve of sterve, Uw liefde derve.…

Maar volgende jaren zal het hen beter vergaan dan zullen ze allemaal in de zomer in volle glorie in het zonlicht staan en zullen alle bijen met hun willen vrijen. Zo anders vergaat een mensenleven. Het kent wel een lange volle bloei, maar daarmee is het ook gedaan. Het sterven is het einde, zo is het ieder mens gegeven.…

Wie geen moed heeft om te sterven, Zal de moed tot leven derven: Steeds gaapt de afgrond aan zijn voet. Om langs rozen mij te leiden, Om mijn leger zacht te spreiden, Als dit minnend hart moet scheiden Geef o God! geef mij die beiden: Levenslust en stervensmoed.…

Wee, wie die snel-gewiekte schaduw derven, Geen menslijk woord, dat troost in 't hart hun giet, Heil wie haar wint, die wenen langer niet, Maar wensen één genade en dan te sterven. O, Vrouwe, ik wiegel stil op 't klare stromen Der diepe ziel, die uit uw ogen smacht, De speelziek-schalkse, dan weer peinzens-lome.…

Al moest het nageslacht uw meesterstukken derven, De gloriestarre waakt op uw onsterfelijkheid. Geen heeft er stouter vlerk dan Rubens uitgebreid, Een schepper in de kunst (gij wist het) kan niet sterven.…

Zij zijn een glorie, en zoo na Aan mij, die zeg dat 't glorie heet: Ik enkel, daar 'k in glorie ga, Spreek uit mijn glorie wat ik weet.…

Glorie aan God, alle lof en eer Want Hij heeft aan ons gedacht En heel de schepping volbracht Geprezen zij God, onze Heer. Glorie aan God, die ons lief heeft Want Hij is met ons, dag en nacht En houdt trouw over ons de wacht Hij die in ons hart Zijn vrede geeft.…

wie laatst overblijft is geamputeerd, mist vooral de lichaamstaal van warme liefde. jlb mannen die durven laten zich niet te vroeg kisten zij dromen verder. jlb je hoofd leegmaken beste voorwaarde om iets nieuws te beginnen. jlb…

de natuur heeft altijd haar wetten : iedereen sterft op een dag . dat kan je niet uit je geheugen zetten maar wat wel altijd zal blijven: mijn glimlach en mijn optimistisch gedrag !…

mij uitdagend mijn ogen gesluierd oneindig vragend onder elke golf een valse klip maar de herinnering is trotst gebleven aan de aardse wandeling in volle glorie.…

mij verschenen elke verandering werd beter waarneembaar de geboorte het sterven van mens en dier alles was mooier en beter te begrijpen toen er bloemen groeiden bij moeders graf…

spreek mij van het groene boekje het wordt mij groen voor ogen taal bloedt daar - niet te stelpen je moet gewoon jezelf behelpen het is toch niet te lezen aan te horen: derven - derfde - gederfd gun jezelf de Potgieter aan te boren: derven - dierf - gedorven de liefhebber in mij spreekt schand dierf liefdestaal als uitgewoond geband wat…

zal, Wanneer Gods zoon noch eens aan 't kruise sterven zal, Zo zal de Antichrist Gods kinders overwinnen. --------------------------------------------------------------------------- uit de Over-Ysselsche Sangen en Dichten…