1925 resultaten.
Jouw zonnetje in het bos
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 171 De ochtend schijnt
In stralen tegemoet
Bekomen van buien
Met visuele mijmergloed
Vredelievend schouwspel
Het weer toont eerherstel
Zonlicht als vriend
Zo langzamerhand dik verdient
Droge wandelschoenen aangetrokken
Vogels die je naar buiten lokken
Rode dennenstammen ontmoeten met zonnegloed
Hakkende spechten hoorbaar in overvloed
Gaaien…
Woestenij
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 163 robijnrode avond
ondergaande zon
werpt bloedgloed
op de zandvlakte
droog stof waait op
dwarrelt doelloos
over dorre bloemen
leven lijkt verdampt
dit doodse landschap
is niet veel meer dan
een roodbruine schets
op vergeeld papier
ogen turen in de verte
de weg naar nergens
eindigt in die vage lijn
trillend aan de einder
een klok…
YOLO HAIKU
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 129 Geef mij slagroomtaart
Een dik belegde pizza
Patat met mayo
Want die worteltjes
En komkommers met radijs
Komen mijn neus uit
Ik neem nog een glas
Ik ben nog even niet klaar
Laat de fles maar staan
Want die droge maand
Heeft wel lang genoeg geduurd
Schenk nog een keer in
De hometrainer loert
Jaloers naar mijn luie bank…
B-film
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 182 leven is meegolven
op veel soorten zee
al houd ik liever mijn
schaapjes op het droge
lente juicht zonder pauze
de tuin kent geen heimwee
zijn kleuren glanzen
in voorjaarslust
ik hoor en voel de hoefslag
het hart nu rustelozer
meer dan ooit op zoek naar
licht gewillige woorden
en morgen zullen er
liedjes zijn waarop lijf en…
Vannacht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 42 Vannacht was ik de warme aarde,
wat uit mij groeide reikte steil omhoog,
witte wortels doorkliefden het duister,
zogen zompige kleigrond droog.
Vannacht was ik de omarmende zee,
een verzwelgernde grijze oneindigheid,
die, wild door mijn lichaam stromend,
mij losweekte van ruimte en tijd.…
Remmende voorsprong
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 149 ik heb klanken
geschreven
stukjes textiel
ermee in gewreven
het laten drogen
aan de lucht
die in kleur haar
dankbaarheid drukt
in de wollige
melodie van de
windregenbogen
kleurt het mystieke
spel van lichte tonen
waarbij het totaal
aan frequentie wit is en
decibellen stilte benaderen
waar in het aardse
extremen elkaar
naderen…
BEETJE HUMOR.
hartenkreet
3.0 met 26 stemmen 2.465 Ik doe de afwas na het drogen
slapen wil ik overdag
en met gesloten ogen
was ik de enige die alles zag.
Winkelen doe ik na sluitingstijd
drink thee uit een koffiebeker
en dat ik fantaseer
dat weet ik wel heel zeker.…
Ik mis je
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 1.019 niet is uitgedoofd
en als dan weer het laatste lichtpuntje is verdwenen
door de tumor en mijn gedachten
en dan mis ik je weer en zak ik door mijn benen
de herinnering aan jou maakt een einde aan mijn krachten
en dan voel ik weer die prikkeling in mijn ogen
een vloed van tranen dat het voorbij is
ik pak snel mijn deken om mijn gezicht af te drogen…
de dag na de Nach
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 4.487 de ongesteldheid na een drinkgelag
-zo noemt meneer Van Dale droog een kater-
spoelt u niet weg met zeven glazen water
het beest heeft u volkomen in zijn mach
de dag erna: een luide jammerklach
u speelt de hoofdrol in een hels theater
en nimmer was uw toestand desperater
u sprokkelt laatste restjes levenskrach
na uren, als u diep heeft…
Denk ook ik
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.791 denk ook ik
net als jij na
zo gek nog niet
dat over en weer missen
van dat evenwicht
zal ik zwichten,
voorop gesproken
vrij uit gaan
hoofdzaken
thuis laten
gewoon wat zijn
wad lopen
tussen meeuwen
met gele snavels
samen gloeien
die ene sigaret
delen
natte wangen rauw
van kou drogen
met jouw haren
herfstdraden…
Herfstblad
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.056 ‘Hoogste tijd’, zo dacht het blad
- al turend in de grauwe lucht -
‘ik heb mijn seizoenen nu gehad
ben klaar voor de finale vlucht
Krijg kramp in al mijn nerven
mijn huidje wordt al droog
val ik nu in duizend scherven
of zweef ik naar de regenboog ?’…
wiedeweer
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.131 winden waaien over akker
zon staat niet meer op haar hoogst
regen tikt mijn wereld wakker
na het zaaien zal ik maaien
wat ik heb geoogst
tere bloemen snijd ik dierbaar
droog ze leg ze naast mijn bed
maar van wat ik ook geplant had
is een kostbaar deel geplet
ruk de wortel van het onkruid
niet in wilde woede weg
nagels breken tranen wreken…
Opnieuw
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 498 De dagen die ik somber was
die tel ik niet
die doen niet mee
in de droge diepte van mijn ziel
kansloos te overleven
liggen lijf en leden
niet meer aan wie ze toebehoort
de dag vindt zijn bestaan terug
wanneer het duister is
een schone kans
te breken naar het licht
het hoofd vol leegte
ingevuld en uitgedaan
van opgedroogde tranen…
blues in haar blouse
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 804 teder nodend vrij zij is verbaal
gracieus geletterd op de schermen
heren begeren jagend in hun termen
hun toetsen spreiden minne via taal
knallen knetterend uit computers
gulzig sturend droge roos in brieven
flatteus flessend in hun klef gelieven
tot gebluesde blauwtjes zatte toeters…
Spoelen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 490 Dus laat de hersens malen, huispoëet
en staat u droog, vul dan het koele glas!
Gedichten komen af op de geur van zweet
zoals men stroom wint uit een waterplas.…
En toch....
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 675 De twijg vol botten rijkt omhoog,
zij geeft zich eindeloos gewonnen
al is het licht niet warm en droog
maar droevig klam, vers uit de bronnen.
Was dat een zwaluw die daar vloog?
Dan hang ik weer mijn ziel te zonnen...…
Welzijns-alarm!
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 1.207 Het lichaam houdt het “stop”-bord omhoog:
Zet je geest en lichaam gewoon eens droog!
Een glas water kan zo verhelderend zijn……
Weggedaan
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.074 Kilometers polder weg
kapotgemaakt
kapot gegaan
nergens nog een koe of schaap
een trekker in de wei
hooi dat ligt te drogen in het gras
geen boer die op zijn klompen gaat
alleen een gore plas
die steigers spiegelt en een kraan
het groen hebben ze weggedaan
vernielzucht schrijft de dichter blij
dat hij de woorden vond
die recht…
Zij is 's zomers een bewaarplaats
gedicht
3.0 met 31 stemmen 10.098 Meestal
leeg en onverlicht is zij de rest
van het jaar een verticale doodskist
die slechten-ter-been- droog houdt
en af en toe schreeuwt iemand in
haar binnenste een monoloog omdat
hij de verbinding niet vertrouwt.
Maar meestal leeg en altijd onverlicht
kent zij dan toch haar moment van
vrolijkheid.…
EXCURSIE
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 389 over schepen, over dogen
het was niet waar, al was geen woord gelogen
maar zij genoot alleen het vruchtgebruik
van wat geschonken werd uit deze kruik
en debiteerde slechts ons onvermogen
het zonnetje brak door en zienderogen
werd alles helder, het San Marco plein
blonk in het licht als sprankelende wijn
en alles om mij heen begon te drogen…
Vlammende pracht
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 63 ieder schilderij
de dagen van
je leven lezen
kleuren bekijken
die de zon aan
jouw doeken in
vorm en combinatie
heeft meegegeven
weer in de
stemming raken die
het mogelijk maakte
om in hoog tempo zoveel
moois neer te zetten
ook toen
heeft jouw
innerlijke kracht in je
gulle lach alles al
gegeven wat je had
nog is de verf
niet droog…
Dichtdruppel
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 738 Een druppel valt uit mijn linkeroog
Met veel kabaal op het laatste woord
De inkt was droog, is nu weer nat
Nog nooit zoveel verdriet gehad
De letters verwateren, worden één
Het sentiment smelt tot een blauwe vlek
Het papier wordt zacht, een gat, een lek
Het laatste woord verdwijnt, verdween
Het zielige einde van dit rijmsel
Is geblust,…
het warme laken
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 412 donker lijken
waar men licht vermeent
als de nacht
nog duidelijk weent
bij het vroege opstaan
van een verleden etmaal
en onverteerde gedachten
voortschrijdend worden uitgebeend
tot een rusteloos verhaal
dan schuif ik ze niet opzij
die doeken voor de wereld
het zal zeker niet helpen
in mijn verwarring
ruimte te scheppen
of droge…
De eerste dag
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 548 De zomerlucht hangt
blauw-gewassen en geboend
te drogen
in een spinnenweb van licht.
Ik voel de naaktheid
van de nieuwe dag heel dicht,
als was de wereld
pas deze nacht geschapen.…
Vogelvlucht
netgedicht
5.0 met 24 stemmen 49 het regende gedachten
in het droge land
van talloze wijsneuzen
die constant wezen
naar steeds dezelfde kant
de aarde was gebarsten
toonde haar dorheid
in tal van scheuren door
een immens verlies van
kracht in verbondenheid
daar waar het laatste
groen verbrandde aan
boom en struik vocht men
zelfs om schaduw voor ieder
stukje onbeschermde…
Inspiratie
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 1.064 oud beelden ideeën
bruin flesje lijnolie
verlicht met scheutje terpentijn
ruikt zo fijn
oude pencelen kwasten
gebarsten droog verbrokkeld olieverf
kleurbesmeurde voddig doek
-inspiratie houten vriend !
‘alles wat ik zoek’…
Nu zal tot vervulling komen
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 1.593 Hij zal alle tranen drogen,
eens voorgoed - al duurt het lang -
Eer aan God, klinkt uit den hoge,
dank aan Hem, zij onze zang.…
Cupido?
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 654 zijn peilen quasi feilloos
komen soms terecht
in weggekwijnde harten
waar de bodem dor en droog
hem en haar toch doet stranden
als volleerde schipbreukelingen
die ondanks eindeloze wandelingen
maar geen haven kunnen vinden
dan een verlaten vissersdorp
met alle huizen in de as gelegd
zonder water, zonder voedsel
waar ze dan toch samen…
Elegie
gedicht
3.0 met 31 stemmen 12.035 Haar snauw bevroor, haar oog besloeg,
haar zijden pels werd hard en droog -
een lieflijke vriendin
keert tot de wormen in.
Maar ik vergis me niet: de Dood
(herkende hij een speelgenoot?)
deinsde heel even voor haar moed.
Toen stak hij, en stak goed.
----------------------------
uit: 'Gillette', 1998.…
VOORSPOED EN STRAF
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 200 Geef me nog een vaderlantje
In herberg Beëlzebub
Van de regen in de drup
Ik betaal handje contantje
Ik viel in de kercke neder
Gister, ik kon niet meer staen
’t Avondmaal heeft afgedaen
En mijn tong is één lap leder
Gun mij nog een artisjokje
En een blik onder een rokje
Laat ons roken, laat ons klinken
Bacchus Wonder-Wercken drinken
Droge…