Alle inzendingen over gefluit

niemendalletjes waarvan de kleuren speels overspringen van deel naar geheel alleen je lach is de constante die onder regie van je ogen de dreigende disharmonie van schitterende scenes niet gaan gedogen sierlijk bewegen strijkt veel dissonanten glad je magie pakt stralend de mooiste combinaties uit die op de catwalk onder applaus en gefluit…

een eenheid was gevormd zoals de zee met het strand en de deur met een dak zo kon ik bij je schuilen waar mijn ziel vertekend was blies je splinters even weg met jouw ogen van de dag zonder het licht van de nacht en door jouw haren te voelen was mijn kussen sneller droog zonder het gefluit in de ochtend en de wind vanuit het westen…

Het riet, dat groeit en dat groeit, wuift wild en het ruist tussen vogelgetjilp en gefluit. De wind waait door m’n haar. ‘k Hoor mijn adem, zie mijn stappen in dit spel, dat nooit stilstaat, dat alsmaar bewegen en elkaar aanraken laat.…

terwijl ze bewust waren van dit dramastuk kan de zon dan blijven schijnen met de mens al hun wanen zonder dat planten en dieren wegkwijnen in een plas doorweekt met tranen de aardbol is compleet bedorven in wat goed en fout is in het bestaan een lading verdriet verworven dat door ons mensen is aangedaan toch kunnen we genieten van gefluit…

Ze bevalt me op die bank De stof zo blauw haar huid zo blank Het scherm zo tomeloos haar boeiend Ondanks het zonlicht dat er gloeiend Als een voyeur omheen bestaat Voordat het neervalt op de straat De stilte rekt zich zalig uit Tot in een zangerig gefluit Van vogels zwart als hartenbloed Hij wijken moet “Wat is er schat?”…

Het is het tjilpend lief geluid, Het fijn gepiep van mussen, 't Is nu en dan met ver gefluit Een merelstem daartussen. Het is het zacht en blij gekweel Van mezen en van vinken, Die even soms uit vrijer keel Een voller slag doen klinken.…

toonladders veroveren de nacht een lijster staakt verbaasd zijn lied luistert nieuwsgierig en bespiedt haar, die zijn repertoire verkracht met vrolijke maar valse klanken terwijl zij naar de vogel lacht die verscholen in zijn verenvacht de hemel lijkt te danken voor zijn eigen heldere geluid begint hij haar zacht te begeleiden met zijn stemmige gefluit…

Er is gefluit van vogels her en der. Gaaien krassen. De lucht is blauw. Boterbloemen bloeien. Voorbij het pad verschijn ik weer alsook de schaarse auto's. Een haan kraait honden blaffen. De stilte blijft de lome traagheid van zomerdagen lang geleden. De zomer rekt zich uit tot in november.…

Ze bevalt me op die bank De stof zo blauw haar huid zo blank Het scherm zo tomeloos haar boeiend Ondanks het zonlicht dat er gloeiend Als een voyeur omheen bestaat Voordat het neervalt op de straat De stilte rekt zich zalig uit Tot in een zangerig gefluit Van vogels zwart als hartenbloed Hij wijken moet “Wat is er schat?”…

Ze overstemt zo graag de ruige natuur met haar gefluit!' 'Lieflijk gekweel...Ach, echter dan dat wordt het niet, zoals jij kan zeuren en ik het ondergaan kan...'…

Mijn grootvader zijn tijd vooruit brak in Maarheeze met gevoel een lans voor de bij de pomp dansende gans die bleef gakken bij vals gefluit Mijn vader pinkte steeds een traan bij het idee dat men gevleugelden slacht met kerst werd het van hemzelf verwacht moeder wilde een vette haan Op weg toen naar het hoenderhok halste hij al bij het…

in stilte fluistert de wind dartel vogeltjes gefluit melodieën kwetterend bloesem bloeit lente vandaag ingeluid in 't eindloos ik geniet van zonneschijn vragende gedachten mijmering kleine preveling stralend zonnelicht onzekere, donkere nachten onzekerheid op het nu gericht houdt de crisis mij op afstand vrijheden ingekaderd ieders…

De conducteur is in geen velden of wegen te bekennen, toch klinkt er dan plots gefluit, we maken ons vast op voor een dodenrit-…

ik zie wel eens vlekken die er dan niet zijn of zomaar een flits in de hoek van mijn oog en ik lul tegen een zilvervis een of ander zwaar betoog ik hoor wel eens herrie dat er dan niet is geschreeuw en gefluit links achter het aambeeld of ik hoor iemand uit die is mijn evenbeeld vaak lig ik dan op mijn Hästens midden in een woestijn…

Nu juichen de vogels met vrolijk gefluit Om het lentewonder, En boven de bomen, met donker geluid, Gromt de verre donder. Ik ruik al seringen - een geitje blaat En de dromers dolen. Een venter roemt, langs de grauwe straat, Zijn mooie violen. Een kindje springt touwtje, met blij gezicht, In haar rozeklêeren.…

In de koperen deurknoppen kun je je spiegelen; brandschoon Het huis vol idealen; met de deur dicht Loom sluipt de kat rond de boom; op flanellen sokken Tijgerslank langs de dagen van onbehagen; talrijke dode vogels Wij wetende van hun zingen; gefluit in' t ochtendlicht Dauw schittert op hun veren De kosmos waar we doorheen moeten; de vreemde…

'waar is de waterput waar vogels zich kunnen laven met vrolijk gefluit' ik probeer te kijken naar bergen, naar blootgelegde zeeën, zoiets als lucht, woordenblauw naar weggebrachte pijnen tussen dikke boeken lege kamers, steeds krommer in armen leg ogen, onbekend, in volzinnen in weerkaatsende verzen die niet verder kunnen gaan…

Meelzak met wit gestikt lint En uitgelopen vlekken Door chloor hopeloos Achtergelaten op wat Een zwembroek moest zijn Lubberig hangend om het Magere jongenslijf Bibberend van de kou Angstig wachtend op De sprong in het diepe Die komen gaat - maar die Nog niet half zo erg is Als het gejoel, geschreeuw En gefluit van die horde…

Gefluit, geknal, Een schreeuwende pijn Even de ogen open Om dan te verdwijnen, In de mist van eeuwigheid Een kreet in nood Een kreet om hulp Een fractie te laat De sneeuw kleurt rood Een traan welt op Het was een vriend Waarmee ik m’n miserie deelde Waarbij het vele lijden dragelijker werd Iemand die me verstond Die in al het gedonder…

de nacht voorbij, het duister weggeschoven van slaap nog zwaar de ogen dicht hoor ik gefluit en gekwinkeleer in het prille ochtendlicht van al wat snavels heeft. de radio sprenkelt een ochtend-concert over mijn loom en slaperig lijf. het haasje-over, het strekken en buigen van de noten zetten mij aan op te staan.…

Ze spinnen de dunne draad die dichters en ontrouwe minnaars horen in hun slaap, een ijl gefluit dat door de bomen gaat. De vrouwen staan tastend in het donker op, struikelen over sokken, stinkende asbakken en hurken aan de rand van hun droom.…

Elk seizoen heeft zijn bekoorlijkheid Maar toch springt de zomer eruit Het geeft warmte en vrolijkheid Ook door de vogels met hun gefluit.…

valies hier gonsde 't van gezelligheid onder de hoge stalen hemel wereldgeluiden stegen wijd op uit het wervelend gewemel geurgalmen brachten mij in roes en baadden mij in zoemgeluiden ik wentelde mij in die smeltkroes en vluchtte dromend weg naar 't zuiden in pluchen zetels, geboord met chroom kreunde ik onder gekus en geknuffel gefluit…

Het stalen raster van het hek met de voet in het beton Vormt voor jou een kijkdoos naar een wereld van helm en heien Gefluit van 'echte mannen' naar je zomerjapon Getooid met oorverwarmers, niet geschikt om mee te vrijen. Lijven tillen in de regen door een blubberig gazon, Jij staat liever voor een cursus mooie beelden te kleien.…

Wat mooi hoe zij ’t gefluit kan laten glissen van midden RÉ tot aan de hoogste DO. Ook ’t groter neefje Kool weet goed van wanten; hij twietert met de Pimpel in duet (in stereo, het komt van alle kanten) en beide met een schitterend falset. Maar is het koud en zijn de dagen kort, dan hoor ik haast geen vogeltje meer fluiten.…

hoog in de linden klinkt een nieuw gefluit merels en lijsters hebben nestjongen gekregen en beschutten hun warm nestje zorgzaam tegen nachtelijke kapers die nog loeren op hun buit meikoningin werpt sierlijk haar rijke sluier uit…

dag in dag uit worden we geconfronteerd met negatief gefluit bloed, tranen, het zoveelste kunstbeen het geschreeuw gaat dwars door ons heen elke dag opnieuw een forel met een dichtgenaaide kieuw de wereld vergaat niemand weet wat hem te wachten staat.…

hoog in de linden klinkt 'n nieuw gefluit merels en lijsters hebben nestjongen gekregen beschutten hun warm nestje zorgzaam tegen nachtelijke kapers die nog loeren op hun buit mei koningin werpt sierlijk je rijke sluier uit…

precies daar waar het spoor zich kruist links af vloog richting Hodeida Airport Jemen Later bleek ik gewoon door te rollen soms nauw door tunnels verduisterd bij droge stilte geen zichtbare kamelen onbetamelijk veel zon en zand op mijn ruit waardoor waarschijnlijk niets viel waar te nemen Traag kwam het weer tot bewustzijn bij geknars en gefluit…

fiets toch iets meer waarderen Waar hij ook staat, tegen een boom of paal, bij de winkel, het werk, noem 't allemaal of gewoon buiten in de vrije natuur, graag zitten ze op mijn zadel of stuur De fietstas is ook een prachtige stek het felle blauw lokt blijkbaar als rustplek Ik vind het prima, rust lekker uit, en oefen gezellig met zang en gefluit…