Alle inzendingen over gelaagdheid

wuift jouw breedgerande hoed naar mij als een knipoog die vele tellen kent ik zie gespreide vingers een zomers vlaagje bedwingen die ons beiden ook zwoel verwent je gelaagde rokken dansen om en om in het rond een windegroet is daar aan gewend het verraadt even de ronding van je mond * daar is hij plots je liefde in…

onze dromen te lang zijn wij nog kind gebleven vertelden anderen hoe wij moesten leven op het uit gestippelde pad wij kenden elkaar spraken al snel dezelfde taal hadden eigen wijze ideeën over het allerhande van de wereld en omstreken wij zijn gegaan zonder woord of traan want het mooiste stukje geschiedenis blinkt al gelaagd…

Dat laagje van een millimeter stelt zo weinig voor Kijk maar in mijn open ogen, open maar mijn hart Daar vind je veel gelaagde laagjes...…

Fossiel gelaagd steen zover de stem kan dragen. over eeuwen heen. Tijd vertraagt de dag op wieken van de stilte, zonder vooroordeel.…

De Renaissancetafel van de veiling gelaagd in stof ver weggemoffeld schuilgaand onder sterk verschoten Perzen staat na een lange rit onder een grijze huif te wachten op de uitgestoken handen van wie herstellen zal in eer en glorie.…

Terug naar vroeger, Naar herinneringen, Bewegingen, het ritme Van onze muziek, En wil je van daaruit Opnieuw construeren, Neem dan mijn toevlucht Tot de verf die mij nog Nooit heeft teleurgesteld: Laag over laag breng ik Je aan op mijn bespannen doek, Komt je werkelijkheid naar Voren, elke kwast voegt Diepte toe, je beeld gelaagd…

hoog tegen het fluwelen nachtgordijn met als decor,de maan in kwart, tekent zich een prachtig dansfestijn, op de zacht gelaagde lucht, glijdt soepel draaiend, een meeuwen vlucht in hun lichtend zilveren tenue, met zwart getinte toppen aan de vlerk zwenken zij zwierend in dansgenot tegen het hoge nachtelijke zwerk de lange trage vleugels,…

Loom land onder het strakke weefsel dat alleen het diepste hemelblauw bieden kan over de perkamenten huid kruipt het geluid van rondtrekkende stammen door wind en water in de gelaagde aarde geëtst de leegte is massief en hardnekkig nodigt iedereen binnen maar de aarzeling zoekt dralend een uitvlucht voor de symfonie van exotische marktpleinen…

Het ziekenhuis Weet inmiddels wie ik ben Het ziekenhuis dat kent mij en ik weet, ondanks mijn handicap de artsen te vinden Zij weet meer dan zij prijsgeeft de poli zie Demi à Vera Zij kennen gelaagdheid van bestaan Zeker die van mij is voor hen Zeer beslist zeker geen kunst En zonder twijfel een raadsel evenmin Ongebreideld een teveel aan bloed echt…

cijfercode was alleen in mijn bezit ik probeerde deze code steeds te vergeten maar hij zat aan mijn geheugen vastgekit Soms deed ik dan toch de kluis even open ik wilde even weten hoe het met mijn gevoel ging het lag daar heel zielig alleen maar te hopen terwijl het constant allerlei noodkreten opving De kluis was gelukkig sterk genoeg en gelaagd…

Fossiel gelaagd steen zover zijn stem kan dragen. over eindigheid heen. Hoop plaatst de dagen op de tijdswieken van stilte, ook voor onbevoegden. Uit het bundeltje: " Ook toegang voor onbevoegden " Pama…

Een ijle druppel mist springt hoorbaar, zuivere harpslag van kristal, vast op het gelaagde glas waar achter, in reddingsgordels val, ik bid om bevrijding, uw verschijning.…

midden in het bomenland door groen gras omgeven ligt stil en haast verscholen mijn houten thuis, een stulpje met groei en bloei verweven de tijd heeft het beschutte lijf van pannen op gelaagde planken gevormd, het heeft zijn pracht aan wisselende seizoenen te danken in een verlatenheid, haast van mystieke aard, waar enkel de natuur…

Zij leed niet onder de gelaagde toon van de kritieken op haar dichttalent. Ze had een missie -zij was géén scribent om maar te zwijgen van een epigoon- dus rijmde voort, vergat om af te remmen en telde schaapjes in haar bed, en voeten. Het vaste van de vorm ging haar beklemmen. Ze schreef zich vrij van het verheven moeten.…

achtergrond speelde magie met licht en donker tekende mystiek de stippellijnen tussen waan en werkelijkheid van ziel en realiteit haar vluchtige lichtvoetigheid was een verademing om te zien tussen de structureel zware gang van passanten die ruimte maakten omdat zij eerbied hadden voor intrinsieke schoonheid ook door kleurige gelaagdheden…

dat non-conformisme heeft mij tot grote verbazing wel andere niet verwachte contacten opgeleverd waarvan ik het bestaan wel vermoedde maar er nog niet goed de vinger op kon leggen zoals deja vu buiten jezelf treden ontmoeten in andere dimensies herhaling en uitbreiding van droomcontacten verbindingen van de diverse gelaagdheden in…

Een zwaluw rust met bedauwde vlerken op het schaduwrijk ongerepte strand waar menig schelp in beeldhouwwerken zich schetsen laat als scherp getand het schittert in gelaagde schijn de schoonheid van het verborgen zijn Voorzichtigheid gebiedt de vreemdeling wanneer hij geruisloos nader treedt in het spoor van een nieuwe schildering dat zich…

voltooid verleden, de ruimte herbergt de eenoog , eenling in z'n soort, spiegelt zich niet met achterdocht, erodeert niet in getal, houdt het oog gericht op de ingelegde treden waarin zool en ziel, in oordeel wordt beleden , de ware uitkomst zich berg afwaarts waagt terugkeert op z’n sluipende schreden van verval, vertekend beeld, gelaagd…

Doorkruisen verre blauw Traag wijkende naar verder Zulk een gebaar Maakt dat ik mijn gang aanschouw Soms denk ik, ik ben klaar Reeds moe van de dagen Als ik vooruit in de verte staar Ik vergeet ook het prille landschap Dat vervaagt in een verleden gebaar Witte aangelijnde vlokken Verwarren in donzige trekken In thans gelaagd…

Een gewaagde reis, waarbij de huid, mond en de schouder lijken niet van deze tijd en lichtjaren ouder, het frame gelaagd tot rond skelet, de ziel in tijd gewet,zal buiten het willen tot voortbestaan, in hardheid ingeboet, als ik door die zandstorm raas, wast mildheid, het been tot op het merg, als ik de vertraagde aftocht afblaas,…

Aan het einde van mijn langste schaduw absorbeert het diepste zwart, onverlichte zuil die de kristallen nacht van stilte zal doorbreken dat het in de gelaagde stenen de wil tot spreken ijler dan nog in de ongeboren dood, gaat de horizon over in een andere horizon, gedragen op een roerloze schaal.…

de mooiste uitvinding ooit gedaan was dat de gloeilamp als lichtbron of eerder toch de mobiele telefoon was het de heerlijke cafeïnekoffie dan wel de auto die elektrisch rijdt wat toch is het allergrootst geschenk mijn plicht gedaan is het tijd te gaan als fantastisch het besef plots is het summum van de ontdekkingen liefst driedubbel gelaagd…

ik, dwalende, met bijna gesloten ogen half ziende over haar kwetsbaar lijf heeft zij, ontegenzeglijk mij opgezogen in haar overgebleven zijn, omkleed met blanke, gelaagde togen Sanfte Hingabe ich, herumirrend mit beinah geschlossenen augen halb sehend, über ihren verletzbaren leib hat sie unweigerlich mich aufgesogen mit ihrem…

achterstelling luwt niet achter pokdalige deuren Sjofele huizen ontberen media die ons achter dubbel glas opbeuren Laatst beroofde men een baas naast zijn slee van zijn horloge, een modest huis waard Zijn idool, een blits voetbalkampioen weet hoe laat het is voor 1,5 miljoen Daklozen krijgen geen isolatiebon Ze doen het dan maar met gelaagd…

De stam, gelaagd in ringen, wordt jaar na jaar geruwd en door de stormwind scheefgeduwd, haar veerkracht lijkt oneindig groot, maar binnenin vertraagt de uitgeleefde boom haar levensstroom, ontkracht daarmee een nieuw ontluikend loot.…

mijn rug zonk in een leren kuip de nek achterover in een boog van glazuur zo keek ik naar flarden en flitsen de bonte poppen van de lentemode op een nageldun, kamerbreed scherm ik koos voor een moderne snit met golven die zich in grillige bochten wringen weerborstels die speels uit mijn kruin priemen de kapper belooft een wonder een gelaagd…

De zoon sputtert wat tegen Als het dons klaar ligt Om hem in te pakken Een voorjaarsgeschenk voor morgenvroeg Door een kier gluurt hij naar de schemer Onze tuin lijkt over te vloeien naar het dorp Speekselvlokjes op zijn onderlip De schapen schuiven weg En hij telt af tot twee en zinkt In een ooghoek ontglipt hem Het groen dat in gelaagde…

Open twee vensters waar zij onverwacht en zonder al teveel moeite een morgenhemel hebben ontdekt Een lucht gelaagd met verscheidene verschillende wolken gegoten in een ongereptheid en uitgestrektheid; er komen nieuwe ontwikkelingen op het pad.…

Ergens verderop hoor ik melodieuze gezangen van een lied, neergeschreven op de gelaagde pagina's van een psalmboek, een ongekend luister die de oren zullen tintelen met hun klanken van mooie teksten en wijsheden, boodschap van eenvoud en vroomheid.…

De taal van een herfst met zijn open stemmingen gekleurd en gelaagd. Wanneer herfst overvloed aan kleuren en texturen aanbrengt in het glooiend landschap waar een rood, oranje, geel, goud tot roest de zintuigen beroeren en ontroeren Verder krijgen hun bijzondere creativiteit en uitzonderlijke schoonheid mij in beweging.…