Alle inzendingen over hartstocht

Niet te blussen hartstocht, verzonken in mijn gedachten maar verslonden door hitte. Ik lach je toe, Verstrengelde lichamen vormen eenheid. Je kijkt mij aan ogen halfgesloten, een door hitte beroerde glimlach. Ik sluit mijn ogen, de werkelijkheid heeft zijn grip verloren.…

de toekomst is ons aangekomen toen jij vandaag bij ons kwam een gloednieuw leven om te delen tien kleine vingers tien kleine tenen een neusje ook en een mondje alles zit bij jou erop en eraan kijkend in jouw pasgeboren ogen realiseren wij ons stilletjes weer dat de vreugde van de hartstocht afkomstig uit de tuin van liefde ons de verbintenis…

Vlagtwedde ik weet het niet wat je ziet zijn rechte gevels buitenkanten breuken, barsten hartstochten, illusies vechtscheidingen burenruzies verleden weggedrukt je ziet ze niet.…

In gedachten zie ik duizenden homo's de indrukwekkende graftombe van Oscar komen kussen, terwijl hijzelf als een Methusalem hen één voor één hartstochtelijk omarmd.…

De zon vertoont zich achter wisselende coulissen geur van drogend hooi onder de sterren, de maan als vaste souffleur, de regie heeft genomen voor een jubelende leeuwerik, die zichzelf een open doek schenkt om in zijn juichende repertoire van adoratie en hartstocht zichzelf en iedereen uitnodigt in zijn arena een mozaïek van zijn muziek…

je verder en je hoeft mij niets verder uit te leggen je wilt me en je bent gretig en ik voel me bloot en zedig ik sta je toe mij te verwennen je adem je lichaamstaal, je wilt me kennen zachtjes kom ik neer op de grond je handen gewillig rond mijn kont met mijn armen om je heen mijn been verstrengeld om jouw been beginnen we deze hartstochtelijke…

voor de rust en reinheid of tulpen misschien wel die succes wensen of vieren vermengd met gerbera’s die met vrolijkheid vertellen over wat chrysanten zeggen over gelukkig en gezond zijn niets is zo duidelijk en klaar als dat ene bosje bloemen of dat schitterend boeket dat de boodschap schreeuwt ik zie je graag of meer nog omdat het hartstochtelijk…

Je presentatie luidt als volgt: 'Ga je hartstocht maar vertalen. Toon hoe je met beroerde toetsen tóch nog Kunst van z'n sokkel haalt...'…

Niemand kan van nature zijn hartstocht onderbreken, niemand kan van nature in lijve de dood verduren.…

in het donker van de hartstocht licht wervelende passie op dansers kleuren verstild de zwartheid van de nacht liefdevol voegen wezens zich naar elkaar op vergankelijke tonen zij smelten samen in een vertrouwde thuiskomst we voelen warmte onder een adembenemend verlichte paraplu wanneer de doorschijnende ruimte ons confronteert met de verbonden…

je staat er voor open je denkt er niet aan je kunt het niet beramen je bent niet in tel of juist wel tel eens je knopen 's nachts in de kalverstraat een jongedame die danste lachte bewoog naar me woof door sidder bevangen gelost mijn puike relatie dagelijkse belangen ogen werden vochtig schijnbaar omhoog getild lustig hartstochtig…

stralend als de zon Druppels hangen aan haar wimpers Glinsterend in het zwakke licht Van de maan die voor de wolken zwicht Haar ogen gericht op mijn mond Ze verlangen me dichterbij De passie licht ontvlambaar Verstrengelde val op de natte grond Brandend in de regen laat op de avond Haar kleding is doorweekt Doorschijnend wit haar hemd Hartstochtelijk…

geen zin meer in Maar net als je denkt dat het niet slechter kan Zal het leven je aangenaam verrassen Blijkt het bestaan uitgestippeld in een plan En ben je toch tegen alle tegenslag opgewassen Je vindt de scherven zomaar weer bij elkaar Zonder dat je er naar hebt gezocht In een aanraking of een lief gebaar in iedere liefdesuiting vol hartstocht…

verrukking kleurde zijn ogen toen hij haar door het venster zag de vrouw wat was ze mooi hartstocht groeide in zijn lijf wijl hij zijn handen aan de vensterbank vastklemde hij verstijfde ze droeg geen sjaal het zonlicht bespeelde haar donkere haren ze strekte haar blote armen om de verwarde bos haar los te laten vallen krullen dansten…

Héél teder héél zachtjes een lofdicht om jou En al dat oprechte dat wil ik nu vlechten Al begrijp ik nog steeds niet dat wonder van jou Je ligt bijna te slapen en je gaat effe gapen En ik stop en ik glimlach je ligt dwars over bed De contour van je kontje en de smile op je mondje Hebben mijn hartstocht aan 't denken gezet Heel stil neem…

ze volgden elkaars vlucht door smalle straatjes alsof de stad in lichterlaaie meebewoog op de laagte van hun stemmen uitbarstte in de eerste toren, aangestreken door een rechterhand ze versmolten passie en hartstocht met wrede smart, intiem en zonder rust omdat zij beiden wisten te zullen sterven, steeds bleker en verder weg van de maan…

Hij belooft zichzelf om over zijn zinnen te waken en haar terug te vinden in de bloeiende vruchten van de ziel Zij is het mysterie waar zijn hartstocht verdrinkt in onvermogen En waar hij ook zoekt, hij vindt haar niet, want: Zij is te perfect om mens te kunnen zijn, niet van deze wereld Hij is van deze wereld, teveel mens om perfect…

Een hartstocht, die zich meer deed en doet uitleven. Een richting, een bekentenis die leeft om te leven. Een leven om te geven om leven.…

Jij hebt mij verzegeld Mijn ziel onrustig, jaagt haar eigen hartstochten na. Zo drijf ik van Je weg. De vrijheid die Jij me geeft is onmetelijk Jouw liefde een mens teveel. Jouw trouw eeuwig. Mijn geschiedenis, mijn toekomst. Ze begon toen Jij sprak: “Licht”. Licht dat zich niet laat doven.…

Van snelle gang naar plaats van daad geen milliseconde spijt, Hartstocht, begeerte, lust vervangen razendsnel gezond verstand. Eindelijk verstrengeld in elkaars gewillige, hunkerende armen beland. Zolang fantaseren, erotische gesprekken en nachten oneindig smachten. Is er een end gekomen aan gevoel van lijden, pijn, om het moeten wachten.…

de meeuwen keren terug in grote getale vleugels liggend op de wind de stormende noord - westenwind lieten ze zich drijven naar de steden waar ze neerstreken op onze daken koninklijk en trots waar ze schreeuwden zoals alleen meeuwen dat kunnen hartstochtelijk klagelijk en huilend het snijdt door je ziel dat schreeuwen zoals een mes…

het zuiden van frankrijk wordt zonniger dan zonnig wanneer in moulin saint-martial greet als hollands glorie haar arena neemt des arcades kraai zingt voor volk en vaderland in het geheugen wakker van en uit de hemel de sterren van weleer johnny's jordaan als brandend zand hartstochtelijk bezongen vindt gevleugeld een vervolg in de…

We zochten en we vonden daar ...al gauw een schaduwplekje waar ...we min of meer hartstochtelijk ...genoten hebben van elkaar ...beschut maar in het openbaar ...wat zeker niet valt goed te praten ...dus voelde ik me opgelaten ...terwijl ik huilde van geluk ...het was te heerlijk om te zeggen ...ik vond het moeilijk uit te leggen ...en…

En nu denk ik wel na, geniet het fooimoment mijn hartstocht wil een vuur gaan ontsteken. Ik denk ook even aan kalfjes en weidevogels dan aan waarheden die ik nooit heb bezeten noch van heb geweten blij met het nu koesteren.…

Nu volg ik de voetstappen tot de dijk, gewapend met schrijfgerei en lees in de wilg jouw naam, die ik ooit hartstochtelijk schreef, ieder voorjaar met een geslepen mes, tot ook jij weer overdreef. Getuigen en geluiden zijn verdwenen, maar het wonder niet voorbij.…

het kostbaarste bezit is het leven zelf dat jou gegeven en jij gegeven hebt het mooiste bezit is de liefde gegeven en ontvangen van mensen om je heen de fijnste herinnering is aan goede tijden samen met de mensen die jij en jou betekenen de grootste hartstocht is het jonge leven dat jij en jouw liefde de wereld schonk dat…

muren met kleine vensters die een veilig uitzicht over het veld bieden er zijn bossen en lage weiden waar licht als vrede belegd in een krinkelende baan overtrekt het huis in kamers verdeeld lang met jaren vertrouwd een hoog huis waar schaduw krimpt zich uitbreidt en met diepe aandacht over spiegelend water strijkt de hartstocht…

de winter gaat, de liefde blijft de lente komt, de liefde rijpt spartelend, dartelend, vrijen zij vrij fonkelend, kronkelend, zij aan zij de liefde kust, wil overtuigend beminnen de lente slurpt gulzig warm zonlicht naar binnen zij wentelen zich verlangend in groenend gras laven hartstochtelijk aan weidse plas de lente bruist, de liefde…

Ik hoor nog altijd jouw stem, zo fluweelzacht trillend met emoties en gevoelens, ongekende diepte die na een korte zucht te hebben geslaakt, mij trakteert met fragmenten van gelukzaligheid naar noten vol passie en hartstocht.…

liefde ademen laat in jouw nooit eindigende toewijding voor elk in jouw hart gesloten mens met ware vriendschap als de sleutel houden jouw armen mij stevig vast met de onvoorwaardelijke loyaliteit die alleen echte liefde verklaren kan in zonnige zowel als donkere dagen houd jij mij steeds veilig en gezond omhels jij mij met zorg en hartstocht…