Alle inzendingen over herinneren herdenken

Als ik morgen op het Rembrandtplein sta, sta ik ook in gedachten op de Dam, bij het Homo-monument en natuurlijk in Rotterdam, mijn zo zwaar gebombardeerde geboortestad en als ik daar dan sta denk ik wellicht alleen maar aan: mijn overleden vader Gerrit Jan, dwangarbeider (11/44) in Duitsland en na mei 1945 alleen teruggelopen; 36 jaar mijn…

Jeetje wat gaat de tijd toch snel Een moment uit het verleden Herinner ik me nog wel De moord op Pim Fortuyn Is hier een voorbeeld van Dat is wat ik nog goed herinneren kan Ook al is het dit jaar (2022) Twintig jaar geleden Dit is een moment Die blijft mij altijd bij Zal voor altijd in mijn Geheugen gegrift blijven staan Mijn God, alweer…

En toch, je bent hier bij mij, voor altijd bij mij in mijn hart, in mijn herinneringen, daar zal je leven, eeuwig leven.…

alles wit voor mijn ogen sneeuwblind herinneringen vervagen gedachten kleurloos gevoelens messcherp bloedrood…

Ongeordene gedachten, Wazige herinneringen. Het verlangend wachten, En het wanhopig trachten, Door te gaan zonder jou.…

Zonder de tijd te vragen dwaal ik met oude vragen en ben jij de herinnering die ik volg en nooit meer verlies…

Stil en langzaam verwelk je uit mij gedachten Maar de wortels blijven herinneringen halen uit de grond van mijn hart…

Vul de leegte welke ik achterlaat met de herinneringen, als een zaad dat in jullie harten open gaat.…

Alle schepen achter je Verbranden Is geen ramp Zolang je De schepen voor je Maar niet meeneemt In het vuur van je herinnering…

even leek het dat jij me kende jouw hand raakte mijn arm het was een herinnering die mij verwende…

Herinnering ligt in het verschiet. Desondanks is het heden niet De toekomst van toen.…

van nooit meer en nooit weer van geweest en verloren herinnering van pijn en verdriet ’ t overkomt ons allen ook al wil je het niet…

mijn lichaam bewaart de herinnering aan wat geweest is attendeert op wat vergeten leek de sporen volgend verteer ik het onverwerkte…

donkere herinneringen verdreven door de wind duiken soms nog eens op als 't heden ertoe dwingt…

en ik veeg de rimpeling weg met vingers die herinneren om dat te doen wat nodig is en ik draai de tol in mij zwart-wit…

wanneer in het duister mijn tranen treuren dringen de herinneringen van de momenten samen als zonnestraaltjes daar doorheen…

In elke steen van dit huis kon een herinnering ingebakken zijn. Onze belevenissen waren echter niet zo gefundeerd en constructief.…

Wanneer de ketel In 't schemeruur Zacht staat te zingen Op 't glimmend vuur, Dan zweeft de mijm'ring Mij door de geest En 't stil herdenken Wat is geweest. Verdwenen beelden Zie 'k voor mij staan, En 'k hoor nog stappen, Die niet meer gaan. 'k Verneem nog stemmen, Al jaren stom, Ik zie mijn doden Nog eens weerom.…

Ik blijf aan hem denken Het is zo stil in mijn huis Ik blijf aan het herdenken Ik voel me niet meer thuis. Mijn lieve man is niet meer Ik moet alleen verder gaan Want hij komt nooit weer O, God, ik kan het niet aan. Ik blijf hem zo missen Zoek afleiding hier en daar Gedachten willen niet wissen Ik voel me soms zo naar.…

De herinneringen bewaar ik in mijn hart Ze brengen warmte in koude uren. Ook al zetten jullie mij apart, deze herinnering kan de eeuwigheid verduren.…

een scheepje dobbert op de stroming van het water het licht speelt aan de kim een vuurbal van warmte schetst herinneringen in smetteloze wolken hoor de muze roept: “Schrijf, schrijf dit zeegezicht, als een herinnerend gedicht” een scheepje laveert zeilen manoeuvreren bollen op door de wind meeuwen vergezellen naar daar, waar de…

jij hebt ooit mijn gezicht beschreven door met je vingers leven te voelen van het visuele het plaatje herinnering in de teruggang naar het pril begin van de eerste keer later dan ooit de transitie van voelen en herinnering naar woorden die in taal met elkaar communiceerden om alle emoties te synchroniseren naar een gezamenlijk…

Graven in mijn herinneringen soms met een traan of een lach dankbaar dat ik nog herinneren kan en al deze dingen weer zag.…

herinneringen aan poëzie..…

fijne herinneringen geven je een goed gevoel een goed gevoel over de tijd die achter je ligt een goed gevoel over wat je toen mee hebt gemaakt een goed gevoel omdat het nu ook voortduurt maar fijne herinneringen krijgen soms iets extra's iets extra's over de tijd die achter je ligt iets extra's over wat je toen hebt meegemaakt iets extra's…

Puttend uit herinneringen, uit een lang bewogen leven, bezit ze zonder het te weten... een schatkamer vol goud.…

houd daar dan mijn monoloog Herinneringen uit 't verleden die wis je zomaar niet Het is wel lang geleden dat ik Vlaardingen verliet…

In mijn herinnering zie ik je voor me, Nooit klagen als ik iets vroeg, Het was altijd geven en nooit Nemen, Zo besta je In mijn herinnering Donkere ogen omhuld door witte gelaat, Keken mij aan Ik voelde een drang geborgen, van die ene blik Verlangend naar de warme plek De moederschoot Er kwam een tijd dat ik niet bij je kon zijn…

Dat doet me herinneren, herinneren aan iets speciaals. Misschien is het toch belangrijk? Je doet me aan iets denken. Het is belangrijk voor mij, het is iets aan je ogen. Het heeft iets, iets speciaals. Is het speciaal? Ik wou dat je naar me keek. Of kijk je wel, maar zie ik het niet? Ik kijk wel, zo vaak als ik kan.…

Als geluk wordt overschaduwt, door de herinnering aan toen, van heel lang geleden. Maar nu ik weer zie de zon en blauwe wolken voel ik dat dit alles, eens herinnering zal zijn.…