Alle inzendingen over horizontaal

Normaal gesproken Lezen wij boeken Van links naar rechts Horizontaal _______> > Dwarsliggers lezen (van) Boven (naar) Beneden Dus zogezegd Letterlijk verticaal _______^ v Prachtig.…

gevangen achter horizontale tralies die nodig moeten afgestoft leest zij de krant van gisteren of eergisteren leest zei de krant haar thee wordt koud bij de terugkomende herinneringen aan morgen en veelbelovende gevoelens van weleer de klok tikt door één kant op net als haar hart zei hoort het tik voor tik een vlaag…

Ze trekken horizontale strepen, dwars door... die zo mooie zon. Ze zetten zich klaar om wind te blazen, of onder elkaar te kletteren als glazen, zo- dat wij hagel krijgen. Als toemaatje een helse donderslag met een flitsende pijl, zelfs bij klare dag.…

Als de vroege schemering een deken over de zotheid van de dag trekt de wereld thuis tolt en de avond horizontaal wordt weggekeken men zich voor het circus van morgen weer slaafs te laat te ruste strekt éénzaam door de nacht woelt broedend op nieuwe duivelstreken dan wikkelen wij het schemerlicht in ongekende glinsteringen de carrousel…

het gezicht van het meisje verdwijnt achter zwiepende haren de man holt achter zijn afgewaaide hoed aan de honden blaffen en rennen tegen de wind de rok van de vrouw wappert horizontaal het kind kijkt in de verte maar komt niet vooruit de schilder legt waaiend Holland in verf vast jij hangt lachend met wijde…

Zal jij mijn kruiswoordraadsel zijn Geen doorloper, woordzoeker of cryptogram Daarvoor ben ik te tam En het zit vol venijn Ik wil het enigma verklaren Woorden die zich openbaren Puzzelen tot het past Desnoods op de tast Drie letters, twee horizontaal Klaarheid in opgelegde wartaal Angstvallig zoekt mijn pen Met elk woord dat ik ken Moeilijkheidsgraad…

aarzelend vaag lichten horizontale luchten op in tere aquarel kleuren spiegelend in het koude ochtend vocht nog is de dag niet wakker want de vroegste haan heeft zich nog niet laten horen als echo van de dorpstoren stram en al aardig krom na zijn eerste melkronde rekt de boer om de klompen met voetjes aan te trekken het gebroken…

Een lijster: die hadden we nooit gehad al die tien jaar, zong in de vlier en zong onder ons raam juist zoals wij hadden gedacht dat zij zingen. En zat met zijn snavel vol torren stil zovaak wij keken, avonden lang aten wij gebukt, het kon niet op tot, zou je zeggen tsip? nee sjuk, hij wegbleef. Een tijdje probeerde ik zijn lied voor 's ochtends…

leren er komen geen stukken bij te pas, geen stenen, geen schijven, geen fiches, geen kaarten, alleen, soms, een simpel rekensysteem het wordt gespeeld met drie of vier benen (en nog een paar andere benodigdheden) in een al dan niet opgemaakt bed (bij gebreke daarvan kan vrijwel ieder min of meer effen oppervlak dienen, mits min of meer horizontaal…

ik kan mijn lichaam niet spreiden tegen het beeld van zwarte magie woorden ketsen als vreemde wezens tegen de sterren uit het heelal mijn vingers krommen in de nacht wanneer het bezetene me drijft en verjaagt en ik moet klimmen tegen horizontale vlaktes zonder enige vorm van inhoud nog brandt het restant in een afgedankt conservenblik…

Verlangende liefdesdans, Horizontale megaglans. Armen lippen borsten tongen, Borsten likken doordrongen. Uren als een lang moment, Wij elkaar hebben verwend. Zintuigenloos tollend zelf weer, Gloedrijk gevoel van weleer. Mee nu in alledag, Samen waar alles mag.…

Ongeacht de staat hoe we dan ook zijn staat de zon paraat op haar horizontale lijn *********** De dampen van de nacht schachten zich stoïcijns op jouw gelaat en letteren onze honger in een eeuwenoude daad de avond is nog niet te laat en toch is de straat ontoegeeflijk in zijn gift om mij te laten dromen of is het vals en laat ik…

Elke ochtend na het reveille fietsen we om het hardst van het kamp naar de Maas In vliegende vaart rijd ik de laatste bocht om, recht in spiksplinternieuw prikkeldraad onzichtbaar in het licht van de zon Als volleerde beulen botsen er meteen twee anderen op mij Lekke band, kapotte kleren In een stripverhaal zou ik nu horizontaal blijven…

Waaruit die essentie de ware aard doorklinkt, in horizontale lijnen met hoorngeschal, verlegd het de wegen in de taal en baart z’n zinnen bloot in poëzie als dolfijnen. die nimmer zwegen.…

HET BOLLEND VLAK Langs de horizontale lijn het bollend vlak de verticale gedachte gestrekte waarneming eindeloze rijen stramme leden bolle bolle helmen rode koppen koppig rood geurig golvend kleurend scharlaken dansend dooreen geelkoperen draden gesteelde dorst neêrbuigend in smachtend verlangen stroom der vergetelheid daar staan…

Onweerlegbaar toont de essentie zijn ware aard in horizontale lijnen met trompetgeschal waarop men zich blind op staart, verlegd het de wegen van de taal en baart de strofen bloot in de poëzie als dolfijnen. die nimmer zwegen.…

De handen daarop horizontaal, voetstukken op pilaren. De blik van het kind zei dat het gevaar voorlopig niet was geweken. Kon ik het oppakken? Kon ik het in mijn armen nemen en voorovergebogen de geur van het hoofd, de lichte haarinplan- ting waarnemen? Het kind bezag me met minachting.…

Het lijkt een laatste zomerdag, waarin ik het weinig zoek, het niets uit een botanisch boek, waaruit ik met beide handen had willen plukken, lanterfantend geurend in het Heem, in mijn ligtuin waar ik in mijzelf kan liggen in elke houding die ik was, zoals je sprankelend water schenkt in een horizontaal glas.…

van alle franje en een kortstondig leven had nimmer bleef een onbeschreven blad waarmee de blanco muren van de wereld zijn volgeklad, onverschillig voor de dood en voor het “zijn”, onfeilbaarheid gedoopt in een oceaan van inkt door al de muzen die daarin verdronken waaruit die essentie de ware aard doorklinkt, in horizontale…

De horizontale stroming in de dampkringlucht vult oorverdovend mijn strak gespannen lijf. Strijdend, vechtend wil ik mijn kleur behouden. Ik zou hem aan flarden rijden Ik bons tegen mijn doek, maar hij wijkt geen centimeter Ik moet het met lege ogen aanzien hoe hij me mengt met rood blauw of geel.…

twintig maal per dag een sigaret Ging niemand dood, het stond stoer en koket Zie Sartre en Simone de Beauvoir Nu vormt het schèrm een steeds groter gevaar Al jong ontwikkelt, aldus Piaget Het kinderbrein zich tastend en het let Goed op en ziet wat hier past en niet daar Een blokkendoos is driedimensionaal Het ziet wat scheef is en horizontaal…

Zoals je een cognac afmeet door het glas horizontaal te leggen, zo is dit liggen, ik heb niet veel van mezelf nodig om vol te zijn, wat ik nodig heb is vooral: weinig:. Er is te weinig weinig. De vergevensgezindheid van het niets waarin wij, als we eveneens niets zouden zijn, zouden passen. De lucht is zo blauw als vergeetachtigheid.…

jouw vergankelijkheid neem ik ontvangst van jouw muze met kleine gebaren omring ik de liederlijke lethargie van jouw ontheemde bestaan iets in de intensiteit heeft een vacuüm doen ontstaan terwijl ik ergens lig te denken begin jij moedig aan een trektocht en boeken blijven ongeschreven woorden staan dikwijls rechtop tussen vazen met horizontale…

landschap het constant golvend blauw en grijs belijnd door steeds weer wuivend groen ruw onderbroken door puntig witte vlekken tikkende touwtjes tegen een verticaal het altijd stromend water naar het laagste punt strak overtrokken door een gebogen horizontaal stevig ondersteund door sterk betonnen palen schitterend belicht door…

Maar 'k danste 't liefst volgens wiskund'ge wet: Door 't x-y-vlak zwierde ik horizontaal, En dan met lucht'ge sprongen, vertikaal, Zweefde als een mug ik op en af langs z; Zich weven zag 'k uit schimmig lijnennet De oneindigheid tot kronkel van spiraal: Het teken van de almachtige integraal Heb 'k, toov'naar, steeds met trotse krul…

hem gewassen ze had hem afgedroogd z'n haren gekamd z'n bril afgedaan z'n gebit uitgedaan z'n pilletjes en 'n slokje water Ze was er weer haar zachte handen tegen zijn zachte benen de pyamabroek optrekkend wegkijkend van zijn zijn wat geweest was was geweest wat ie gehad had had ie gehad Een twee drie even meehelpen de horizontale…

geen voleinding de eeuwigheid is een ladder zonder beneden of boven het water en het gewas hebben hun grensgeschil nog niet beslecht ontoegeeflijk en hardnekkig verschuiven dagelijks de linies zo nu en dan valt er een donderklap dan dreigt de hemel schichtig zoeken struik en twijg een schuiloord de klamme aarde wordt een kunstwerk een horizontaal…

Alleen de trappen te steil vaak om te betreden wilde zij het huis alleen horizontaal verlaten ondanks dat bleef haar bewegingsruimte ongetemd. Het huis kwam leeg doordat zij ging, een verleden rijk gevuld, door iets wat meer is dan een herinnering aan een weerbaar leven.…

MAN BIJT TANDARTS er komt een man bij de tandarts volledig horizontaal gelegen m'n hoofd wat naar achteren m'n ogen zelf geblindoekt wacht ik af... 2 Vrouwelijke tandarten buigen zich over me heen m'n mond valt open "verder open meneer" ik gehoorzaam martelwerktuigen worden ingebracht "geeft u met uw hand maar aan als het teveel…

twee planken, twee meter lang, op rughoogte en verticaal twee doorgebogen, op konthoogte, horizontaal gehecht zonder notie aan twee stukken beton dragen mij in de passerende zon ik was maar even gaan zitten kan wel op haar gaan zitten vitten het leidt deze keer toch niet tot zomerse hitte ze komt wanneer het wordt voorspeld en dat is deze…